Toen hij nog baby was vond onze zoon de kinderboerderij echt wel leuk. Tegenwoordig, hij is nu ruim 19mnd, vind hij het of niet interessant of hij vind de dieren eng. Een dierentuin is ook niks, hij rent graag rond maar de beestjes boeien hem niet. Terwijl ik dacht dat alle kindjes dieren leuk vinden. Is dit een fase, of kan hij het gewoon echt niet meer leuk vinden? Ik vind het heel jammer want wij zijn zelf erg fan van dierentuinen dus we vinden het erg jammer dat de 2x die we nu geweest zijn op een klein drama uitliepen. Voorlopig gaan we dus maar niet meer.
Mijn zoon maak je ook echt niet blij met de kinderboerderij hoor. Die bewegende beesten zijn te onvoorspelbaar en komen te dichtbij. Dierentuin vindt hij wel leuk want dan staan ze mooi op een afstandje met een hek ertussen. Niet teveel op focussen, niet iedereen hoeft dieren leuk te vinden.
Mijn zoon vindt de kinderboerderij fantastisch om alle tractors, loopauto's, skelters etc die ze hebben staan. De dierenhokken rent hij alleen maar langs, kippen vindt hij wel grappig om het geluid maar konijn of geit aaien moet hij niets van hebben .
Kan een fase zijn. Misschien liggen zijn interesses nu even ergens anders. Ik kan het me niet voorstellen bij mijn dochter. Die is altijd gek op dieren geweest. Ze moet altijd zodra ze wakker word de kat aaien. Als we een koe zien gilt ze Mamaaaaa koeeee BOEEEEEEEE! Oe woeffie woefwoef Ze wilt alles aaien en aanraken. Ook mieren, krekels en al dat vieze ongedierte.
Mijn dochter vind dieren alleen op haar eigen voorwaarden leuk. Ze mogen liever niet uit zichzelf bij haar komen, dan kan het drama worden. Maar als ze zelf naar ze toe gaat en de, in dit geval, honden blijven rustig vind ze het wel erg leuk
Mijn neefje van ruim 2 jaar gaat al een paar maanden regelmatig met mijn vader naar Hoenderdael. Daar lopen aapjes los rond enzo, vind hij echt geweldig.
Haha, hier ook inderdaad. Ze kijkt wel naar de dieren, maar heel kort en dan zegt: ik ben klaar met kijken mama.
Wij hebben zelf een paar huisdieren maar mijn zoon heeft er echt niets mee. Hij zal nooit naar de hond toegaan, hem aaien of er mee spelen. Sommige dieren als vogels ( m'n papegaaien ) moet hij hélemaal niets van hebben. Als hij zo'n beest ziet of alleen maar hoort ( bv opgenomen geluiden in parken ) houdt hij zijn handen voor zijn oren. Dierentuin en kinderboerderij vind hij leuk voor de speeltuinen. 1 keer Apenheul geweest maar hij vond het niet leuk toen de apen op zijn wagen en schoot sprongen ( was toen 1 jaar). Tja de een houdt wel van dieren de ander niet.
Herkenbaar! Althans, het stukje eng. Zoon van bijna 2 vindt onze cavia's en konijn leuk, althans, van een afstandje. Op schoot wil ie niet meer, aaien ook niet. De konijnen en cavia's van de dierenweide in het dorp durft ie te aaien, maar als we langs de schapen en geiten lopen begint ie te huilen. Hij vindt het echt eng... Ergens heel jammer, wij zijn allebei enorme dierenliefhebbers. Maar je kunt het niet afdwingen. Ik hoop hier heel hard dat het nog komt, of dat ie iig over z'n angst heen groeit.