halloo ik ben 19 (over een weekje 20) ik ben er achter gekomen dat ik zwanger ben nadat het uit was met mn vriend. Omdat ik tegen abortus ben en mn gevoel gelijk zei dat ik ervoor moest gaan doe ik dit ook. Heb inmiddels al 2 echo's gehad, echt geweldig!! probleem is alleen dat ik een uitkering heb en nog geen woonruimte(woon tijdelijk bij mn vader maar kan hier absoluut niet blijven!!) de vader wilt wel erkenning maar daar blijft het bij. Ik heb ook hulp van mn begeleidster en zij zei me dat ik wss naar een opvangtehuis zal moeten gaan.. heeft iemand tips voor mij en wat zijn de mogelijkheden... slaap erg slecht door het gepieker van hoe nu verder (wonen, financien enzo.)
een vriendinnetje van me heeft precies hetzelfde meegemaakt. Ook zij kon/mocht niet thuis blijven wonen en is naar een opvang gegaan. Zij heeft dit als erg prettig ervaren en woont nu alweer een hele tijd in haar eigen huisje en gaat supergoed. Ik wens je heel veel succes bij het zoeken naar een voor jou juiste oplossing.
Ik zou ook een maatschappelijk werkster inschakelen om mee te praten. Kan via de huisarts. Die kunnen je vaak ook helpen. Hoe zit het met studies? Zou je een baan kunnen vinden? Zou veel do's en dont's afwegen dat je iig alles snel op een rijtje hebt, en alles stabiel is voor je dat geeft je snel meer rust.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap,want zo te lezen ben je er wel blij mee! Wat vervelend dat je in zo'n situatie zit. Een opvanghuis is niet eens een slecht idee,zij kunnen je helpen met je leven op orde krijgen,adviezen over studie,verzorging van je kindje.Ook helpen zij je vaak aan woonruimte en hoe je je eigen leventje op orde krijgt. Gesprekken met een maatschappelijk werker is niet verkeerd,zij kunnen je advies geven over hoe je alles aan kunt pakken. Succes en sterkte in deze moeilijke,maar toch mooie tijd! Vergeet niet te genieten van je wondertje in je buik!
jaa mijn begeleidster is van maatschappelijk werk. Nee werk zit er niet in voorlopig. Zoiezo wil ik er fulltime voor mn kleine zijn als die er is aangezien ik maar alleen ben en oppas ook duur is en ik het niet zie zitten om hem/haar meerdere dagen naar een opvang te brengen.
Als je verder geen gezondheidsproblemen oid hebt waardoor je een utkering hebt heb je niet zoveel te willen en zul je toch moeten gaan solliciteren vrees ik. Sowieso krijg je veel toeslagen voor oa kinderopvang.
Een opvang begeleidt je helemaal ook in het solliciteren en een opvang voor de kleine, ook wanneer je eenmaal weer je eigen huisje hebt.
Vanuit hier ook van harte met je zwangerschap! Een opvanghuis is echt geen gek idee en ze kunnen je idd helpen met alles wat je wilt bereiken in de toekomst! Aan werken en opvang voor je kleine straks kom je waarschijnlijk niet onderuit iedereen wordt aan de slag gezet en als het moet op aangepast werk dan kan je beter iets zoeken wat je leuk vind om te doen ipv iets moeten! Over je ex en zijn bereidheid erkening te willen moet je heel goed over nadenken weet natuurlijk niet de reden waarom jullie uit elkaar zijn gegaan maar als hij zegt alleen dat te willen en verders niks zou ik dat ook niet willen! Het wordt zwaar en emotioneel heftig maar je kan het! Geloof in jezelf en je lichaam en pakt alles aan om jou en je kleintje straks een mooie toekomst te bieden enne wil je kletsen of heb je vragen pb me maar ik ben vanaf 16 weken zwangerschap alleen en nu nog me zoon is nu inmiddels al 3+!
Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. goed van je dat je t kindje wil houden, ook al zal t zeker niet makkelijk worden. ik ken ook iemand in een opvanghuis en geloof me beter als daar kun je niet zitten. ze vangen je op en zorgen voor een geschikte woonruimte waar je dan samen met je kindje kan gaan wonen! ik wil je heel vee lsucces wensen en hoop dat je ondanks alles nog van de zwangerschap kna genieten!
inderdaad vanaf een opvanghuis je leven op de rit krijgen en werken moet iedereen die het kan. Ik denk dat er heeel veeel mensen wel thuis zouden willen blijven voor hun kleine maar er moet wel brood op de plank komen. Je kunt de maatschappij niet voor jou natje en droogje laten opdraaien wanneer je gezond van lijf en leden bent.
Hello, supergefeliciteerd met je zwangerschap. Tenminste iets waar nog wel tevreden mee kan zijn, tussen al die stress door. Opvanghuis zou indd wel een goed idee zijn, als je verder wilt komen. Maar het is daar niet altijd zo geweldig hoor. Je leeft daar namelijk ook met regels, je bent verplicht deel te nemen aan activiteiten, je moet rekening houden met anderen die daar ook wonen en als het niet klikt dan kan je er ook niks aan doen want je moet er gwn mee leven, je moet ook voor bepaalde tijd binnen zijn en als je werkt, moet je ook eigen bijdrage leveren. Als ik in jouw schoenen stond, zou ik bij me pa blijven en werken. Kan hij af en toe ook oppassen. En vanuit daar reageren op woningen. Misschien kan je maatschappelijke werker een brief voor je maken voor urgentie-aanvraag?
Dat is niet altijd zo,de opvang waar ik gezeten heb deed niks.. De regel was dat je daar maar 3 maanden mocht blijven daarna werd je eruit gegooid Weet niet waar je woont maar in het noorden heb je Zienn die je erg goed kan begeleiden en je kan ook begeleidend wonen in een huisje van die organisatie Ik zou bijvoorbeeld gaan googlen naar "begeleid wonen jong moeder" en woonplaats Opvang hoeft dus niet perse
Jeetje Whitesaber.. Dat wist ik helemaal niet! Ik heb hier hele andere ervaringen gehoord. Misschien is dat per regio verschillend? Lijkt me inderdaad niet alles,een opvanghuis.Maar altijd beter dan niks misschien. Ts,ik wil je niet ontmoedigen maar helaas zul je wel aan het werk moeten. Of je er nu alleen voor staat of niet,ze zetten iedereen aan het werk. Eigenlijk wel een goed iets,juist als je al alleen bent,is werken juist goed voor je. Dan ben je even jezelf,even geen mama die tussen slaapjes,voedingen en wat dan ook moet regelen. Meid,ik hoop dat je gesprekken met de maatschappelijk werker wat gaan opleveren!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Ws heeft jouw mwer goede tips en ideeën welke wegen je moet bewandelen. Er is nog wel iets wat ik even kwijt wil. Jouw reactie stoot mij enorm tegen de borst. Ik denk dat dat de wens is van elke moeder..... Mijn vriendin geeft de pech gehad dat ze 2 keer een uitkering heeft moeten aanvragen omdat het bedrijf waar ze werkte failliet ging. Beide keren heeft ze hemel en aarde bewogen om heel snel aan het werkt te gaan. Bij de 2e keer verliet haar vriend haar en haar twee kids en kwamen ze door zijn schuld op straat te staan. Ze vond een huis, ging aan het werk, lager dan haar eigen opleidinsniveau en verdiende bijna net zo veel als dat ze een uitkering had ontvangen maar dat wilde ze absoluut niet. Dat vind ik een instelling waar we respect voor moeten hebben! Iets waar jouw uitspraak niet van getuigd. Als alleenstaande moeder krijg je veel meer terug van de belasting en kun je zelfs via de gemeente een vergoeding krijgen als je gaat werken terwijl je eerst een uitkering kreeg.
Gefeliciteerd! En wat goed van je dat je voor kindje kiest! Ik moet me ook bij de andere reacties aansluiten. Ik moet ook gewoon werken om geld op tafel te krijgen. Ik heb wel een partner die werkt maar dat is niet voldoende om rond van te komen. Juist als ik er alleen voor stond, zou ik willen laten zien dat ik het in mn eentje kan redden en zorgen voor je eigen levensonderhoud is dan 1 van de eerste dingen. Ik zou idd op zoek gaan naar een instantie die je erbij kan helpen. Weet dat hier in de buurt ook flats zijn waar je begeleidt kan wonen en waar veel jonge alleenstaande moeders wonen. Kosten van opvang zullen best wel meevallen. Wij betalen rond de 100 euro per maand dus ik hoef echt niet mn salaris daar aan uit te geven.
Allereerst gefeliciteerd Als de vader erkenning wilt zal die ook alimentatie moeten betalen Zou verders een maatschappelijk werker zoeken en een contactpersoon van de uitkeringsinstantie die jou kunnen helpen en begleiden naar zowel werk als financieel ook zou ik naar de gemeente gaan voor afspraak om de situatie uit te leggen voor eventuele urgentie Daarbij informeren voor toeslagen ect geloof me het gaat je lukken alleen het is goed zoeken en je moet goede hulp krijgen!
Gefeliciteerd met je zwangerschap... En tja, ik had ook wel thuis willen blijven bij mn dochter........In de bijstand zit je tegenwoordig niet zo makkelijk meer. Je hebt sowieso verplicht om te solliciteren. Met een uitkering idem dito. Of je moet afgekeurd zijn oid.
een tienermoeder huis is niet zo erg... Je zit eerst een tijdje daar... dan word er een traject voor je opgezet.. Dan word er gekeken hoe ze jou en je kindje kunnen helpen. hik je ergens tegen aan kan je naar je begeleider toegaan. volgende stap Tussenhuis / begeleid wonen... een woning die je deelt of alleen bewoond met iemand in gelijke situatie. Daarna kan je urgentie aanvragen en opzoek naar een eigen huis.. het kan allemaal bij elkaar wel een jaar duren maar wat is een jaar op een mensen leven? Zo heb je straks wel alles voor elkaar voor als de kleine er is ..
@thuis zijn voor de kids... ik heb ook een uitkering gekregen toen ik mn eerste kindje kreeg ( toen hoefde je nog niet direct op zoek te gaan naar werk) ik vond het heerlijk om er voor me kindje te zijn... ik was 17 tuurlijk had ik kunnen werken .. MAAR omdat ik er ineens alleen voor kwam te staan en zwanger was vond ik het toch maar wat fijn dat ik een uitkering kreeg en dat ik er voor me kindje kon zijn aangezien ze op dat moment alleen mij had en niemand anders nu is het heel anders... heb 14 maanden thuis mogen blijven bij mn kindje... en nu ben ik weer vollop aan het werk.. en het bevalt me prima. Als ik weer zwanger zou raken zou ik wel blijven werken.. gewoonweg omdat ik het heerlijk vind!