Eigenlijk heb ik enorm geluk dat ik de kans heb gekregen wat dingen op een rijtje te kunnen zetten voordat baby er is, en ik dus full time ben gaan werken sinds ik zwanger ben.. Alleen ik loop nu al bijna 11 weken over te geven, voor, tijdens, na werktijd heel de dag door.. Het is midden in de winter, en ondanks een griepprik kun je alsnog een snot neus, zere keel, zeer oor en koorts krijgen in dit seizoen van 't jaar.. Ik heb het dan nu ook enorm zwaar met het werken van de uren die ik heb.. Ik heb een tijdelijk contract tot maart en het is zien wat er dan gebeurd.. Ik maak me niet zo druk of het verlengd wordt of niet, want er is mogelijkheid tot niet of nauwlijks werken tot rond en na de bevalling.. Beide mijn oma en de moeder van mijn vriend waren enorm ziek tijdens de zwangerschap van mijn oma met mama en schoonmama met vriendlief.. Ik ga dus van het ergste uit en zie me heel de zwangerschap door blijven overgeven.. Tabletten zit ik niet echt op te wachten want buiten het echt stoppen van het kotsen werken ze voor geen meter.. En na 11 weken kotsen van vocht, water, dranken en more than likely weer maagzuur zag er wel nog meer schade aan mijn gebit gedaan worden waar ik net na 4 jaar een lange battle mee gehad en wat mij flink wat onrust in mijn leven heeft veroorzaakt.. Ik vraag me echt af hoe lang ik dit nog vol houdt, ik slaap wanneer ik kan.. Ik ben elke loon periode wel een paar keer ziek waardoor een stat. sick pay op mijn loonstrook staat en juist terwijl wij zijn aangenomen om een service te verbeteren waar ik goed in ben, en dan ben ik heel de tijd ziek! Ik zit dus een beetje in dubio en misschien is het ook wel omdat het mijn eerste zwangerschap is en ik dus geen idee heb wat me eigenlijk overkomt om zo maar te zeggen.. Nu zou ik echt dolgraag naar part-time switchen maar omdat ik 'tijdelijk' ben aangenomen weet ik niet of ik dat wel zo maar kan vragen.. Ik ben ook een beetje onwennig op de kantoor overheid werk mentaliteit en ben ook meerdere malen door m'n manager gezegd dat ik moet aangeven wat mijn 'needs' zijn als zwangere zodat ze daar rekening mee kunnen houden maar door performance en al die zaken ben ik toch ook onzeker om daar niet te veel 'misbruik' van te maken zodat mn performance dus niet te veel er onderdoor gaat.. Lang verhaal maar ik hoop dus dat jullie een beetje een idee hebben hoe ik me voel en me tips kunnen geven hoe ik hier mee om kan gaan ect. of wat ik het beste kan doen!
Je zegt dat tabletten niet helpen. Hoe weet je dit? Heb je tabletten gekregen en geprobeerd? er zijn verschillende soorten die voor geschreven kunnen worden. Helpt de ene niet dan kan een ander mogelijk wel werken. Bij die tabletten is het echt zaak dat ze een tijd, dus meerdere dagen, achter elkaar genomen worden op vaste tijdstippen met veel drinken. Zo niet, grote kans dat ze niet werken. Hier werkte emefasene bijv super goed. Na 3 dagen was alle misselijkheid en overgeven weg. Voor een ander werkt dit niet maar werkt primperan weer goed.
Jeetje heb je die bijsluiter gelezen, die troep ga ik dus echt niet nemen... Ik heb in het verleden ook misselijkheid remmers gehad en dat resulteerde alleen maar in meer ellende.. Ook met migraine koppijn slaap ik liever dan dat ik mij vol ga proppen met paracetamol een paar keer per week.. Mijn kind hoef echt niet gelijk aan al die medicatie worden blootgesteld voor hij/zij uberhaubt geboren is!
Klinkt wel een klein beetje verwend als ik eerlijk ben. Je klaagt dat je je slecht voelt maar wil vervolgens geen medicatie ivm de baby. Ik persoonlijk vind je een beetje een zeur. Er zijn hartstikke veel mensen die graag een full-time baan willen.
Je moet ook geen bijsluiters lezen Je kan last van dingen krijgen! Ik heb het wel gebruikt tijden me zwangerschap. Was er hartstikke blij mee voelde me alle dagen hondsberoerd en kon niet normaal functioneren. En vanaf die medicijnen voelde ik me een stuk beter en kon ik tenminste weer voor me kleine meisje zorgen en weer werken.
Nounounou... een zeur? Dat vind ik een vrij heftige conclusie op basis van dit verhaal. Het kan heel goed dat fulltime werken te zwaar is. Dat geldt voor heel veel vrouwen. Er zit niets anders op dan om dit te bespreken met je manager. Gewoon eerlijk, over je twijfels en problemen. Wie weet wat er uit komt.
Kan je trouwens niet een gedeelte van de uren thuis werken? Dat scheelt misschien ook al een heleboel?
Ja ik vind het ook een beetje gezeur.... sorry! Je hebt deze situatie zelf gecreeerd, niemand dwingt je om fulltime te werken. En je wil ook niet echt iets proberen kwa medicatie dus wat wil je dan eigenlijk? Trouwens niet om je te ontmoedigen maar ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand die zich vaak ziekmeld een vaste aanstelling of verlenging krijgt..... Terecht of niet want je zal je vast ellendig voelen maar zo werkt het nu eenmaal in arbeidersland...
Jezus, ik werk me verder gewoon achterover hoor.. En van de twaalf die zijn aangenomen in die tijd zit ik in de top die geleerd heeft en nu service verleent.. Daarbij ben ik er vaker dan een ander meisje wat heel naar haar baby heeft moeten termineren in de eerste week dat ze aan de slag ging en met haar word ook rekening gehouden.. Dus om mij gelijk lui, verwend en met conclussies te komen ga lekker ergens anders janken dat je niet in ander mensen kan inleven.. En hoe weet je dat ik zo op geld uit ben?? Wij redden het prima als ik niet zou werken en mijn vriend heeft zelfs een keer aangegeven dat ik nu niet perse hoef te werken wat ik zelf belachelijk vond want op de dagen dat het wel gaat.. Ik kots niet elke dag, ik kots op me werk en werk rustig door waar ik enorm veel respect voor krijg.. Maar soms ben ik gewoon echt kapot moe, en met migraine koppijn daar kun je veel pilletjes voor slikken maar als dat door de huidige omstandigheden word verergerd is het dan juist niet slimmer om het rustiger aan te doen.. Verwend mijn fucking ass.. Ik werk hard voor mijn geld en ik ben geen goldigger.. Ik loop met liefde in primark kleding rond ipv dure merk kleding en draai nog steeds liever een dubbeltje om dan dat ik het weggooi aan troep dus je lekker de vvd-er komt uithangen ga lekker ergens anders je economishe crisis propaganda in iemand anders zijn strot douwen
Zozo, een echt forum-lid dat niet met dr hormonen kan omgaan? Ik gaf mijn mening, daarom is een forum bedoeld. Ik heb je nergens lui of een golddigger genoemd hoor, maar jij verdedigt dat zo heftig voor jezelf dat je misschien wel over jezelf denkt? Anyway, ik trek me terug uit dit onderwerp, ik heb mijn mening gegeven. Beetje jammer dat je niet met kritiek kunt omgaan.
En dat laatst daar doelde ik op politiek gejank.. En denk niet alsof die hele reactie alleen op jou slaat.. Tis net facebook hier..
Open dan geen topic als je alleen maar reacties wil die jou aan staan. Relax!! Als het te zwaar is om full time te werken moet je dit bespreken met je leidinggevende. Je kan het jezelf wat makkelijker maken door wel medicatie te gaan slikken. Dat zorgt ervoor dat jij je beter gaat voelen.
Ik herken je verhaal heel erg! Ik had het contract getekend voor mn nieuwe baan (tijdelijk contract) en 2 dagen later was onze test positief! Heel erg blij natuurlijk, maar na ongeveer een maand kwamen alle zwangerschapssymptonen. Misselijk verschrikkelijk moe, bekkeninstabiliteit, krampen in mn kuit die dagen bleven zitten. Noem het maar op en ik had er last van. Toen ik 5 maanden zwanger was en ik het ook niet meer vol hield (moest ook elke dag een uur reizen heen en terug) heb ik het toch maar met de manager besproken. Ik vond het ook erg vervelen, omdat ik nog een redelijk 'nieuwe' medewerker was. Gelukkig begreep ze het volkomen en was ze heel erg blij dat ik het gewoon aangaf. Ze waren zelfs zo tevreden over mn werk dat ze mijn half jaar contract verlengt hebben tot mn zwangerschapsverlof. Ik zou zeggen: raap al je moed bij elkaar en bespreek het gewoon! al die stress en vermoeidheid is niet goed voor jou en niet goed voor je kindje en dat is uiteindelijk natuurlijk wel het allerbelangrijkste. en misschien een tip tegen de misselijkheid. Ik moest thuis 's ochtends altijd 1 of 2 keer overgeven. at vervolgens niks, tot ik rustig op mn werk zat en dan pas een boterham. Een volle maag en dan fietsen naar de trein, snel naar de trein lopen en weer snel naar mn werk rennen, werkte bij mij totaal niet.
Hallo, Ik zou even overleggen met je huisarts dan wel verloskundige welke medicatie je eventueel kunt gebruiken tegen die misselijkheid. Als je zwanger bent mag je best eens wat slikken tegen misselijkheid of hoofdpijn alleen is het zaak de juiste medicatie te gebruiken en ook hier voor geldt, alles met mate. Verder is je verhaal af en toe wat warrig geschreven. Je gaat van het ergste uit omdat je oma en schoonmoeder ook zo misselijk zijn geweest tijdens hun zwangerschappen? Dat staat toch los van jou? Van doemdenken kun je ook beroerd raken. Heel eerlijk? Probeer in je vrije tijd te ontspannen, kijk welke medicatie je mag slikken tegen misselijkheid en hoofdpijn en ga daarna pas nadenken over minder uren werken. Toegegeven, het is zwaar / kan zwaar zijn. Ik heb bij mijn eerste ook fulltime gewerkt. Tot 35 weken en toen werd ik zo verstrooid dat ik besloot een week vakantie voor mijn verlof aan te plakken (anders had ik tot 36 weken doorgewerkt). Denk in oplossingen, niet in problemen. En als het echt niet gaat, wie weet helpt het al als je bijvoorbeeld op woensdag alleen de ochtend werkt of 32 uur gaat werken. Of, zoals al geopperd, een paar uur thuis werkt. Sterkte en oh ja, niet vergeten ook te genieten! xxx
Dankje! Ik heb vrijdag weer een vooruitgangs gesprek en ik zal aangeven dat ik het steeds zwaarder begin te vinden.. Ik heb misselijkheids medicatie in het verleden gehad toen ik ze na vele negatieve testen kon bewijzen dat ik toen niet zwanger was en heb toen een maand lang medicatie geslikt tegen misselijkheid.. Die het kotsen wel liet verdwijnen maar de misselijkheid en de andere bijwerkingen juist niet.. Ik gaf uiteindelijk een keer over mezelf over publiekelijk... Daarbj heb ik een probleem met slikken van tabletten dus ik ben enorm limited met wat ze me allemaal kunnen geven.. Anyway ik deal redelijk met de misselijkheid, ik kan inderdaad niet met volle maag naar t werk rennen en met geluk geef ik thuis even snel over en op het werk niet meer en dan eet ik witte bonen in tomaten saus of ei op toast in mn breakfast break.. Ook heb ik onbijt koekjes en dergelijke bij de hand.. Ik eet gewoon prima verder maar ik ben uitgeput dat is meer het probleem.. Uiteindelijk door gewoon eerlijk te zijn dat ik zwanger was bracht me ook verder dan er over te liegen... En heb. T al bij week zeven verteld..
Als je niet tegen een mening van een ander kan moet je geen berichten plaatsen hier.... Even op je verhaal terug te komen. Het is vervelend dat je je zo beroerd voelt. Maar om nou van te voren al te roepen dat je geen medicijnen wil slikken is wel erg voorbarig. De bijwerkingen die op de bijsluiter staan kunnen voorkomen maar hoeft niet. Je kan het toch proberen? Als het niet werkt of je hebt echt veel last van de bijwerkingen kan je altijd nog stoppen. Daarna zou ik me ziekmelden en maar zien wat er met mijn contract gebeurt. Je geeft zelf aan dat je niet hoeft te blijven werken voor het geld. Eigenlijk een luxe situatie, er zijn er veel die niet in deze situatie zitten en dus wel moeten werken. Voor de rest gewoon kleine beetje tegelijk eten. Bijvoorbeeld kaakjes of iets dergelijks. En laat het gebakken ei even achterwege.
Ik zou toch 'alles' eraan proberen te doen om van die misselijkheid af te komen....en geef veel 'meningen' wel gelijk. Je kan echt die tabletten slikken hoor, anders schrijven ze dat niet voor tijdens je zwangerschap.
Vervelend hoor, dat je steeds zo misselijk bent en moet overgeven. Zelf heb ik daar ook wat van gehad, alleen kwam ik al snel tot de conclusie dat ik juist moest zorgen dat er wat in mijn maag zat. Ik liep op het werk dus de hele dag met zo'n pakje droge toastjes in mijn zak en dan tussendoor maar knabbelen... Wat ik wel vind: Je moet hier kiezen tussen 2 kwaden. Je wil geen medicatie omdat je de bijwerkingen niet wil maar ik denk dat steeds misselijk zijn en moeten spugen ook niet goed is voor je kindje. Je houd dan toch geen voedingsstoffen binnen? En het kost je bergen energie, die je lichaam hard nodig heeft om je kindje goed te verzorgen. En na de bevalling word het echt niet makkelijker. Dan ben je misschien niet meer misselijk, maar heb je onderbroken nachten en andere dingen aan je hoofd die veel energie kosten. Je moet zelf ook in een redelijk goede conditie zijn, toch? Er zijn idd medicijnen die je niet tijdens je zwangerschap mag nemen, maar er zijn er echt wel die je gewoon kunt nemen. Daarbij zijn veel medicijnen ook in zetpil vorm te krijgen, dan hoef je al geen pil meer te slikken. Vaak werkt het dan ook beter en omdat zetpillen beter opgenomen worden heb je ook een minder sterke variant nodig. Ga eens met je huisarts overleggen, vragen staat vrij en dan kun je altijd nog beslissen of je wel of niet iets neemt. Succes ermee in elk geval, het is heel vervelend om je de hele dag door niet lekker te voelen....
Eerlijk? En dat is echt niet kwaad of gemeen bedoeld... Zou ik heel graag in jouw schoenen willen staan. Ik ben een paar weken ontzettend beroerd geweest, liep als een zombie rond op de afdeling waar ik werk. Die afdeling is een PG-afdeling in de zorg, met dementerenden. Fysiek en mentaal een zware baan, waar ik voldaan, maar erg moe van thuis kom. Mijn contract wordt niet verlengd ivm bezuinigingen, dus dat is zorg nummer 1. Maar mocht ik een baan vinden (in de zorg, een ander diploma heb ik niet), dan hoop ik maar dat ik het ga redden tot mijn verlof. Momenteel zou ik direct tekenen voor een baan op kantoor. Daarnaast zou ik met elke baan blij zijn nu, financieel gaan we het gewoon niet redden anders. Ik hoop voor je dat je je snel beter gaat voelen, want ik begrijp volkomen dat het nu erg zwaar is voor je. Maar ik denk dat je best blij mag zijn dat je nu op kantoor zit, ik hoop dat je je dat beseft. Vecht ervoor om je contract te behouden na maart, succes!