Euhhmm 6 maanden is wel even héél iets anders dan al 1,5 jaar bezig zijn én nog met hormonen ook En alle bijwerkingen van dien. En zeg je dat ook tegen vrouwen die hun leven lang kinderloos blijven? Die dolgraag een baby willen maar uitbehandeld zijn? "Jouw tijd komt nog en dat gebeurd het?" Wat een dooddoener. @Moanaa hoe gaat het nu met je? Hopelijk hebben jullie het toch nog wat kunnen benutten! Dikke knuffel.
Uiteraard was het niet expres. En man is natuurlijk ook heel erg verdrietig. Het was absoluut niet zijn bedoeling. Ik had mijn kleding zelfs nog aan. We hadden het beide niet verwacht, hij heeft juist altijd de tijd nodig. Het was voor beide geen leuke verrassing. Ik was ook wel even boos. Niet perse op hem, meer op de situatie en dat het mis ging. Verdrietig zijn we beide. De boosheid en de paniek is inmiddels weg. Dit was ronde 19, ronde 1 met clomid. Er is bij mij niks gevonden en bij man ook niet. Ook zijn zaad is prima. Ik ga er vanuit dat het niet lukt deze maand maar blijf natuurlijk hopen. Hoe fantastisch zou het zijn als ik nu over 2 weken hier een positieve test kan plaatsen? En idd. De medicatie is niet niks. Het doet toch veel met je. Zowel lichamelijk als geestelijk. Het zijn toch een heleboel hormonen die je je 'gezonde' lichaam inpompt. Echt onwijs bedankt voor jullie steun. Dat waardeer ik heel erg. Zit er toch wel even doorheen.
Haha doe toch even normaal, we zijn allemaal volwassen gedraag je even zeg Wat moet je er anders van maken het is toch zo dat het niet onze tijd is voor de dames die niet zwanger kunnen raken inclusief IK. jij maakt er ''gewoon niet hun tijd'' van maar goed ik bedoelde niks vervelends mee.
Uhmm nee hoor 6 maanden in deze relatie in totaal wel langer dus ik weet echt wel waar ik het over heb...Maar goed ik merk weer hier dat er niet begrepen word met wat ik bedoelde.
Weetje wat het is @RiRi93 .. het zijn gewoon van die adviezen waar je niks mee kunt. "Jouw tijd komt nog" of "Probeer het los te laten." Dat soort dingen. Het werkt gewoon niet. Simpelweg omdat niemand maar dan ook echt niemand kan garanderen dát het ooit wel gaat lukken. De meesten raken uiteindelijk wel zwanger maar helaas triest genoeg ook genoeg vrouwen gewoon nooit. Maargoed we stoppen nu maar het het topic van ts vol te spammen. @Moanaa ik wens je alle goeds! Duim voor je meis!
Sorry, maar ik begin me echt groen en geel te ergeren aan "jouw tijd komt nog", ook al weet ik dat mensen het lief bedoelen. Laatst las ik ook iemand die zei over haar zwangerschap "het heeft zo moeten zijn" en toevallig gun ik het diegene heel erg, maar toen dacht ik ook van: "oh en voor mij moet het zo zijn dat ik al een jaar gestopt ben met de pil en nog geen eens één kans heb gehad? Dat ik engelengeduld moet hebben, niet eens om zwanger te raken, maar om te kunnen beginnen met proberen?" Ik snap dat iedereen het beste met elkaar voor heeft en dat iedereen alles lief bedoelt, maar het is wel goed om elkaar even te wijzen op opmerkingen die eerder pijn doen dan kracht geven
Ja ach, ik ben denk ik voor nu te verdrietig om van mezelf af te bijten.. fijn dat jullie zo voor mij opkomen! En ja het doet pijn. Heel erg. Het is allemaal ook zo frustrerend. En daar weet jij natuurlijk ook alles van. Ontzettend bedankt voor je steun! Hoe is het nu met jou?
Ik snap je zo goed, en in principe hoef je ook helemaal niet van je af te bijten. Er zijn altijd genoeg dames die meteen op de bres springen voor je. Dat heb ik ook al meegemaakt, zo fijn en zo lief is dat. Ik had, en dat heb jij ook, en alle dames die dit hebben, van tevoren nooit verwacht dat ik deze MMM in zou gaan. Vorig jaar rond deze tijd zaten we nog te fantaseren over stoppen met de pil. Nu is het bijna een jaar geleden en hebben we nog geen kans gehad. Tuurlijk is dat enorm heftig allemaal, lichamelijk, maar zeer zeker ook emotioneel! Hoe is het nu met mij? Ja, ik wacht. Ik wacht, dat is een beetje mijn levensverhaal de afgelopen 11 maanden. Eerst wachtte ik op een menstruatie, die kwam niet, toen wachtte ik tot ik eindelijk de diagnose PCOS kreeg, die kreeg ik pas na 7 maanden gestopt te zijn met de pil. Toen wachtte ik op de uitslag van een zika-virus en nu wacht ik op een bloeding door Duphaston. En tot ik eindelijk met Clomid kan beginnen! En toch gaat het eigenlijk best goed. Ik moet zeggen; ik ga af en aan. De ene dag heb ik het wat moeilijker dan de andere dag en vandaag heb ik een 'goede' dag. Het is best een moeilijke vraag de laatste tijd. Hoe gaat het met je? Goed, maar toch is er ook altijd iets dat in je koppie zit. Als wij ooit dat kind hebben, gaat dat vast een vreselijk verwende etterletter worden. We kunnen nu al niet wachten om leuke dingen met hem/haar te gaan doen. Overigens moest ik ook wel een heel klein beetje giechelen om je topic hoor. Ik begrijp dat het helemaal niet grappig is op dat moment, maar jij moet gewoon minder goed je best doen En je vriend moet het even zeggen als hij het aan voelt komen. Ik hoop zo voor jou dat je over twee weken gewoon een test met twee streepjes in je handen hebt.
kans is er dus niet meteen opgeven! ik ben een BAM en ben zwanger geworden via zelf inseminatie dus spuitje ik heb het op de dag van eisprong gedaan......dacht ik...bleek ik PAS 6 dagen later me eisprong te hebben (toevallig echo gehad toen) ik dacht sh*t weer kans verloren toch getest op nod nope negatief....toch kwam me menstruatie niet....paar dagen alter weer getest ZWANGER!!! de zaadjes hebben 6 dagen lang in mijn baarmoeder gewacht en het was een tweeling nog wel (die nu 10 maanden oud is) Dat je man klaargekomen is in je mond is een lichamelijke reactie kan hij niet echt wat aan doen behalve dat hij je wel van te voren kon waarschuwen ''ik kom klaar'' dan had je het op kunnen vangen meestal voelt een man wel dat het moment daar is soms ook niet, maak het hem niet te moeilijk meis, hij voelt zich denk ik ook erg schuldig en je heb gedaan wat je kon. Ik wens en hoop voor je dat het snel raak mag zijn ik gun het je zo.
geloof je zelf wat je zegt? ik niet, als je iets ZO graag wilt en het lukt niet meteen (dit kan na 6 maanden zijn of na jaren) dan doet dat ZEER en heb je niks aan adviezen van anderen over per ongeluk door condoom roken etc het is ongeveer hetzelfde als: denk er niet aan dan gebeurd het of laat het los van die onzin reacties die je krijgt, hoe kan je het los laten als je moet weten wanneer je eisprong er is? vertel mij dat eens....
Ik begrijp serieus niet wat je dan WEL verwacht... ik snap niet dat men het zo erg vind om aan te horen houd je er niet mee bezig of laat het los.. dat is beter dan er om stressen zo erg dat het tegenwerkt?
Weet je waarom het erg is om dat te horen? Omdat het niet lukt om je er niet mee bezig te houden of het los te laten. Hoe graag je dat zelf ook wilt. Het lukt niet als je clomid moet slikken en dus moet weten waar je zit in je cyclus en iedere dag aan dat pilletje moet denken. Mij frustreerde het mateloos dat ik het niet los kon laten. Na 6 maanden lukte me dat nog een beetje maar niet na een BBZ en weer een half jaar verder zijn. Laat het los? Lastig als je iedere dag in de spiegel je littekens ziet van de operatie waarbij je zwangerschap en je eileider zijn verwijderd. Je voelt je machteloos, slecht over jezelf, gaat twijfelen, wanhopen noem het maar op. En dan iemand die even zegt: laat het los, alsof je een pakje boter gaat halen bij de supermarkt. Ja dat is erg om aan te horen! Zeg liever probeer een manier te vinden waarop het voor jezelf goed voelt om er mee bezig te zijn. Het is namelijk oké om er mee bezig te zijn, je hoeft het niet los te laten. Zwanger proberen te worden is namelijk waar je op dat moment mee bezig bent en dat is oké. Praat erover als dat nodig is. Het loslaten is echt niet de oplossing.
@RiRi93 stressen zal er niet voor zorgen dat een ei of sperma rechtsomkeert maakt, anders had ik never nooit zwanger geworden en gebleven ik heb heel veel stress en angst gehad in de tijd dat ik echt aan het proberen was (mk) en ik weet hoe lang wachten op een zw is en het heel graag willen...heb er 11 jaar op gewacht ik bedoelde het niet aanvallend, ik bedoelde meer: er zijn vrouwen die in een zwaar medisch traject zitten en die kunnen het loslaten of er niet mee bezig zijn (net zoals topic starter) gewoonweg niet vanwege de echo's medicijnen en eisprong, soms heeft de natuur een helpende hand nodig. En als ik het los had gelaten had ik nooit zwanger geworden dat is een feit ik had een donor nodig om zwanger te worden die komt niet bij me aankloppen, ik heb pcos dus moest weten of ik uberhoud een eisprong had (11jaar nooit gehad pas na 80 kg afvallen wel) dus los laten gaat niet zo makkelijk.
En hoe zie jij het voor je om het los te laten, als je iedere dag injecties moet zetten om je grootste wens waarheid te laten worden! Dat je 3x per week naar het ziekenhuis moet gaan. Vruchtbaarheidsproblemen is een medisch probleem. Ik wil het geen ziekte noemen, maar wel iets dat behandeld moet worden. Zeggen dat je je moet ontspannen en het los moet laten om het te laten gebeuren, is als iemand met kanker zeggen dat hij lekker op de bank moet gaan liggen en dan vanzelf wel geneest. Ik snap echt dat je het niet begrijpt. En ik hoop dat je het nooit hoeft te begrijpen. Want om het te begrijpen zul je door de pijn en het verdriet heen moeten die veel dames hier ervaren. En dat wens ik niemand toe. Maar misschien moet je niet zo praten over iets dat je niet begrijpt. 6maanden afwachten is op geen enkele manier vergelijkbaar met meiden die jarenlang medicijnen slikken, ingrepen nodig hebben, operaties doorstaan om hun grootste wens werkelijk te laten worden. Misschien moet je dat gewoon aannemen vanaf de zijlijn in plaats van het beter willen weten en je gelijk willen halen. Door te zeggen dat je "tijd wel komt als je het los laat" zeg je indirect "je bent niet zwanger want je bent er teveel mee bezig". Stop met je gelijk halen, accepteer dat je (nog) gezegend bent met weinig kennis hierover en hoop dat je die kennis nooit zult krijgen.
Het is ook zo heftig allemaal. Ik hoop dat je menstruatie snel op gang komt. Volgende stap dan weer eisprong. Ik blijf je volgen! Hou je ons op de hoogte?
Uiteraard! Ik hoop niet dat je het erg vond dat ik zei dat ik een beetje moest giechelen om je topic hoor! Niet om je uit te lachen, maar gewoon omdat we er zo mee bezig zijn. 't Is ook wel soort van herkenbaar allemaal. Laten we hopen dat we er ooit om lachen. Samen met onze man op de bank en onze 13 kinderen allemaal in hun bedje Ik heb trouwens net een vreugdedansje gedaan op het toilet. Het lijkt eindelijk op gang te komen. Had lichte roze verkleuring en een mini-stolseltje. Lekker veel informatie he, maar goed, we delen hier alles hè...
Volgens mij wilde @RiRi93 alleen maar zeggen wat voor haar hielp en wellicht dus ook voor TS: proberen niet te frustreren; hoe lastig dat ook is. Miss wat lomp geformuleerd maar dat is het idee wat ik kreeg van haar posts kreeg: frustreren helpt niet, ook niet voor je relatie. Tuurlijk is dat het wel, kan me er persoonlijk niks bij voorstellen gezien ik nooit in zo'n situatie heb gezeten en ook niet hoop te komen. Laten we gewoon lief blijven voor elkaar, volgens mij heeft zij het nooit verkeerd bedoeld en wordt het gewoon anders opgepakt dan de bedoeling was. @Pancakes Wat fijn dat het op gang lijkt te komen!! Heb al wat topics van je gelezen; hopelijk mag jij eindelijk eens beginnen met proberen! Ik hoop dat jullie dan niet óók nog eens enorm veel geduld moeten gaan hebben voor het zwanger worden, fingers crossed! Ik hoop dat jullie dames allemaal heel snel een positieve test in handen mogen hebben! Ik duim stuk voor stuk voor jullie! PS. Ik zou me denk ik ook enorm frustreren (zeker in deze situatie van TS) dus zou ook niets met dat advies kunnen; ik zou dan denken: ene oor in andere oor uit