Ja helpen met de verzorging en huishouding? Iemand of een instantie inschakelen die kan helpen? Of in uiterste nood: de kinderbescherming bellen..
Hulp aanbieden met haar huishouden zodat dat weer georderd raakt, en dat het in haar hoofd ook rustig word. Dan kan ze alles misschien weer aan, en blijf haar steunen.. sterkte
Oef wat heftig, zou het hele huis aanpakken, en wekelijks 1 of 2 x langskomen om het te onderhouden.. En misschien als je het kunt missen financieel, elke dag wat extra koken voor de kindjes?? Ik begrijp dat het niet jouw verantwoording is, alleen neemt niemand die verantwoordelijkheid en daardoor krijg je verwaarloosde kids.. Hoop dat er geen gevolgen gaan wezen met kids weghalen of ergens plaatsen etc (denk ik nu te ver door?) en zij als de wiedeweerga naar de huisarts gaat, om een doorverwijzing te regelen naar een psycholoog oid.. Want je kunt helpen, maar niet overnemen zeg maar..
Als goede vriendin, maar vooral als goed persoon, is het nu aan jou/jullie om haar duidelijk te maken hoe schrijnend de situatie is. Geeft zij geen gehoor aan deze ernst en wil zij niet direct zelf professionele hulp zoeken, dan is het aan jullie om deze hulp voor haar, haar man en bovenal voor haar kinderen te regelen. Dát is het beste wat je voor een ander kunt doen. Deze situatie is al een tijd volledig uit de hand gelopen. Tijd voor professionele hulp. Een diagnose stellen vanuit een kort stukje op internet is net zo onmogelijk, als dat het zinloos is. Dat is de taak van professionele hulpverleners (en dan is diagnosticeren al lastig genoeg). En let wel, hoe eerder je die hulpverlening in roept, hoe groter de kans is dat kinderen en ouders in de eigen omgeving kunnen worden geholpen. Zonder nog grotere ellende als uit huis plaatsing etc. wegens de verwaarlozing en mogelijke agressie/mishandeling. Ook voor hulpverleners is kinderen van ouders scheiden een laatste/later redmiddel, niet een doel of makkelijke 'oplossing'. Veel sterkte. Het lijkt me een belangrijke, maar ook moeilijke taak.
Sorry maar hier ben ik het wel mee eens hoor. Arme kindjes zeg als ik het zo lees, zijn ze bij hun vader beter af! Is hij ook niet zo,aggressief geworden door haar? Ik bedoel als je als vader ziet hoe je kindjes worden verwaarloosd/behandeld snap ik dat hij uit onmacht zo word
volgens het eerste bericht is vader geweldadig,dus of dat echt beter is, denk dat het een combi van beiden is, ben benieuwd hoe het gesprek is gegaan.
Begin bij anoniem advies inwinnen bij het AMK. Dit is zoiets als liefdevolle verwaarlozing, klinkt in mijn oren alsof deze vrouw echt hulp nodig heeft. Ik ben bang dat helpen schoonmaken of gezond koken het probleem niet op zal lossen, dit zit dieper.
Aangezien man/vriend al instanties heeft ingeschakeld..kan je haar nog maar op 1 manier helpen. Bij de arm pakken en zeggen we gaan samen naar de huisarts en vragen daar om hulp voor jou. Het is misschien goed om na te denken wanneer dit begonnen is. Na het overlijden van haar ouders?, na geboorte van een van de kinderen? Viel dat misschien samen met overlijden van ouders? Informeer de ha daarover. Als het iets van een depressie is dan kan ha medicijnen en begeleiding regelen..dat lijkt me voor haar en kindjes beste...want eerlijk een agressieve papa, lijkt mij, veel kwadelijker. Er is geen enkel excuus voor agressie in een gezin!
Jeetje wat een verhaal zeg. Ik denk dat het ook geen zin heeft om elke week bij haar te gaan schoonmaken. Dat lost het onderliggende probleem niet op. Ik zou proberen haar naar de huisarts te sturen (evt meegaan), zodat ze hulp kan zoeken voor haar probleem (depressie??) Ik vind zelf de melding bij de kinderbescherming ook wel terecht hoor. Die kinderen worden hier ernstig de dupe van, en ik vind dat ook mishandeling. Misschien kunnen zij ook de beide ouders wel naar instanties sturen om aan hun problemen te werken. Ik ben benieuwd hoe het gesprek gisteren was!
Je kunt wel kijken wat er met haar mis zou kunnen zijn, naar ik denk dat het belangrijk is om die kinderen eerst te helpen. Het hh is natuurlijk nodig maar zij moeten eerst te eten krijgen. Misschien met n paar mensen om de beurt de kindjes mee laten eten? Want n schone kamer is lang niet zo fijn als je honger hebt. Uiteindelijk heeft dat gezin wel hulp nodig, met als doel de situatie weer gezond te worden in alle opzichten. Jullie als vriendinnen zijn ontzettend lief dat je daaraan mee wilt helpen, respect. Ik zou echter wel hulp inschakelen; jullie staan te dichtbij en dat kan ten koste van jullie vriendschap gaan. Sterkte!
Praat met haar en druk haar met haar neus op de feiten. Hou het wel open en zoveel mogelijk bij jezelf anders kan ze zich aangevallen voelen en sluit ze helemaal af. DIe arme man doet wat hij kan maar zij ziet het allemaal niet meer. Jammer dat ik weer autisme voorbij zie komen.....
Als het een vriendin zou zijn, zou ik aanbieden om te helpen en te helpen hulp te krijgen. Zou ze dat weigeren, dan zou ik haar de keuze geven: of wij gaan dat samen doen, of ik doe een melding. Het welzijn van de kinderen zou ik dan boven de vriendschap stellen. Heel jammer als ik daardoor de vriendschap zou verliezen, maar ik zou mezelf niet meer in de ogen kunnen kijken als ik zoiets zou laten gebeuren...
Waarom denk je dat Kimmeding? Inderdaad Rozemarijke; kinderen komen op de eerste plaats; zij kunnen niet voor zichzelf zorgen. Hoe is het gesprek gegaan?
bedankt meiden voor alle reacties! het bevestigd wel wat wij zelf ook vinden... we zijn gisteren met haar gaan praten maar het komt gewoon niet over! heb voorgesteld om samen met haar proffesionele hulp in te schakelen maar dan zeg ze meteen dat ze haar kindjes niet kwijt wil raken. we krijgen haar niet duidelijk dat dat zo niet meteen werkt maar dat als ze zo doorgaat het wel zo ver kan komen als andere mensen hier weet van krijgen.... we nemen haar in bescherming door het zo proberen op te lossen maar ik heb er een hard hoofd in! met haar vriend praten is geen optie... hij is zo kwaad en volgensmij heeft zij hem rare dingen verteld over ons waardoor hij ons niet meer wil spreken of zien! we hebben ook het idee dat zij vanalles aan elkaar liegt en er zelf in geloofd maar soms niet meer weet wat ze heeft gezegd... Mijn man vind dat wij als vriendinnen hulp moeten inroepen om haar en de kinderen te helpen... dat dit een schreeuw om hulp is... waar wij heel bang voor zijn en wat best een terechte angst is, dat na verloop van tijd ook die instantie er geen brood meer in ziet en zij dus gewoon zo doorgaat en hun de kinderen van haar afnemen... dat hebben wij dan op ons geweten staan! advies inwinnen bij het amk las ik hier ergens? is dat vrijblijvend en anoniem?
Haar gaan helpen schoonmaken en eten koken voor de kids, helpt helemaal niet, als er daarbij niet verder wordt aangepakt... Zolang deze vriendin de hulp die ze via AMK/jeugdzorg krijgt, aanneemt, zullen de kids niet zo snel uit huis geplaatst worden hoor. Enkel als er langere tijd niets verandert of zij weigert hulpverlening, dan wordt als laatste redmiddel uithuisplaatsing gebruikt. Maar voor het zover is, wordt er dan altijd eerst van vrijwillige hulp overgeschakeld naar verplichte hulp. Pas als ze die weigert/niet oppakt, kom je dus richting uithuisplaatsing...
je hebt helemaal gelijk.... maar toch zit ik in tweestrijd en mn andere vriendin ook... is heel moeilijk dit... ben bang dat we och over moeten gaan tot haar voor de keus stellen.... en dat breekt ons hart... deze meid heeft al zoveel te verduren gehad in haar leven.. en nu dit van haar eigen vriendinnen! degene wwie ze kon vertrouwen! die er altijd voor dr zijn.... bah ben dr helemaal naar van... slecht slapen... maar er moet iets gebeuren!
Ik denk niet dat zij dit zelf op kan lossen. Zij moet ook aan zichzelf kunnen gaan werken en dat gaat zo niet. Kijk maar eens op Advies- en Meldpunt Kindermishandeling Daar vind je meer info. Het is een heel heftig idee om een melding te doen, maar je vergeeft het jezelf niet als er iets met die kinderen gebeurt. Dit is nu verwaarlozing; van de kinderen maar ook van zichzelf.
kwa financieen helpen wij haar altijd... ze zit ook een een schuldentraject waar ze bijna uit is... ze weet dat als er geen geld is om te eten dat ze het kan krijgen... maar dit is pleisters plakken wat niets oplost.. net als helpen in de huishouding... dan komen we smorgens... ruimen alles op... en savonds is het weer net zo'n bende... dat schiet echt niet op! boodschappen krijgt ze ook van ons, evenals geld... maar ook daar kan ze niet mee omgaan... het hele plaatje bij elkaar baart ons echt enorme zorgen!