@ miepie, ds je denkt dat ik dat niet gevraagd heb? nou wel dus. maar als er dan niks uitkomt dan ga je zelf ook wel twijfelen natuurlijk...dat het echt allemaal aan jou ligt bijv en dan ga je je zelf verdedigen. @chai, daar hebben we al een keer gestaan maar zijn we wel uitgekomen gelukkig.
Ling, ik weet natuurlijk niet wat je aan hem vraagt en hoe jullie hele gesprek is gelopen, dit is alleen wat me opviel uit jouw verhaal en daar reageer ik op. Ik begrijp dat jij er ook doorheen zit, maar ik probeer je alleen te wijzen dat er natuurlijk altijd twee kanten zijn en die andere kant, die zien wij niet en daar kunnen we alleen naar gissen. Ik bedoel het niet vervelend of kwaad, maar laat het maar eens bezinken wat ik zei. Je hóeft niet altijd te reageren op iemand en je hoeft jezelf zéker niet te verdedigen.
Geeft niks, het is alleen soms zonde van je energie en die kun je hard gebruiken voor opbouwende dingen, toch? (en reken maar dat ik het herken hoor, ik spreek ook maar uit jaaaaarenlange ervaring... )
gelukkig *oefff* ja die energie kunnen we zeker ergens anders insteken....en dat ga ik zometeen na de pfaffs doen eens even met hem praten en luisteren!!
hij zit in iedergeval met zichzelf in de knoop en daar zal hij aan moeten werken, een meewerkend lichaam zal daaraan mee helpen, maar de kans dat hij wat pijn blijft houden is aanwezig en zal hij moeten leren hoe hij ermee om moet gaan. Ik denk zelf dat het voor hem nu pure frustratie is, maar geen enkel frustratie en maar weinig pijn vergoeilijkt blowen en zeker met een kleine..ook rugpijn niet..zeg dit niet zomaar hoor ben van 16e-19e 3 jaar thuisgeweest waarvan 7 maanden niet kunnen lopen vanwege mijn rug,heb 2 hernia operaties gehad en ben tijdens zwangerschap 1 van week 11-38 thuis geweest met zware bi en nu weer, ik weet wat pijn is. Dat hij af en toe uit zijn slof schiet snap ik, alles wat je doet is veel belangrijker omdat er niet zoveel meer gebeurd. Maar hij moet zich gaan realiseren dat jij dit niet vol gaat houden en zich leren verplaatsen in jou, daar heeft hij hulp bij nodig of een schop onder zijn reet van zichzelf, maar dat gaat vast niet gebeuren. hij heeft kans dat het beter gaat worden, laat hem daar op focussen. En schrijf inderdaad anders op hoe jij je voelt en dat je hem wel snapt , aar dat het voorjou gewoon teveel word en of hij daar rekening mee kan houden enz.. je weet heel goed zelf wat je wil zeggen. Iemand met pijn is niet altijd redelijk, dus geef de brief dan in ieder geval op een tijd dat hij even heeft kunnen rusten zodat de pijn iets afgezakt is.. Succes!