wanneer je familie bellen?

Je moet doen wat jij fijn vindt!

Ik heb mijn moeder gebeld toen de weeen begonnen omdat zij bij mijn bevalling zou zijn. Gelijk na het hechten mijn vader en broertje en na het wassen, aankleden en eerste voeding mijn schoonouders. De dag erna (ben om 23.20u bevallen) hebben we onze opa's en oma's en overige familieleden en vrienden gebeld.

 

Ik denk dat dat aan jullie zelf ligt, en aan de band die je met je familie hebt.

Ik ben om 6 uur 's morgens bevallen, en na het verzorgen van ons dochtertje en van mij (het hechten en ik raakte in een soort van shock) hebben wij onze ouders en broertje en zusje gebeld, dat was rond 8 uur. Wel was iedereen al op de hoogte dat anderhalve dag ervoor m'n vliezen waren gebroken, en dat ik anders een dag erna ingeleid zou worden.

 

Ik heb mijn ouders + schoonouders gebeld toen ik bevallen was, maar die wisten ook dat het bezig was. We waren al zo lang bezig...
Was rond 1 uur s'nachts dacht ik, maar ze vonden het niet erg hoor

 

Denk dat het idd iets is wat je zelf prettig vind.
En hoe je familie is, stel je belt als het begonnen is,gaan ze dan steeds bellen hoe het ervoor staat?
Als je liever in alle rust wil bevallen zou ik lekker bellen als hij/zij er is en wanneer je er aan toe ben.

Hier wist mijn moeder ervan want die zou bij de bevalling zijn.
De rest hebben we gebeld toen ze geboren was, nadat ze was nagekeken.
Ze is om 14:30 geboren en savonds tijdens bezoek uur( lag in ziekenhuis) kwamen ze even langs, schoonouders, ouders en broertje.

 

Dat moet je inderdaad zelf bepalen.
Ik vond het een vervelend idee als allerlei mensen wisten dat ik aan het bevallen was, dus wij hebben niemand gebeld vantevoren. Bij de eerste kon dat niet eens, want tegen de tijd dat ik wist dat ik aan het bevallen was, werd de baby ook al bijna geboren. Heel apart vond ik wel dat mijn mobieltje toen steeds over lag te gaan beneden, dat bleek mijn moeder te zijn die heel sterk het gevoel had dat ze mij moest bellen of het wel goed met me ging. Terwijl ze dus echt van niks wist!

Bij de tweede waren er wel mensen op de hoogte. Mijn beste vriendin heb ik gebeld om onze oudste zoon op te halen, omdat ik mijn ouders niet kon bereiken. Die is prompt de dag daarna zelf met weeën opgenomen, zo had ze in de stress gezeten over mijn bevalling . En mijn ouders wisten het uiteraard ook, want die heeft mijn vriendin weer gebeld om onze zoon op te halen.

Beide keren hebben we ongeveer 1 uur na de bevalling onze ouders en beste vrienden gebeld/gesmst.

Als ik ooit nog een kindje mag krijgen, dan zou ik het erg leuk vinden als mijn moeder erbij is, dus dan bel ik die natuurlijk wel bijtijds.

 

Bij de eerste hebben we onze ouders en schoonouders (de aanstaande opa's en oma's )
gebeld zodra de bevalling echt op gang was gekomen. Ze hadden aangegeven dit graag te willen en mij maakte het niks uit. Een half uur na de bevalling heb ik mn zus, zwager e.d. gebeld

Bij de tweede wilde mijn ouders het liever niet weten omdat ze anders weer vreselijk lang in vreselijke stress zouden zitten en schoonmoeder wilde het wel heel graag weten.
Ik heb mijn ouders nog wel aan de telefoon gehad voor ditjes en datjes en wat ze die dag gingen doen, ik wilde graag weten of ze een beetje in de buurt zouden zijn.
een kwartier na de bevalling heb ik ouders/schoonouders en zus ingelicht

 

Ik ben van plan om mijn ouders en schoonouders pas na de bevalling te bellen. Ik wil liever niet dat ze in de stress zullen zitten en ik weet niet van te voren of ik een snelle of extreem lange bevalling zal hebben.

 

Wanneer jij het fijn vind..

Hier was het plan om te bellen als de kleine er was.

Maar mijn zusje belde in de ochtend om iets te vragen, en kreeg manlief aan de lijn. Die kon zich natuurlijk niet stilhouden met een puffende vrouw op de achtergrond. Mijn zusje was ook bij mijn ouders thuis. Dus die wisten het ook gelijk.
Toen gezegd dat we wel weer zouden bellen als de kleine er was.

Toen de kleine er was, hebben we beide ouderparen gebeld. En de zusjes natuurlijk. Mijn vader zat op dat moment bij een begrafenis achter het condoleance boek. Dus mijn moeder heeft hem een briefje toegestopt. Want ze zou hem niet meer spreken tot bij het koffiedrinken na de begrafenis, zo'n 1,5 uur later. Beetje maffe situatie. En gelukkig wist hij ook dat er wat aan de gang was..

 

Mijn moeder, schoonmoeder en zus wisten dat ik die dag al wat weeën had (heb ik ze verteld) en dat ze dus een telefoontje konden verwachten dat de kleine er was. Nu zijn zij ook het type mens dat dan gewoon rustig thuis blijft, en niet vol ongeduld op de stoep komt staan.

Uiteindelijk hebben we de oma's 's nachts gebeld kort na de bevalling, en mijn zus 's morgens vroeg.

Zelf kiezen dus, wat je wilt doen. Spreek in elk geval goed met ze af wat je van hen verwacht: mogen ze het aan anderen vertellen of niet, wanneer mogen ze langskomen, dat soort dingen. Dan kom je niet voor vervelende verrassingen te staan.

 

Wij gaan ze dit keer pas bellen als ik weer helemaal schoon in mijn bedje lig. Vorige keer reden ze me van de verloskamers af en toen stond mijn vader al in de kamer waar ik kwam.... was wel erg vlot.

 

Dit is wel een hele goeie ja! Bij mij is de bevalling 's avonds om elf uur begonnen en zoonlief is de volgende dag om tien voor zes 's ochtends geboren. We hebben de ouders om half acht gebeld; mijn man zijn ouders, ik de mijne. Toen ik vijf minutjes daarna mijn broer wilde bellen was hij ingesprek, daar had ik al een vreemd gevoel bij. Dus ik hem mobiel gebeld en aan zijn reactie op mijn nieuws merkte ik dat hij het al wist ... had mijn moeder hem dus al gebeld! Dat vond ik echt niet fijn en heb haar daar later ook over aangesproken.

Bij een eventuele volgende zou ik weer na de bevalling bellen. Vooral mijn schoonouders gaan zich heel erge zorgen maken als ze weten dat het weer zover is.

 

Zoals al gezegd is bel je die wanneer je zelf fijn vind. Ik ben bevallen met 32 weken en wij hebben niemand vooraf gebeld. Met vooraf bedoel ik dan tijdens de weeën.

Toen R&R goed gecontroleerd en wel in de couveuse lagen heb ik mijn ouders gebeld dat ze eventueel al even konden komen kijken (rond 1.30 's nachts denk ik) en mijn beste vriendin. De rest hebben we de volgende ochtend gebeld. Iedereen schrok natuurlijk ook best.

Ben zelf blij dat we pas gebeld hebben nadat die dag voorbij was (erg traumatische ervaring) en niet al tijdens. Dan zou ik die onrust ook nog hebben gehad.

 

Dat is idd heel vlot, een beetje tè!

Wij hebben destijds de afspraak gemaakt dat ze 's middags bij ons thuis zouden komen, vonden we wel zo prettig, eerst even met ons drieeen. Ook vond ik het heel prettig dat de kraamhulp er al was voor de familie.

 

Mijn moeder heb ik tijdens mijn bevalling steeds op de hoogte gehouden. Zij belde mij niet op, maar wachtte op sms van mijn kant. (Niet elk uur ofzo, hoor). Dat vonden we beiden heel fijn.
De rest van de familie is pas later ingelicht, volgens mij.
Ik vind het niet erg als ze het al weten als ik bezig ben met bevallen. Zolang ze niet á la minute in het ziekenhuis staan, heb ik nergens problemen mee.

 

Ons plan was om iedereen pas te bellen als de kleine er was.
Jammer genoeg liep het iets anders, hahaha!
Mijn vliezen braken en ik kreeg wel weeën, maar die werden niet regelmatig (lees: effectief). Daardoor heb ik dus 2,5 dag met weeën gelopen en telkens op en neer naar 't zkh e.d.
Toen hebben we besloten de ouders en beste vriendinnen maar vast te laten weten dat er iets speelde, want ze waren niet gewend zo lang niets van ons te horen.
Toen ik dan eindelijk bevallen was heeft mijn man iedereen gebeld terwijl ik op de OK was (placenta kwam niet vanzelf) en toen ik terug was en aangaf dat ik het wel fijn zou vinden als ze kwamen heeft hij iedereen nogmaals gebeld om te vragen of ze langs wilden komen in 't zkh (zijn dus in de verloskamer op visite gekomen, haha). Was super!

 

Je doet waar jullie je goed bij voelen.

Ik ben ongeveer om middernacht bevallen in het ziekenhuis en waren rond 4 uur thuis. Om 8 - 9 uur zijn we familie gaan bellen (een 'christelijk' tijdstip!). Bellen tijdens de weeen is spannend omdat je geen idee hebt hoe lang het nog kan duren.
Wij wilden absoluut geen mensen erbij hebben of telefoontjes krijgen met "EN? EN?" Ons ding, in ons tempo en daarna nog even lekker met z'n 3-en!

 

Wij hebben gebeld en ge-sms-ed toen ons meiske geboren is en de controles goed waren (ongeveer een half uurtje later ofzo). Het schijnt dat mijn moeder wel al het idee had dat ik "bezig" was. Ze had die donderdag gebeld en er werd niet opgenomen en ook niet "vlot" teruggebeld

Met de VK hadden we afgesproken dat mn ouders, schoonmoeder en zusje nog langs mochten komen. Ze moesten nog bijna anderhalf uur rijden en ons kindje is om kwart voor acht 's avonds geboren... dus die kwamen pas rond half elf in het ziekenhuis aan. Nou ja... even snel een klein half uurtje showen en toen zijn ze ook weer vertrokken.

 

Ik heb mijn ouders gebeld toen we naar het ziekenhuis gingen... en nadat de baby geboren was, alles gecheckt en eerste borstvoeding heeft gehad de rest van de familie gesms't en gebeld....

 

Ik heb mijn man laten bellen een paar uur nadat de weeën begonnen waren want het begon 's nachts. Van tevoren had ik al iedereen op de hoogte gebracht dat we wel zelf zouden bellen voor updates, en eventueel bezoek en daar heeft iedereen zich heel netjes aan gehouden.