Nou ja, misschien kun je dan eens een museumpje pakken of zo, of naar de dierentuin. Is voor ons ook al weer best lang geleden.
Oi! Vast goedbedoeld, maar niet zo tactisch van school. Ik zou iig. zsm. aan de bel trekken als ik jou was.
Ik bedoel niet jou of een andere onderbouwleerkracht persoonlijk hoor Rijo! Maar wel de onderbouwleerkrachten waar de persoon die ik quote op doelde. Mijn schoonzus staat ook voor groep 1-2 en die doet echt fantastische dingen voor haar klas! Elke dag filmpjes, lesjes die ze met de spullen thuis kunnen doen en waarvan de een foto mogen sturen. Daar reageert ze dan persoonlijk op. Belt geregeld met de kinderen. Ze zorgt dat er ook wat online lesjes klaar staan en houdt dat bij. En er zijn ook bovenbouwleerkrachten die zich er maar makkelijk vanaf maken! Vreselijk, schandvlek op ons beroep.
Omdat mensen graag een keuze hebben in het soort onderwijs wat hun kind gaat genieten. Als alle scholen het op dezelfde manier doen kunnen we ook wel weer gaan indelen op postcode ipv de keuzevrijheid die je als ouder nu hebt mbt het kiezen van een school voor je kind waarvan je vindt dat de visie en onderwijsconcept passen bij jouw opvoeding/visie op onderwijs en kinderen.
Ik vind het wel echt heel erg om te lezen hoe groot de verschillen tussen scholen zijn, en soms ook nog tussen leerkrachten op dezelfde school. En dan bij @Amarens de woensdagen vanaf nu vrij... echt niet ok. Hier hebben ze de studiedagen allemaal al doorgestreept tot de zomervakantie, en het thuiswerken is zó goed geregeld. En super menselijk ook, geen onhaalbare doelen en vooral veel begrip voor dat het zwaar is om thuis te werken en je kinderen te begeleiden. Ik zou iedereen zo’n school gunnen met een team dat echt volledig gaat voor de kinderen.
En dat is dus ook het probleem met sommige en wellicht ook mijn reacties (@tupp). Ze zijn allemaal geplaatst vanuit onze eigen ervaringen en referentiekaders. Er zijn vast ook leerkrachten die op hun tenen lopen, maar ik zie ze niet. Mijn mening is ook niet gericht tegen een individuele leerkracht, maar algemeen: we zullen het met zn allen moeten doen. Dus een algemeen (want dat lees ik veel, ook in andere topics): ‘doe ik niet, want ik heb recht op vakantie’, dát valt bij mij juist verkeerd. Want dat is waar ik op dit moment juist wel toe gedwongen wordt, vakanties inleveren. En ik krijg ze ook niet terug op een later moment. Terwijl een leerkracht wel gewoon zijn/haar toegezegde vakantie-weken houdt.
Ik heb er ook recht op maar ik maak er liever zo min mogelijk gebruik van. Nu gaan we er wel gebruik van maken.
Maar dit staat toch los van bv onderwijsconcept? Dit gaat over scholen die alles goed georganiseerd hebben versus scholen die echt nog niet eens het broodnodige doen qua afstandsonderwijs - en bv even verzinnen dat kinderen nu iedere woensdag vrij zijn.
Het gaat over de situatie nu. En daar heb je helemaal geen keuze in hoe de school het nu oppakt. Daar zijn mega grote verschillen in. Vandaar dat er wordt gezegd of er iets van uniformiteit kan komen. Dat roep ik ook al langer. Een soort basis van wat alle scholen de kinderen minimaal moeten bieden qua thuisonderwijs. Wat moet men minimaal doen. Zodat er niet die immense verschillen zijn en leerkrachten die nauwelijks hun kinderen voorzien van lesstof of ontwikkelingsmateriaal daar niet gewoon mee wegkomen zoals dat nu wel is.
Andere kant van de medialle: ik kan geen vakantiedagen inleveren. Dus mijn kinderen zijn 3 dagen per week volledig zelfstandig aan het werk, vrijwel zonder begeleiding van mijn man en mij. Qua werkhouding kunnen ze het, maar leuk is het niet. Ik merk het nu zelfs aan onze jongsten. Ons zonnetje, de eeuwige optimist, altijd vrolijk, vallen & weer opstaan. Maar nu geregeld boze buien, buikpijn, vermoeidheid. En op de dagen dat ik wel vrij ben (werk gelukkig part-time) hangt hij enorm aan me. Zo zelfstandig als hij die andere drie dagen is, zo veel hulp vraagt hij op de 2 schooldagen waarop ik (officieel) vrij ben. Ik moet die dagen wel werken, maar ik kom 's ochtends nergens aan toe. Pas als de oudste 's middags ook klaar is met zijn werk en ze samen spelen & schermtijd krijgen, kan ik mijn nakijkwerk doen en lessen voorbereiden. Geeft op zich niks hoor: thuiswerken & thuisonderwijs is voor ons allemaal een uitdaging. En ik ben blij dat het voor ons zo te combineren is. We houden het hoofd boven water. Maar nu het langer duurt (wie weet nog hoe lang!) zou ik vanuit mijn eigen kinderen bezien juist met liefde wat vakantiedagen opnemen, zodat ik hun meer aandacht kan geven. Zo zie je maar weer: wie krullen heeft wil stijl haar en wie stijl haar heeft wil krullen Wie vakantiedagen kan / moet opnemen, baalt dat ie z'n vakantiedagen kwijt is. Wie geen verlof kan opnemen, baalt weer dat dit niet mogelijk is.
Mijn dochter zit in de onderbouw (combiklas). Juf is vijf keer half uur online met instructie. En daarbij is ze van half negen tot twee continu online voor vragen van de leerlingen. Dus hier is de juf de hele schooldag bezif.
Het probleem is dat de uitgangspositie al niet hetzelfde is. Het maakt nogal uit of je al verschillende vakken digitaal geeft of nog helemaal niks. Het maakt uit of je in een wijk woont waar ouders beschikken over een internetverbinding en devices. Of je als school voldoende devices ter beschikking hebt om uit te delen. Het maakt uit of je op een school werkt met vooral veel gezinnen met 1 of 2 kinderen en voldoende ruimte in huis, of juist met gezinnen met meerdere kinderen en weinig ruimte. Etc etc. Het klinkt leuk om het allemaal gelijk te trekken. Maar de verschillen zijn daarvoor echt te groot. Ons bestuur heeft de eerste weken van de eerst lockdown geprobeerd om het voor alle scholen gelijk te trekken. WOEST was ik. Wij mochten vrijwel niks, omdat een andere school het niet kon. Dat krijg je als je normen gaat stellen omdat de verschillen niet te groot mogen worden. Je krijgt scholen die door omstandigheden de minimumnorm niet eens halen. Je zult scholen hebben die in eerste instantie meer doen, maar terug vallen naar de minimumnorm omdat ze ineens ontdekken dat ze "te veel" doen. Of scholen die wel meer willen, maar beknot worden doordat er dan ook wel weer besturen en directeuren een soort maximum gaan opleggen om geen scheve gezichten te krijgen.
En het is toch van de zotte dat het zo is als jij het schetst. Juist daarom moet er wel een minimumrichtlijn komen. Zodat scholen zich er niet makkelijk vanaf kunnen maken. Er is echt wel iets te verzinnen waardoor ook bij situaties waarbij het lastiger is een minimum geboden kan gaan worden.
Het lijkt mij toch dat er eerder aangemoedigd zal worden vanuit de overheid om gebruik te maken van het ''corona-verlof'' dan dat ze zeggen: breng je kind maar naar de noodopvang indien de situatie daarom vraagt. Het gaat tenslotte om het terugdringen van het aantal verplaatsingen, waardoor de kans op besmetting afneemt.
Fijn zeg, dat ze die allemaal hebben doorgestreept. Het is goed geregeld bij jullie op school Onze studiemiddag die over twee weken staat gepland is verplaatst naar de avonduren, zodat we er overdag voor de kinderen en de ouders kunnen zijn. Ik kan me jouw gevoel in jouw situatie wel voorstellen. Ik kan er alleen met mijn hoofd niet bij dat er leerkrachten zijn die op dit moment de kantjes eraf lopen. Heb je de betreffende leerkracht hier op aangesproken? Of het aangekaart bij de directie, of de MR, of de overkoepelende organisatie? Want wat ik me afvraag.. Is er geen directie die enig toezicht houdt??? Wij hebben wekelijks overleg met de directeur en daarnaast nog een keer met de ib-er. Zij willen exact weten wat we doen, met wie we contact hebben, hoe het met de kinderen en de ouders gaat, aan welke doelen we werken etc. We registreren veel. Ook heeft de directie duidelijke kaders gesteld voor de hele school: X keer een Teams contact moment/instructie per dag/week, X keer per week telefonisch contact, gerichte activiteiten aanbieden zodat de kinderen thuis kunnen werken aan de doelen van deze periode, etc. Mijn OB collega's en ik leveren op dit moment maatwerk. De een heeft behoefte aan veel contact, de ander niet. In het ene gezin maken beide ouders heel veel overuren omdat ze in de zorg werken (daar breng ik het 'huiswerk' aan huis en kletsen we even bij de deur), het andere gezin komt elke dag even langs school voor een praatje op de stoep, omdat mama niet werkt en alle tijd heeft. Het ene kindje wil graag een werkboekje net als zijn grote broer, het andere kindje wil liever wat knutselwerkjes. Weer een ander kindje wil graag wat leesboekjes, omdat ze al wat kan lezen. We doen het met alle liefde en we doen wat we kunnen om het voor ouders zo makkelijk mogelijk te maken. Ik zou me vreselijk voelen als ik nu lekker achterover zou hangen en de boel de boel zou laten.