Ik heb me gewoon helemaal niet gerealiseerd dat het komende maandag al is dat we geacht worden thuis te scholen. Hier gelukkig een slimme kleuter, die zichzelf goed vermaakt zonder leeftijdsgenootjes, maar juist dat sociale leert hij op school. Met een newborn in huis en ook een peuter in de pubertijd zie ik nog niet goed wat we met kleuter moeten/willen gaan doen. @tupp, jij wel bedankt voor de tips! Leren kan natuurlijk ook heel speels gaan
Vooral speels zou ik zeggen. Je kunt ook bijv op allerlei liedjes dansjes gaan doen. Dirk Scheele is een leuke daarvoor. Samen een tent bouwen in de kamer en verkleden. Schmink erbij. En bijv lunchen in de tent. Samen boekjes lezen. Educatief programma op tv kijken. Kleien. Puzzelen. Tekening nav een thema maken. In principe zou je een soort vast schema per dag kunnen maken.
Ik hoop ook echt dat de scholen weer opengaan, zoon heeft het veel moeilijker als de eerste keer met veel woede en frustratie en verdriet...Hij heeft ook geen vriendjes in de buurt om mee te spelen (hij word ontweken door andere kinderen omdat hij anders reageert door zijn ass) en afspreken met zijn vriendjes lukt nu niet.Hij mist school,de juffen,de (taxi) kindjes ,alles...Schoolwerk is er wel maar ja, thuis is niet school dus is het moeilijk om hem aan het werk te krijgen.Mijn zoon wil helemaal niets op het moment,niet naar buiten,niet boven spelen,niets.Hij trekt zich steeds meer terug in zijn eigen wereldje en is soms onbereikbaar....
Ik hoop ook echt dat ze weer open gaan de 18e. Maar dan weer terug naar verschillende start- en eindtijden, continurooster. Bij verkouden thuis blijven evt, of dan toch maar die kinderen wel gaan testen, dan is er ook veel meer zicht op hoe ze bijdragen aan verspreiding.
Tot nu toe is er nog niet zo vaak naar dat RED team geluisterd geloof ik. En ik hoop dat dit ook niet nodig gaat zijn. Mijn kinderen hebben school ook gewoon echt nodig. Al doe ik nog zo hard mijn best, alles met mama is gewoon niet zoals de juf het uitlegt, niet zoals ze op school met elkaar werken. Het is echt hopelijk maar 2 weken. Het is ook echt geen doen om het werken en thuis onderwijs te combineren. Als ik mijn kinderen les moet geven of ze hebben online les, moet je daar gewoon 200% aandacht bij hebben. Dan kun je niet even een teams meeting met collega’s doen of een verslag schrijven. Laat staan fysiek naar je werk kunnen gaan... Mijn oudste doet voor de 2e keer groep 3, hij loopt nog steeds achter in lezen, en hierdoor ook met rekenen, zou bijna voor dyslexie testen in aanmerking komen, na Cito/lees toetsen die de eerste en tweede schoolweek van januari gedaan zou worden. Dit loopt allemaal vertraging op. Ze lopen echt achterstanden op of raken gedemotiveerd zeker als je kind niet netjes gemiddeld.
Hier sluit ik mij bij aan, ze moeten echt strikter zijn, al verwacht ik dat ze eerst meer willen begrijpen van de Britse variant en op welke wijze kinderen zorgen voor verspreiding. Het onderzoek op de betreffende school wordt groots aangepakt, ze zullen naar mijn idee niet eerder scholen open stellen voor ze hier resultaten uit hebben. Overigens denk ik erover om zolang de scholen dicht zijn voor een aantal uur per week ouderschapsverlof op te nemen. Ik zit er echt niet op te wachten om weer iedere avond te moeten werken, net als de eerste lock down, ik stond met 1 been al in een burn out.
Ik zie er als een berg tegenop. Man en ik zijn beide fysiek niet in orde. Nog zo moe. Veel hoofdpijn, druk op de borst etc. We moeten nog een schema maken. Jongste heeft een schema van school gekregen wanneer hij online moet zijn en wat hij niet doen. Oudste nog niet, maar die kan veel zelfstandig. Wij moeten beiden werken. En we hebben beide fysio. Én dan zijn we met jongste nog bezig met zijn zindelijkheid wat veel tijd en aandacht vraagt. En ook online afspraken met de psycholoog daarover. Voordeel is wel dat we met jongste door kunnen gaan met zijn training. Op school zou hij zijn luier weer aan moeten. Afgelopen voorjaar ging ik nog lekker met ze naar buiten voor de "gymles". Nu ontbreekt echt elke energie daarvoor. Maar goed. Wat moet dat moet. En we vinden wel weer een weg met elkaar. Eerst gezellig oud en nieuw vieren samen (gourmet besteld bij de Griek en spelletjes avond met de jongens) 1 januari geeft op een of andere manier toch altijd weer nieuwe moed. We gaan weer richting het licht en het voorjaar.
Heb je dat besproken met je werkgever? Ik heb het besproken en bij mij en ik hoef geen verlof op te nemen, ze zijn echt heel coulant... als ik 5-6 uur kan werken op een dag dan vinden ze dat voldoende zolang de kinderen thuis zijn. Omdat ze er uiteindelijk ook niet bij gebaat zijn als ik een burn-out/depressie krijg en ik misschien ook helemaal niet zo productief ga zijn die avonden. Ik was echt heel opgelucht na dat gesprek
Man werkt buitenshuis maar geen vitaal beroep. Drukke 11 maander die elke 2 uur in de nacht nog voeding krijgt. Ik revalideer nog steeds... lig veel op bed in de kamer. T houd niet over zo please, 2 weken zijn mij al te lang ...
Op internet staan ook leuke bouw voorbeelden om na te kunnen bouwen van lego en duplo. Tekenen, knutselen vielmhier ook altijd goed. Je kan ook een letter tafel/plankje maken. De letter van de dag of week en elke keer als je in huis wat ziet met de letter mag het er bij. Afhankelijk hoe vlot je kleuter is bij ons waren smart games erg in trek, simpele boekjes met letters en eerste woorden. (De oude boekjes en dat is nog makkelijker dan de start) Rompompom magnetische Letterdoos is ook super leuk. Woorden kun je na leggen maar ook zelf bedenken (staan ook wel op marktplaats) Je hebt er ook een Rekendoos van
Ze hebben ook wel aangegeven dat ik niet zo streng voor mijzelf moet zijn, maar (en nu springen de tranen al in mijn ogen) ik ken mijzelf, ik ben bang dat ik geen rust krijg als ik niet mijn uren in mindering breng of alles eraan doen om ze toch te halen. Ik wil mij niet zo gek laten maken. Ik heb weinig collega’s met jonge kinderen, veel carrière ‘tijgers’ en ik voel de achterstanden die ik oploop. En zij vinden het ‘grappig’ als ik de jongste weer eens op schoot moet nemen tijdens een call, maar ik vind dat zo vermoeiend.
Herkenbaar, ik ben zelf mijn ergste vijand hierin en daarom wou ik ook een gesprek met mijn leidinggevende hierover... ik wou het gewoon “smart” afspreken hoeveel uur ik kon maken en hoeveel verlof uren ik in zou zetten. Maar daarom vond ik het echt fijn om te horen dat 5 a 6 uur genoeg is in mijn geval. Het is bij ons ook zo hoor, veel jonge mannen in mijn team die graag verschrikkelijk veel uren maken. Daar aan kan ik me nu even niet meten. Mijn werk is leuk en ik vind het belangrijk... en het is doodvermoeiend de hele tijd te moeten kiezen tussen of je je werk aandacht geeft of je kinderen
Ik geef het een ‘leuk’ omdat het zo herkenbaar is... vooral ook het mannen gedeelte. Maar de situatie is natuurlijk helemaal niet leuk. Ik moet dit weekend in ieder geval alvast aan de bak, zodat ik de ‘must do’s’ alvast heb gedaan. Gelukkig werkt mijn man ook thuis, dus we kunnen wel afwisselen. Maar goed, het gaat gewoon druk opleveren, dat weet ik zeker.
Inderdaad dit! Dit heeft mijn man ook gezegd tegen twee vrouwen in zijn team die nu ook de komende weken hun kinderen thuis hebben. In de ochtend rustig opstarten en de kinderen aan het werk helpen en dan zelf beginnen. De uren die je maakt zijn meegenomen. Liefst zoveel mogelijk, maar wring je aub niet in honderd bochten, want daar heeft niemand wat aan.
Het red team heeft in geen maanden een mededeling naar buiten gebracht. Wat nodig is mag wel eens goed onderbouwd worden en zeker niet door deze mensen. Dit is geen communicatie voeren met mensen.
Erg lief, maar ik zou niet weten wat. 2 jaar speltherapie net afgerond. Dat nu weer opstarten lukt niet vanwege de wachtlijsten en zou ook geen zin hebben, moet weer digitaal. Daar kan hij zn ei niet in kwijt. Het kwijtraken van de structuur in de klas is gewoon niet te verdragen voor hem, zeker geen tweede keer. En het mannetje loopt ook nog met grote zorgen rond om de gezondheid van zn zus
Waarom mag hij niet naar school tuc? Bij ons speelt eea en dochter mag een paar dagen per week naar school. Ze mocht ook gewoon naar de psychologe toe. Wachtlijsten zijn wel een ramp ja, we wachten al 5 maanden op vervolg onderzoek.
Hij mag naar de noodopvang als we hem opgeven. In het voorjaar op het laatst (toen ik daar achter kwam ook gedaan) maar toen waren ze met max 10 kindjes en met de eigen vaste leraarondersteuner. Maar inmiddels hebben alle ouders ontdekt dat je al gebruik van de noodopvang mag maken als je maar 1 van beiden een vitaal beroep hebt (en dat is nogal ruim) dus de noodopvang is beredruk nu. Wordt stichtingbreed georganiseerd en met hulp van bso leidsters, daar gaan we hem niet mee helpen, in tegendeel.