Kerst 2007 is anders verlopen dan ik ooit heb gedacht. 24 December. Ik bel mijn moeder om te vragen of ik nog wat mee moet nemen voor de eerste kerstdag. Nou..... mijn moeder zegt": Ik weet niet of het wel doorgaat want je vader voelt zich niet lekker. Ik heb de dokter al gebeld en die zou vandaag komen". Oeps...papa is nooit ziek, dan moet het wel heel erg zijn. 's Middags belt mijn moeder dat pa is opgehaald met de ziekenwagen en dat hij met spoed wordt opgenomen. Oepsss Jeetje, hij kan al een paar dagen niet poepen en ik denk dat ze dat in het ziekenhuis wel op gang gaan brengen. Nou hij ligt en ligt, pas 's avonds om 22.00 uur wordt hij geopereerd. Het klismatiseren is niet gelukt. De opstopping gaat nu operatief verwijderd worden. Poeh die arme man, ligt er al ruim 24 uur en dan eindelijk gebeurt er iets. Mama belt om 0.00 uur dat de operatie goed is gegaan en dat er een tumor is weggehaald, samen met een stuk darm. Jeetje zeg, mijn vader had kanker! Er waren verder geen uitzaaiingen te zien, dus ik ga er vanuit dat het nu opknappen is en dan weer lekker naar huis. Hij had ook geen stoma! Wij zouden de volgende dag naar mijn schoonouders gaan en dat deden we ook omdat alles er verder heel positief uitzag en mijn vader geen bezoek wilde ontvangen. Dus om nou thuis te zitten dat vonden we ook wat. Schoonouders wonen 2 uur rijden van huis. Op weg gegaan, maar toen we daar aankwamen belde mijn moeder alweer. Mijn vader had 's nachts meer pijn gekregen en moest opnieuw geopereerd worden. De wond was open gegaan en er zat ontlasting in zijn buik. Gvd. Dit is een ernstie zaak! Wij meteen terug naar huis, Merel was net uit de maxi cosi, maar die moest er dan maar meteen weer in. Vreselijk huilen onderweg deed Merel, ze voelde wel dat er iets aan de hand is. Bijna thuis en mama belt weer. Het gaat niet goed, het ziet er niet goed uit. Papa heeft nu wel een stoma, heeft een grote bobbel te maken volgens de arts en als hij het red dan heeft hij nog een lange weg te gaan. Brrrr, alles trilt aan mijn lichaam. Het zal toch niet waar zijn? Mijn vader die nooit ziek is zal toch niet overlijden nu? De hele familie bij elkaar en naar het ziekenhuis. Nou wat ik daar aantrof was geen fraai gezicht. Allemaal slangen en zakken waar bloed in zit. Mijn vader ontwaakt net een beetje uit de narcose en is onrustig. Hij kijkt van mijn moeder naar mij en terug. Een hoopje mens ligt daar in het bed. Mijn sterke vader is een hoopje mens geworden, die wordt beademd, die aan de monitiren ligt, op intensive care......... Dan wordt hij rustig en staan we met z'n allen bij het bed. Ieder met zijn eigen gedachten en eigen emoties. We zeggen allemaal tegen hem dat hij sterk moet zijn, dat hij het kan, dat we er voor hem zijn enz. Wat een akelig gezicht is dat zeg! Dit was dus op tweede kerstdag. Nu is het erop of eronder. Is hij sterk genoeg om dit te overwinnen (het is een enorme vechter en sportman) of is dit té zwaar om te overwinnen. Dit is toch iets wat je in je ergste nachtmerries niet bedenkt. Het is zwaar, uitputtend. En ontzettend emotioneel allemaal. Mijn moeder weet niet wat haar allemaal overkomt. Zo sta je nog een kerstmaal voor te bereiden en zo ligt je man voor zijn leven te vechten. We willen er allemaal voor haar zijn, maar ze wil ook graag alleen zijn om alles te verwerken wat er nu op haar afkomt. Allemaal hopen we voor de beste uitkomst. Willen jullie ook voor mijn vader duimen/bidden/kaarsje branden of wat dan ook? In elk geval een kerstmis om nooit te vergeten. Hoe het ook gaat aflopen...... Papa kom op, je kan het!
wat een verhaal zeg nee, zo stel je je kerst zeker niet voor! ik hoop heel erg dat jou vader hier doorheen komt, dat hij weer beter word. ik wil jou ook veel sterkte wensen, dit is helemaal niet makkelijk! liefs rachel
Jeetje wat erg. Ik zit er zelf bijna bij te janken. Heel veel sterkte en ik brand hier zeker een kaarsje voor je vader.
Tjee meis...................daar wordt je helemaal stil van als ik je verhaal lees. Wat een moeilijke en zware dagen moeten jullie wel niet hebben gehad! Is er enigzins een vooruitzicht uitgesproken door de artsen? Of hoe zij nu verder behandelen? Wil je i.i.g. heel veel sterkte en kracht toewensen voor je vader en jou en je gezinnetje!
Lees dit met kippenvel. Heel veel sterkte voor jou en je familie. Ik brand een kaarsje voor hem en duim dat hij sterk genoeg is om er tegen te vechten liefs kaatje
Nee. De artsen kunnen er helemaal niks van zeggen. Het is echt een dubbeltje op zijn kant. Het kan beide kanten opvallen. Goed of slecht uitpakken. Hij ligt dus voor zijn leven te vechten en niemand kan iets doen of zeggen over de situatie van mijn pappie. Vreselijk frustrerend is dat. De eerste 48 uur zijn kritiek en in die tijd kunnen ze zien of hij enige verbetering laat zien. Dan kunnen ze langzaam de medicatie die hem in slaap houdt afbouwen. Vannacht is er weinig verbetering te zien geweest (bijna 24 uur voorbij nu). Zijn temperatuur is opgelopen van 37 naar 39. Zijn bloeddruk is heel laag en daar gaan ze nu ook medicatie voor geven om die omhoog te brengen. Dus vandaag en vannacht zijn de kritieke uren, dan kunnen ze zien of bij verbetert of niet. Maar het is zo ontzettend frustrerend dat je helemaal niks kan doen. Niemand kan er iets over zeggen, geen percentages van verwachtingen. Mijn vader ligt gewoon te vechten voor zijn leven en ik kan hem op geen enkele manier helpen beter te worden. Wat een K*T kerst
Jeetje meid pff wat erg zeg ik hoop echt op een goede afloop en dat je vader niet al teveel pijn heeft.
lieve merel, wat afgrijselijk zeg! Echt een nachtmerrie... ik duim heel hard voor een goed herstel van je vader. Veel sterkte meid Amber
Wat een verhaal zeg, verschrikkelijk! Heel veel sterkte en hoplijk komt het allemaal goed. Wij duimen mee.
zo ben er even stil van.... ik wens je vader heel veel sterkte en beterschap! ik hoop dat het nu alleen maar beter gaat,veel sterkte voor jou en je familie, liefs mounia
He meissie, wat een vreselijk verhaal zeg. Ik zal ook zeker een kaarsje laten branden voor je vader. Hij MOET dit gevecht gewoon winnen ! Heel veel sterkte, Liefs Sap
meid, heel veel sterkte. en vooral aan je vader! ik vond je verhaal erg verschrikkelijk om dit en dan ook nog in deze tijd van het jaar te moeten meemaken. Ik duim ontzettend hard voor je vader, en wens dat je het einde van het jaar met een gelukkig gevoel mag afsluiten. Ik hoop dat je vader er boven op komt, deze dag doorkomen en dan flink mag opknappen... ik heb eigenlijk nog nooit een kaarsje aangestoken voor iemand,maar ga dat nu meteen doen!
Wat een verhaal! Hoe situaties toch kunnen omslaan op een paar dagen... Ik wens je heel veel sterkte toe en je vader veel beterschap en kracht!