Adviezen kamer delen

Tja. Hier ging het prima. Buiten dat moet je roeien met de riemen die je hebt. Dus als je geen kamer over hebt, dan is dat zo. Als je als volwassene alleen te klagen hebt dat je een slaapkamer moest delen, heb je niks te klagen volgens mij.

 

Neen zo werkt dat niet bij kinderen met problemen.
Dan word dat kleine probleem (in onze ogen dan) een groot probleem voor het hele gezin.
Maar ik snap heel goed dat wanneer je dat zelf niet ervaart of meemaakt het anders ziet hoor.

 

Wij hebben een gordijntje naast het stapelbed om een privé hoekje te kunnen maken in de eigen ruimte. Kost verder geen ruimte.

 

Ik ook.

 

Ik vind het persoonlijk heel belangrijk dat ieder kind een eigen kamer heeft. Zou voor mij echt een reden zijn om niet voor nog een kind te kiezen als er geen kamer meer zou zijn. Zeker als je niet de intentie hebt te verhuizen of verbouwen. Ik vind een rustige plek voor hen alleen erg belangrijk voor hun ontwikkeling. Een plek waar ze zich rustig terug kunnen trekken, hun privacy hebben, hun eigen spullen etc. Zeker in de puberteit. Maar ook wanneer ze later logeerpartijen krijgen of nog later verkering.
Tegenwoordig is een huis of kamer vinden lastig, dat ze tot hun 25e thuis wonen is geen uitzondering. Dan wil je ze geen kamer laten delen lijkt me.Zelf vind ik t ook heerlijk ruimte te hebben en een plek waar ik me ongestoord terug kan trekken. Maar goed, dit ligt waarschijnlijk voor een ieder anders.

 

Je zoon vindt het leuk, dan maakt het toch niks uit dat ik het leeftijdsverschil te groot vind? Mijn kinderen hebben ook vrijwillig jaren een kamer gedeeld (j/m 2,5 jaar leeftijdsverschil) maar toen ze niet meer samen wilden slapen, gingen ze naar hun eigen kamer. Vandaar dat ik er zo tegenaan kijk, maar vroeger sliepen ze met veel meer op 1 kamer. Mijn schoonmoeder met 3 zussen en op de andere kamer de 5 jongens.

 

Onze oudste trekt t net 1 vakantie om zijn ruimte te delen. Dus wij houden de baby op onze kamer tot wij een extra kamer kunnen creëeren.

 

Ik hoop voor je dat als het écht zo is, dat hij dan nog wil. Hier riep de oudste ook dat hij samen wou slapen met de middelste (4 jaar verschil, zelfde bedtijd) tot wij het bed van nr2 daadwerkelijk op zijn kamer hadden staan en hij compleet in paniek raakte en alleen maar kon huilen dat het hem écht teveel werd. Middenin de nacht alles terug gezet. Dus wij houden de baby maar op de kamer totdat we wel een extra kamer kunnen creëren.

 

Wil niet zeggen dat ze het vroeger leuk vonden haha, mijn moeder was snel op kamers. Met zoveel op 1 kamer vond ze vreselijk. Geen 1 van de zussen vond t leuk. Mijn pa vond het wel altijd leuk met zn broers. Maar de jongste van hun had t ook gehaat, hij was rustig en zijn broers kwajongens. Ben blij dat we tegenwoordig wel meer in de hand hebben hoeveel kinderen er komen ipv in hun tijd

 

Hier zijn we nu bezig met verbouwen aan boord, dan moeten de meiden met zn 3e op zo'n 8m², afgelopen jaren met z'n 2e (de jongens ook). En dat zal waarschijnlijk nooit veranderen, tenzij nieuw schip maar dat ligt niet in de planning.
Thuis heeft alleen de oudste een eigen kamer. En ze leven allemaal nog en naar wat ik zie zijn ze ook gelukkig

Zelf ook altijd moeten delen. Niet altijd leuk maar dat zijn broers en zussen sowieso niet altijd als je pubert

Edit:
Thuis is het dus 13 alleen, 11 en 8 samen, 6 en 2 samen.
Aan boord 13 en 6 samen, na volgende week 11, 8 en 2 bij elkaar.
De jongsten wel telkens zo lang mogelijk bij ons gehouden

 

Wij hebben onze babys nooit op onze kamer gehad, wij deden geen oog dicht en werden wakker van elk zuchtje of kreuntje van de baby. Dus met 3 maanden naar een eigen kamer kan echt prima hoor.

Wij hebben verschillende samenslapers gehad. Onze oudste 3 zoons hebben een tijdlang samen geslapen. Eerst sliepen oudste twee zoons samen. Vanaf dat ze bijna 4 en bijna twee waren. Toen ze ongeveer 8 en 6 waren kwam hun broertje van 3 erbij. Ze sliepen samen tot ze 12, 10 en 7 waren. Toen bleven zoons van 10 en 7 op die kamer en kregen ze er een ander broertje bij, die was toen bijna 4.

Elk kind ging op zijn eigen tijd naar bed. Omkleden, voorlezen ed deden we gewoon op een andere kamer. En daarna rustig de kamer op, in bed een kus en knuffel en weer weg. Ze waren er al snel aan gewend en het ging prima hier. Ze zijn goede slapers.

Later hebben zoon 2 en 3 een tijdlang samen geslapen, zij waren toen al pubers van 12 en 15. Dat bleef zo tot ze 14 en 17 waren. Toen ging zoon van 17 naar een eigen kamer en kwam zoon van 10 bij zoon van 14 erbij.
Ze hebben de grootste kamer van het huis en er zit een halve wand tussen. Gemaakt van een kallaxkast van de ikea. Zo hebben ze elk hun eigen deel van de kamer.

Willen ze een eigen kamer? Jazeker, maar dat kan niet. We komen daarvoor een kamer tekort. Dus accepteren ze het en geeft het eigenlijk nooit problemen.

Als ik jouw verhaal zo lees is het denk ik idd de beste optie om kind 1 en 3 samen te laten slapen.

 

Haha, zo denken wij er ook over.
En als er eens eentje moppert zegt mijn man: "ik heb ook geen eigen kamer" Dan moet je de pubers eens horen

 

Hier zou G t heel graag willen om samen met R een kamer te delen. R is voor nu nog te klein alleen en tegen de tijd dat hij groot genoeg is, denk ik dat zij al in een heel andere fase zit.

Maar goed hij is 1,5 en zij 6,5.

Hoop alleen wel dat t "uit ledikant klimmen" nog ff een jaartje op zich wacht ofzo. G was ongeveer van zijn leeftijd nu toen ze er uit kwam klimmen met slaapzak en al. Ben daar mentaal zo nog niet aan toe. Heel die kamer weer leegtrekken en joost mag weten waar dat dan weer heen moet. Logistieke issues.

 

Ik zou de jongens van 4 en 9 bij elkaar leggen.
Weet je, mensen die kamers voor de kinderen alleen hebben zien over t algemeen genoeg redenen om t niet te doen. Mensen met veel kinderen en weinig kamers doen het gewoon en het gaat zoals t gaat.
Kijk naar gezinnen uit 'een huis vol'. Daar liggen ze soms met vieren in twee stapelbedden op één kamer.
En waar je nu voor kiest kun je altijd over een paar jaar weer herzien.
Ik denk altijd dat je een baby naar een eigen kamer moet doen als t voor jezelf goed voelt. Als dat voor jullie nu is, gewoon doen.

 

Het wordt wel aangeraden om kinderen tot het liefst 1 jaar bij jou in de (slaap)kamer te laten slapen.
https://www.vakbladvroeg.nl/laat-baby-eerste-jaar-in-eigen-bedje-op-kamer-ouders-slapen/#:~:text=Het%20is%20aan%20te%20raden,en%20Gezin%20en%20Belgische%20kinderartsen.

Ik zou dus ook nog even wachten en tegen die tijd verder kijken.

 

Wat willen de kinderen zelf?

Onze nu jongste twee liggen sinds een tijdje samen op een kamer, zodat de oude kamer van de jongste naar de baby straks gaat. Al slaapt de baby waarschijnlijk de eerste 1-2 jaar 's nachts bij ons. Daar gaat ze overdag niet slapen, dus een eigen plek voor haar leek me al handig.

De leeftijden zijn wel anders hier: 7, 5 en 2.5 jaar. De oudste twee samen leek me geen goed idee. De oude twee wilden best allebei de jongste erbij, maar aangezien oudste toch wel meer behoefte heeft aan een eigen plek, zijn kamer kleiner is en hij nu regelmatig nog wat leest in bed, liggen de jongste 2 samen.

Ik denk dat enige inspraak van je kinderen wel kan helpen om een beslissing te maken.

 

Ik zou de baby bij de jongste van 4 jaar leggen.
De 2 jongste kinderen bij elkaar.
Ik zou je dochter sws haar eigen kamer laten houden.

 

Ik zou de jongens samen leggen.
Heb er echt geen probleem mee als kinderen een kamer delen. Bij ons is de slaapkamer ook echt om te slapen. Speelgoed is beneden.

Onze 2 jongens slapen ook samen. Ze zijn 8 en 5. Gaat dat altijd goed? Nee soms praten ze of halen allerlei gekke streken uit. Maar met goede regels kom je een heel eind.
Ze vinden het ook heel gezellig. Als de ene gaat logeren kan de andere niet in slaap komen omdat hij dan alleen is. Maar soms zijn ze ook boos op elkaar omdat de ene de andere wakker maakt.

Ons meisje heeft wel een eigen kamer. Heeft eerst ook een poosje samen geslapen met de oudste, toen de jongste baby was. Maar ze heeft een gehoorproblemen en daardoor echt haar slaap nodig.

Op termijn gaan we wel 2 kamers op zolder maken voor de jongens. Maar daar komt heel wat bij kijken en we vorderen maar langzaam.
Dus stel dat wij nu een baby zouden krijgen dan zou die dus ook echt de eerste tijd bij ons op de kamer komen.

Kinderen krijgen er echt niks van als ze een kamer moeten delen hoor. Je bent toch elkaars broertje of zusje? Als je nu je kamer zou moeten delen met een vreemde.... maar je leeft allemaal in hetzelfde huis...
En natuurlijk moet je daarbij wel blijven kijken wat handig is. En wie er bij elkaar passen.

Ik erger me vooral aan het feit dat ze vaak met elkaar klieren en ik daardoor al vroeg wakker wordt maar ik denk niet dat dat met 2 kamers er beter op gaat worden. Want een deur heb je zo open en dan kun je alsnog met elkaar gaan klieren