Wie weet een echt goede echtscheidingsadvocaat die gespecialiseerd is in scheidingen waarbij de partner een persoonlijkheidsstoornis heeft. Het moet in de provincie Overijssel zijn, helaas kan ik, ivm de veiligheid, niet specifieker zijn.
Ik vermoed dat de TS hier op al een actief lid is, maar liever de vraag anoniem wil stellen, zoals wel vaker gebeurt.
Dat dacht ik ook al TS: gaat het om een gediagnosticeerde persoon? Of is het iets wat nu gezegd wordt? het klinkt onaardig van mij, maar ik hoor tegenwoordig wel vaak bij een echtscheiding de term “ narcist” etc ik zou gewoon in je omgeving op zoek naar een goede advocaat gespecialiseerd in echtscheiding, desnoods een aantal afbellen
Al was het zo. Een beetje medeleven kan geen kwaad in plaats van iemand willen 'pakken' op zoiets? Het staat een ieder vrij om hier te schrijven.
Helemaal met je eens dat de term te vaak wordt gebruikt! Helaas is het hier wel aan de orde. Het is erg lastig iemand te vinden met ervaring.
Ik kwam “ zorgzaam scheiden “ tegen, speciaal voor partners of kinderen met adhd/autisme en andere problematiek. Kun je hier iets mee?
Ik zou in jouw geval vooral een eigen advocaat nemen, vooral als je bang bent dat je partner moeilijk gaat doen. Het is dan handig om iemand te hebben die alleen aan jouw belangen denkt en dus geen advocaat delen.
Ik pak niemand het is gewoon een vraag. Anoniem lid kan , maar bij dit soort vragen denk ik persoonlijk gewoon niet om dat als eerste op een zwangerschapsforum te zetten.. maar ey wie ben ik. ts iig sterkte met de situatie
Had ik inderdaad gezien maar zij zijn echt een mediator en hoe graag ik ook zou willen dat dat een optie was dat is helaas niet aan de orde. Bedankt voor het meedenken.
Ik zie bijv dat zweerman elferink in Hengelo maatwerk toe lijken te passen, maar geen idee of dat in jouw richting is
Dit is toch niet een heel gekke vraag voor op dit forum? In ieder geval niet ongewoner dan een vraag over het verduurzamen van de kruipruimte of over ziektewet en ontslag... Het enige "gekke" misschien is dat het anoniem is.
Ik zou Damste bellen. Die zitten landelijk dus hebben onderling ook een grote hoeveelheid expertise met allerlei soorten zaken, en ze zitten ook in Overijssel
Zijn er kinderen in het spel? Houdt er dan rekening mee dat een rechter niet zomaar akkoord geeft op een scheiding wanneer er geen mediator is ingeschakeld. De meesten (vecht)scheidingen waarbij onmin is worden dus teruggestuurd met de eis dat er eerst mediation geprobeerd dient te worden.
Als ik kijk bij een vriendin die wilde scheiden van een narcist, heeft dat heel lang geduurd, denk aan jaren. En dan was er ook nog een huis dat verkocht moest worden, dat heeft ook jaren en heel veel ellende gekost.
Wat is jouw doel met “een advocaat die gespecialiseerd is in scheidingen waarbij de partner een persoonlijkheidsstoornis heeft”? Als het is om de andere ouder (deels) buiten spel te willen zetten (uiteraard “in het belang van de kinderen”) dan heb ik heel, heel slecht nieuws voor je: ook indien een ouder inderdaad een persoonlijkheidsstoornis heeft is hij of zij nog steeds de ouder van het kind. Met andere woorden: het hebben van een persoonlijkheidsstoornis ontslaat iemand niet van de rechten die hij of zij heeft om ouder van een kind te zijn. Zelfs een advocaat die vaak toekomstig ex-partners van narcisten bijstaat kan de andere ouder niet buiten spel zetten vanwege de stoornis. Vanuit mijn professie hoor ik dagelijks minstens drie keer dat de andere ouder dan wel narcist is, dan wel een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft. Er wordt dan geschermd dat de roepende ouder “in het belang van het kind” bepaalde dingen voor elkaar wil krijgen. Newsflash: als je zoekt naar een advocaat ipv naar een mediator dan acteer je zelf sowieso strijd verhogend. Een advocaat die speciaal jouw belangen behartigt is team mama, de andere ouder moet een advocaat nemen die speciaal zijn belangen behartigt, team papa. En waar zijn de kinderen in deze? Wie is team kind(eren)? Kinderen zijn loyaal aan hun ouders. Ook als die andere ouder een narcist is. Of borderliner. Mijn advies: probeer met een goede mediator eruit te komen dat jullie beiden, maar los van elkaar, evenveel tijd als de ander, met de kinderen kunnen doorbrengen. Of dmv een andere verdeling indien dat iets is wat jullie beiden willen. Als dat het geval is heb je trouwens geen advocaat nodig. De gemiddelde advocaat lost niet jullie problemen op. Ga niet voor het behalen van al jouw belangen, maar voor die van de kinderen. Wees zeer kritisch naar jezelf: is dit ook echt het belang van de kinderen wat ik nu weer roep, eis of stel? Of is dit het belang van mijn boze, gekwetste zelf? En mocht hij echt zo verschrikkelijk zijn: zet dan vast jullie gezin op de wachtlijst voor hulpverlening voor jullie scheiding. Tegen de tijd dat jullie aan de beurt zijn (iets met helse wachtlijsten) ben je zo weer veel tijd verder. Als de ex-partner idd zo’n narcist is dan ben je voor jullie kinderen straks blij dat hulpverleners jullie beiden gaan helpen om de schade van jullie handelen te verkleinen. Veel succes en sterkte gewenst!
Ff snel en in het kort: Jouw vriendin wilde niet scheiden van een narcist, maar van haar partner. Mogelijk dat het een ex-partner met een al dan niet gediagnosticeerde narcistische persoonlijkheid stoornis was. Maar in eerste instantie scheidde zij van haar toenmalige partner, nu ex-partner. Mensen hebben er niets aan dat continue geschermd wordt met stoornissen die een ander al dan niet heeft. De scheidende partners hebben daar zelf niets aan en de kinderen van de scheidende ouders nog minder. De kinderen zijn net zoveel hem als van haar dus wat doet dit met de kinderen als de omgeving ook roeptoetert dat degene waar zij voor vijftig procent uit bestaan een persoonlijkheidsstoornis heeft? Wat zegt dit over de kinderen zelf? Zouden zij dat dan ook hebben?? De maatschappij zou er goed aan doen om te stoppen met het diagnosticeren van ex-partners. Het diagnosticeren gebeurt om zodoende de schuld van de ellende bij de ander neer te leggen. Immers: als je stelt dat je gescheiden bent van een persoon die narcistisch is dan vrijwaart dat jou van de schuld van het mislukken van de relatie. Met ons allen hebben hier dus een rol in. We moeten stoppen met meegaan in het erkennen van dat hij “een narcistische lul” en “zij een borderliner trut” is. Corrigeer elkaar als er voor de duizendste keer weer wordt gesproken over een borderliner of narcist. Bij een scheiding zijn er (naast de kinderen en andere betrokkenen) twee mensen die verdrietig zijn om het mislukken van de relatie waar ze beiden zo veel in gestoken hebben. Vanuit dat verdriet kunnen ze stomme dingen doen of zeggen. Het gedrag wat je ziet is dan vaak boosheid. Dat gedrag komt vanuit rouw. edit: het is toch niet ‘ff snel in het kort” gebleven