Aanstaande donderdag heb ik een inwendige echo (29 weken zwanger) en heb een herpes uitbraak (genitaal). Kan een inwendige echo dan kwaad voor de kleine? Ik heb een inwendige echo vanwege continue harde buiken en ze houden daarmee in de gaten of er nog geen ontsluiting en dergelijke is. Gisteren heb ik naar mijn idee ook iets van slijmprop verloren. Dik, roze slijm.
Hoi, nee, dat kan geen kwaad, want de vliezen zijn niet gebroken. Mocht je aan het bevallen gaan (wat ik niet hoop natuurlijk en de kans is klein) maar dan zal het kindje misschien niet vaginaal geboren kunnen worden ivm de kans op besmetting. Dus een inwendige echo kan zeker gemaakt worden, maar meld het wel aan de echoscopiste, zodat ze zichzelf goed kan beschermen. Groeten Brigitte
Daar heb ik me inderdaad over ingelezen. Merk ook dat ik steeds meer op zie tegen een natuurlijke bevalling, omdat ik ontzettend bang ben om het kindje te besmetten. Ook omdat ik bij een uitbraak niet altijd duidelijke blaasjes heb en ik het virus ook kan overbrengen wanneer er geen duidelijke symptomen zijn. Mijn eigen gevoel zegt steeds meer om met de gynaecoloog een geplande keizersnee te bespreken. Enerzijds omdat ik geen risico voor mijn kindje wil, ook al zijn kansen op besmetting klein, anderzijds vanwege de stress die het nu al met zich mee brengt. Ik ben dan ook bang dat bij een natuurlijke bevalling ik continu stress heb over eventuele besmetting. Ik lig er nu al wakker van. Ook daarna denk ik dat ik me ontzettend druk ga maken, tijdens de kraamweek, omdat ik dan continu bezig zal zijn of ik mijn kindje al dan niet besmet heb en dus niet zal kunnen genieten. Kan ik dit met de gynaecoloog bespreken om voor een geplande keizersnee te gaan met deze argumenten?
Hoi Samvs86, een keizersnede is geen kleine ingreep en wordt niet zomaar gepland. Ik vind wel dat je je zorgen met je hulpverlener moet bespreken (vk of gyn), want het kan je gemoed bij de bevalling ten goede komen als je je zorgen hebt geuit. Ik ken geen gevallen overigens dat er preventief een keizersnede werd gedan; het wordt dan toch meestal aan de hand van al dan niet symptomen op dát moment besloten. Als je kindje de infectie krijgt, dan zal het in de eerste dagen na de geboorte al symptomen hebben, dus je kunt er bv. over nadenken/bespreken met de vk/gyn, dat je 2-3 dagen na de bevalling op de kraamafdeling blijft. Dan ben je in de buurt van artsen en kun je dat stukje misschien wat loslaten. Groeten Brigitte
Ik vind het eerlijk gezegd ook niet echt zomaar voor een keizersnee kiezen. Ik ben me wel degelijk bewust van het feit dat een keizersnee geen kleine ingreep is. Maar als ik de stress en risico's daar tegen af weeg, dan zie ik niet goed in waarom een keizersnee geen optie kan zijn. Vooral ook omdat symptomen niet altijd duidelijk zijn en je ook asymptomatisch het virus door kan geven aan het kindje. Er is veel over te lezen, binnen en buitenlandse info, maar nergens wordt een eenduidig beleid aangegeven. Het is natuurlijk ook erg persoons afhankelijk. Ik weet dat het risico klein is, maar waarom een klein risico nemen waarbij de gevolgen groot kunnen zijn? Maar goed, dit zijn vooral vragen en punten waar ik zelf tegen aan loop en waar ik met mijn gynaecoloog over moet praten. Het gevoel overheerst dat ik het mezelf nooit zou vergeven als ik dit virus aan mijn kindje over zou geven. Ik denk echt dat ik bij een natuurlijke bevalling continu paniek zou hebben over het virus om nog maar niet te spreken over de eerste periode na de bevalling.