Ik heb een andere reden.. Ik heb 3,5 maanden borstvoeding gegeven. Daarna overgestapt op de fles, omdat ik het niet zag zitten om te kolven op mijn werk. Tijdens mijn borstvoedingsperiode regelmatig gekolfd, met als conclusie: ik haat kolven! Nog even geprobeerd om alleen 's ochtends en 's avonds borstvoeding te geven, maar dit werkte niet echt. Flesvoeding vond hij vanaf het begin heerlijk en op een weekje verstopping na (in het begin) nog geen problemen mee gehad.
Ik heb ook een andere reden, ik heb Isaiah 2 maanden bv gegeven en daarna ging het gewoon niet meer, mijn lichaam trok het niet meer dat hij zo vaak aangelegd wilde worden, bovendien had/heeft hij reflux en vond ik het zelf fijner om dan toch de fles te geven met speciale voeding, ondanks dat ik flink gehuild heb bij het stoppen van de bv en me ook lang rot erover heb gevoeld.
Ik heb vppr de 2de gekozen al klopt hij niet helemaal. Ik geef vanaf het begin al fv, omdat ik bij het idee al naar word dat ik borstvoeding zou moeten geven.
Na 9 maanden zwangerschap en 3 maanden bv, vond ik het welletjes. En lekker dat me 1ste biertje smaakte
Het drinken bleef pijn doen bij mij, en na een week of 6 heb ik de handdoek in de ring gegooid door niet meer live te voeden. Ik ben toen gaan kolven en ik heb dit nog 4 weken volgehouden. Toen liep de productie zo snel terug dat ik nog maar 1 voeding in de 2 dagen bij elkaar gekolfd kreeg... Achteraf gezien heb ik gewoon geen goede begeleiding gehad. Jelle heeft waarschijnlijk vanaf voeding 1 niet goed aangelegd gelegen, en niemand die mij verteld heeft dat het de eerste 6 weken heel normaal is als je kindje om de 2 uur komt. Wat Jelle dus trouw deed omdat hij gewoon niet genoeg kreeg... Hij dronk aan de borst meestal zo'n 45 minuten, (hij dronk ook niet door, maar had steeds vrij lange pauzes tussen een paar slokken) viel dan in slaap omdat het te vermoeiend werd, had niet genoeg gehad, en kwam dus heel snel weer. Vaak zat er tussen het begin van 2 voedingen maar net 2 uur! En toen ik op een gegeven moment zelf ook alleen nog maar zat te huilen tijdens het voeden omdat het zo zeer deed heb ik er een punt achter gezet. Met pijn in mijn hart, dat wel. Ook al heb ik vanaf dat ik zwanger was geroepen dat flesvoeding ook goed is, toen het puntje bij het paaltje kwam, deed het me toch meer dan ik egdacht had... Bij een volgend kindje (mocht het zo zijn) ga ik toch echt eerder actie ondernemen.
Hmmm..mijn reden staat er niet tussen. Ze begon te weigeren en na 4 dagen proberen ( lees stressen, irriteren enz) toch maar overgestapt naar fv en de rust kwam terug in huis.
6 weken bv gegeven waarvan de laatste 2 weken ft gekolfd. Ik haatte kolven was alleen maar bezig met kolven, voeden, kolven, voeden en dat tig keer op een dag en in de nacht natuurlijk. Mijn meisje dronk niet goed, ze dronk hooguit 4 min aan 1 borst en daarna viel ze in slaap. Ze kwam ieder uur en dat 6 weken lang,uiteindelijk Lactatiekundige over laten komen, bleek dat mijn dochter gewoon niet vacuum kon zuigen, dat merkte ik ook continu klakken. Als ik een fles bv gaf dronk ze die zo in 1 keer leeg zo honger had ze. Maar ik vond kolven zo ontzettend vermoeiend en zwaar.
Ik heb een borstverkleining gehad, ik heb wel geprobeerd bv te geven maar het ging niet. Er kwam gewoon niks uit. Dus toen (met veel verdriet) toch maar de fles gegeven.
Ik heb 10 weken bv gegeven. Omdat ik een onstoken pees aan mijn pols had, kon ik Jasmijn op een gegeven moment niet goed meer aanleggen. Dit gaf bij mij en bij haar veel onrust, dat ik het gewoon beu begon te worden. Ik ben toen overgestapt op FV en dat was een hele goede keus! Er kwam zoveel rust terug.
Ik was ervan overtuigd dat ik maaaanden bv zou gaan geven. Helaas is dat niet gelukt. Er waren een aantal redenen bij elkaar. * kapotte tepels, echt helemaal doormidden * na 8 dagen wilde Merel de borst niet meer nemen (alles geprobeerd!)maar mijn borsten waren te groot en te hard, ook eerst kolven wilde niet werken. * toen alleen maar kolven, dat ging even goed tot ik een borstontsteking kreeg en nog één en 16 dagen aan de antibiotica zat en mijn meisje de melk niet meer wilde geven (ze was ook nog eens allergisch, wat met flesvoeding binnen 2 dagen goed ging). Met pijn in mijn hart ben ik toen gestopt. Ik was helemaal kapot, Merel was heel erg gestresst en ik kan niet anders zeggen als dat het een goed idee is geweest om ermee te stoppen. Merel rustiger, ik weer meer ontspannen. Nu ga ik het (als de kleine is geboren) weer doen. Zal me er nog meer voor inzetten deze keer, want die momenten met je kindje aan de borst vond ik toch wel heel erg fijn.......
Heb 5 maanden bv gegeven vond het toen wel genoeg ook naar de andere kids toe die zich mega veel hebben aangepast. Want zonder hun had ik die 5 maanden niet eens kunnen doen.
Begonnen met BV en na anderhalve week gestopt, omdat het me zo ontzettend zeer deed en ik niet meer van mn meisje kon genieten... Met de keuze voor de fles viel er een enorme last van mn schouders. Toch zou ik het bij een eventuele tweede misschien best weer willen proberen, maar dan zou ik eerder de hulp inroepen van bijvoorbeeld een lactatiekundige.
Heb tot 6 weken volledige BV gegeven en eigenlijk ging dat redelijk goed, na een hoop problemen de eerste weken. Door reflux gooide ze de hele dag alles eruit en groeide niet goed meer en huilde veel. Ben het toen afgekolfd gaan mengen met jbpm. Dit heb ik tot 3 maanden gedaan, gecombineerd met FV, want anders moest ik 9x kolven om genoeg voeding te hebben en ik deed voor mijn gevoel niets anders meer dan kolven en voeden. Helaas liep de voeding terug. Vond het heel erg jammer.
Ik gebruik een vervelende mix van allerlei medicijnen omdat ik een darm aandoening heb (colitis ulcerosa), een dag voor de bevalling kreeg ik daarboven op enorme zwangerschapsjeuk dus kreeg ik er nog meer medicatie bij. Ik heb dus op voorhand besloten iom de internist/gyneacoloog/mld-arts, geen bv te gaan geven. Overigens heb ik er totaal geen problemen mee, ik voel niet zo veel voor borstvoeding, om diverse redenen.
9 maanden zwanger, 3 maanden borstvoeding. Wilde kolven overdag (als ik werkte), dat was een drama. De ochtend- en avondvoedingen die ik wilde blijven geven, liepen terug. Geef nu de fles en het is prima zo, ons ukkie kwam op bv 300-400 gram per week aan enne... heeft een mooie start gemaakt
Wilde graag BV geven, maar Tijn heeft na de bevalling een aantal uur in een zuurstoftank gelegen en is dus niet aangelegt. Verder was hij zo moe van een 72 urige bevalling en versuft van medicatie die ik tijdens de bevalling heb gekregen dat hij dee eerste drie dagen helemaal niet wilde drinken en alleen maar sliep. We hebben hem toen met een sluitje moeten vingervoeden. Na een aantal dagen probeerde hij de borst wel te pakken, maar het aanleggen duurde soms wel 20 min. Daarna viel hij na 15 min drinken in slaap en kreeg dus niet genoeg binnnen. Hij kwam dus echt om de twee uur en ik was gewoon helemaal kapot. Lag te huilen op de bank van de zenuwen voor de volgende voeding en dat deed uiteraard meer kwaad dan goed. Resultaat was een gefrustreerde moeder en een gestrest kind. Na een week of 5/6 besloten dat het zo niet langer kon en over gegaan tot kolven. Ik moest dus 7/8 keer per dag kolven en had echt een enorme productie, echt niet normaal. Daar lag het dus niet aan. Hield het kolven gewoon niet vol, was echt de hele dag met kolven, flesje geven en kolf app. schoonmaken bezig! Met pijn in mijn hart besloten te stoppen, vond het zonde omdat mijn productie zo goed was. De dag dat de FV in huis kwam keerde ook de rust weer terug. Tijn en mama zijn heerlijk ontspannen en tevreden. Als ik nu terug denk had ik de beslissing veel eerder moeten nemen!
Mijn reden staat er niet echt bij. Het is een combinatie. Wij hebben samen 2 maanden gevochten voor de borstvoeding. Ik wilde heel graag minstens een half jaar borstvoeding geven. Door de keizersnede kwam de bv niet goed op gang. Milou was licht bij de geboorte en kwam niet goed bij. We hebben er alles aangedaan met lactatiekundige. Kolven, huilend en bloedend voeden, bijvoeden met gekolfde voeding en kv, spruw, borstontstekingen. Na 2 maanden viel ze af... toen kwam de beslissing om toch maar over te stappen op kv. Vanaf die tijd gaat het goed met Milou. Al denk ik nog vaak... verdorie waarom mocht het nou niet zo zijn!