Mijn kindje is te vroeg geboren met 28 weken en sindsdien ben ik aan het kolfapparaat gehangen. Eerst iedere 3 uur kolven, maar gezien mijn psychische klachten en de berg stress die ik er van kreeg (ik heb het huilend zitten doen en dan kwam er ook niks.) ben ik uiteindelijk maar 2 keer per dag gaan kolven met de instelling: Iets is beter dan niets... Dit ging even goed, ik kolf naast mijn kindje op de IC. Er kwam nu een stuk meer dan als ik het iedere 3 uur deed. Zodoende ging ik dus door met 2 keer per dag kolven. Ik kolfde +- 70 cc tot 80 cc in totaal per keer. Mijn kindje heeft mij inmiddels ingehaald met de voedingen en staat half op kunstvoeding en half op moedermelk. Maar nu kreeg ik ineens last van een harde schijf in mijn borst en gaat de productie ook omlaag. Ik weet dat ik nu eigenlijk meer zou moeten kolven, ik masseer de plek goed en gebruik warmtepads. Maar het punt is, meer kolven trek ik mentaal echt niet. Ik waggel op het randje nu met 2 keer per dag (kwartier per borst), maar dat is net te doen. Nu het ook nog eens pijn doet en ik er een uur per keer mee bezig ben om alles te masseren en te kolven gaat het weer slechter met me. Ik voel me enorm schuldig dat ik het niet kan volhouden tegenover mijn kindje, want het liefste had ik hem gewoon moedermelk gegeven. Maar nu de productie minder word en ik alleen maar last heb ervan wil ik er gewoon mee stoppen. (inclusief een schuldgevoel ) Alleen hoe kan ik dit nu het beste doen? Ik heb adviezen gekregen op de afdeling maar ze variëren nogal. De harde schijf is grotendeels weg door het masseren en de warmte, maar om te stoppen zou ik juist niet moeten masseren en koude pads moeten gebruiken? En hoe bouw ik af, ik zit nu alleen nog maar op 2 keer per dag, maar ik wil niet weer van die harde schijven krijgen. Alvast bedankt voor het lezen!
ach, lieverd, wat een verhaal... Jammer dat je niet de begeleiding hebt kunnen vinden die je nodig leek te hebben. Toch heb je het met je eigen instelling heel goed gedaan: iets is beter dan niets en zeker bij borstvoeding zijn kleine beetjes ook waardevol! Goed gedaan dus, zeker wanneer je je er ongelukkig bij voelde, stress ervoer en met psychische klachten te kampen hebt. Je mag jezelf best een schouderklop geven hoor! Ik zie dat je kindje inmiddels rond de uitgerekende datum is. Dat is fijn, te weten dat je het begin in borstvoeding hebt kunnen voorzien. Dan: je keuze voor borstvoeding is niet uitgekomen zoals je had voorgesteld. Heck: waarschijnlijk is niets uitgekomen zoals je het je had voorgesteld, met een veel te vroeg geboren kindje op de IC. Dan is het nu om vooruit te kijken. Wat is nog mogelijk, wat niet meer. Neem in overweging dat je nog naar 1 keer gaat en dat het dan snel stopt. Neem in overweging dat je je kindje misschien niet jouw moedermelk, maar wel andermans moedermelk kunt geven, of deels. Donormelk noemen we dat. Je vindt hier meer informatie over op Borstvoeding Centrum Moedermelk Netwerk Zo kun je toch je kindje (een deel) van de tijd die je je had voorgenomen borstvoeding geven. Als dat niet bij je past, dan kun je gaan afbouwen inderdaad. Kijk waar je de minste opbrengst hebt. (of waar het jou het meeste moeite kost) Die kant laat je vallen. Kolf enkel als er spanning optreedt. Na een week kun je kijken of je de volgende voeding kunt laten vallen. Ik hoop dat je hier mee verder kunt, voel je niet schuldig: je had het je anders voorgesteld, ja. Maar je bent vanaf bevalling achter de feiten aan gaan lopen doordat alles anders liep. Je startte al met een achterstand. Juist goed dat je het hebt gedaan zoals je deed! Dus geen schuld maar er zijn voor je kindje: knuffelen, veel contact, praten, zingen, samen badderen etc. Misschien is babymassage leuk voor jullie? Blik vooruit! Veel geluk en plezier met je kleintje!
Bedankt voor de lieve reactie! Ik heb inmiddels aardig afgebouwd en voel geen stuwing meer. Mijn kindje is nu in zwangerschapsweken 34 weken en heeft voor het eerst een flesje gekregen van de week. De rest gaat nog via de sonde. Genieten is nog moeilijk, maar ik heb ook een depressie op het moment. We kunnen niet meer samen dan luiers verschonen en buidelen, maar dat is gelukkig al iets. Nu met minder kolven heb ik wel meer rust wat dat betreft. En hij sabbelde zijn kunstmelkje tevreden op.