Hallo, Ik zit met de handen in het haar. Mijn peuter van 16 maanden (die altijd een goede eter was) eet enorm slecht de laatste weken. Zijn schema ziet er ongeveer zo uit: - 8u : 150 ml volle melk, 1 boterham -12u: 1 a 2 boterhammen met kaas of vlees -15u30: fruit (1 stuk) of yoghurt -18u: avondeten (groentjes, vlees en aardappel of pasta of rijst) -19u30: 150-200 ml volle melk Het probleem situeert zich vooral tijdens het avondeten. Hij eet al brokjes, dit lukt goed, en wil alleen eten met lepel of vork (deels met de handjes nog). Ik laat hem dan ook doen, maar als ik wil helpen begint de strijd, schreeuwen en tieren. Hij wil ook maar enkel vlees meer de laatste periode. Groenten en aardappelen krijg ik er maar met moeite in (snijboontjes lust hij dan wel graag). Als ik hem wil proberen om aardappelen of groenten te eten maakt hij een grote scène, heeft zelfs al verschillende keren zijn bord gewoon op de grond gegooid. Ik maak me zorgen, zo heeft hij toch niet genoeg vitamines binnen? Hij kan toch niet enkel leven op vlees? Zou het een fase, een periode zijn? Ik probeer ook zo min mogelijk de strijd aan te gaan. Als hij eet, oké, wil hij niet eten, ook oké... maar dit lukt me niet altijd Zijn boterhammen lukken redelijk goed, maar als het vlees is op zijn boterhammen dan gaat hij natuurlijk eerst het vleesje uithalen en dan zijn boterham op eten (als ik geluk heb). Is dit al een koppigheidsfase? Hij weegt momenteel 12 kg en was op 15 maanden 80,5 cm. Hij heeft dus genoeg reserve. Een wanhopige mama! Ik voel me soms een slechte moeder en heb het gevoel dat we verkeerd bezig zijn op gebied van voeding .
Herkenbaar. Mijn zoontje eet alleen nog wel savonds, maar is zeer kieskeurig. Hij wil perse vlees, groente en aardappel weigert hij of spuugt het weer uit. Ik stel een hapje samen op zijn lepeltje waar alle drie op zitten en dan met geluk eet hij alles op. Proeft hij teveel van de groente dan presteert hij het om het hapje in zijn mond te splitsen, de groente eruit te werken en het vlees binnen te houden..... Kortom zeeeer vermoeiend! Tussen de middag eet hij drie boterhammen. Ziet hij de kaas, dan wil hij kaas. Dan weigert hij al het andere beleg... Dus eerst stukje brood met kaas en dan de kaas uit beeld! Als ik hem fruit geef moet hij ook niet iets anders eetbaars zien want dan hoeft hij net fruit niet meer. Terwijl hij best veel fruit lust. Sowieso is het een mannetje met een eigen mening en hij krijgt ook een beetje door dat hij zelf een mening kan hebben "Tis de leeftijd"
Dat heeft die van mij ook gedaan; alleen vlees en verder niks. Drama ook altijd, want het lukt nog niet goed maar je mag beslist niet helpen... Gezellig samen aan tafel zeggen ze dan bij het cb, nou, enorm Wat een beetje helpt Is eerst groente en aardappels geven en het vlees nog even in de keuken laten. Als hij iets daarvan heeft gegeten haal je pas het vlees. Toen ze 2,5 Was ben ik begonnen met 1 hapje groente verplicht, maar ze doet nog steeds of ze vermoord wordt, ze zeggen dat het beter wordt, laten we het hopen. Als hij wel fruit eet en de rest van de dag wel goed brood, probeer je dan niet te druk te maken, hij komt niks tekort. Ik ben nu in het stadium van je ziet maar wat je eet, maar dat heeft wel 3 jaar tobben en frustratie gekost, ik weet hoe je je voelt. Ik geef haar ook elke dag een pakje sappa van zonnatura, dat Is groente/ fruit sap, dan weet ik in elk geval dat ze haar dagelijkse portie op heeft, dat scheelt ook weer stress. En gek genoeg smult ze daarvan. Ik heb dus helaas niet echt de gouden tip, maar het komt vaak voor bij kinderen dus hoe vervelend het ook Is het Is niet zorgwekkend. Beschouw de avondmaaltijd als een mooie gelegenheid voor je meditatie oefeningen
Wij hebben dit probleem met fruit. Zelfs hetgeen waar hij echt helemaal gek op was weigert hij. Ik verschil ook heel erg qua mening met mijn vriend op dit punt. Als het fruit namelijk prima blijft dan moet hij het van mij echt eten voor hij wat anders krijgt. Dat doet hij ook op een gegeven moment. Mijn vriend die geeft hem gewoon brood. Ik heb het idee dat het hierdoor erger word...
Ik maak eigenlijk nooit strijd van het eten. Eet je niet, dan eet je niet. Zichzelf uithongeren doen de meeste kinderen niet, in mijn ogen. Wat hier eigenlijk altijd wel goed gegeten wordt is soep en dan zeker de gebonden soepen, daar kun je heel wat groente in verbergen. Groente kun je ook nog bij het fruitmoment aanbieden, onze dochters lusten graag tomaatjes of stukjes paprika. En voor de moeilijke fruiteters, mijn man maakt heerlijke ijsjes voor de dames, gemaakt van fruit en een beetje yoghurt.
Is een fase en daar zullen er nog velen van volgen. Hoort bij de leeftijd. Niet druk om maken, ze hongeren zichzelf echt niet uit helemaal niet als hij overdag wel goed eet, en qua vitaminen te kort hoef je je ook geen zorgen te maken. De natuur heeft dat goed geregeld hoor Ik vind het altijd belangrijk om er geen punt van te maken en vooral niet te pushen. Dan wordt het een machtsspelletje en die ga je niet winnen. Van baby af aan is het hier, eet je wel helemaal goed, eet je niet ook goed. Maar geen groente eten is ook geen vlees eten. Dus dan maar niks. Maar het is dus altijd Eem fase hier, na een tijdje slaat het weer om en eet hij weer als een bootwerker. Mijn advies, laat het los het komt echt wel goed.
Dank je voor de reacties! Het is ook, ik moet bijna bevallen van ons 2de spruitje, ik ben een beetje ten einde. Volgens mij voelt hij dit ook en maakt hij daar dan nog eens gebruik van? Ik moet het inderdaad leren loslaten, ik wil dan ook altijd dat alles perfect binnen de lijntjes loopt, maar ja is niet altijd mogelijk. Er staat ons nog een moeilijke en lastige periode te wachten..
Eten is het uitgelezen moment voor kinderenomde strijd aan te gaan. Ze hebben dondersgoeddoor dat jij het belangrijk vind. En negatieve aandacht is ook aandacht. Probeer idd te varieren in samenstelling van het eten. Een keer ei, groentenburger of tahoe ipv vlees. Stamppot of soep doen het ook altijd goed en idd groente apart (ook buiten watm eten) aanbieden. Het word uiteindelijk beter. En als ze een jaar of 4 zijn kun je evt invoeren dat ze iog zoveel hapjes als de leeftijd moeten eten. Maar dan ben je alweer edn heel eind verder. Ook is eten van jou bord een stuk interessanter dan eigen eten
Ik zou ook proberen te voorkomen dat je met strijd nadruk legt op MOETEN eten. Dat haalt de gezelligheid van de maaltijd weg en daarmee zijn al gauw negatieve associaties met eten geboren. Ik weet dat het frustrerend is. Een ouder wil dat het bord leeg gaat, maar het kan interessant zijn om je af te vragen of dat wel zo goed is. Is het niet beter om te luisteren naar je lijf, om een kind te helpen te luisteren naar signalen dat ze genoeg hebben gehad? Rapley is een methode die die kant bekijkt. Ik vond het heel logisch klinken. Mijn zoon eet normaal gesproken prima, maar in fases wat eenzijdiger. Vlees inderdaad. Ik las net de tip van het aanbieden van een keer vegetarisch vlees. Ideaal! Ik zou dus ook andersom denken. Misschien vindt hij gebakken aardappeltjes wel lekker? Je kunt ook de gekookte aardappelen opbakken. Vind ik zelf ook veel lekkerder. Je zult zien dat iets wat hij nu heeel verschrikkelijk vindt over een paar weken ineens zonder blikken of blozen weer wordt opgepeuzeld. Dat hadden we hier met broccoli, bonen, vis, to aten, paprika en wortelen . Ik zou het gewoon opscheppen en dan vooral geen aandacht aan schenken. Laat hem maar ontdekken dat het niet altijd lukt als hij het zelf wil doen. Eet zelf ook eens een boontje met je handen. Wie weet doet hij je wel na. Eten met bestek komt wel imo. Google eens op 'monkey platter'. Een bord vol gezonde tussendoortjes zorgt ook voor vitamines. De theorie hierachter is dat ze vooral pakken waar hun lijf behoefte heeft op dat moment. Vlees heeft veel eiwitten. Belangrijke bouwstoffen voor het snelgroeiende kinderlijfje! Klinkt allemaal heel mooi. Maar ik begrijp je goed. Mijn emoties en frustraties steken soms ook de kop op met wat dan ook (slapen, eten, huilen), maar ik probeer op zo'n moment toch meer door de ogen van mijn zoon te kijken. En dan begrijp ik hem meestal veel beter. Succes!
Wij geven hem een schaaltje met van alles wat en vullen dat bij van zijn bordje.zo kan hij niet alles o de grond gooien.( gelukkig bijna nooit) Hier eet hij wat hij wil eten,geen dwang want dan willen ze zelfs wat ze wel willen niet meer. We eten pas toetje wanneer iedereen klaar is en als hij niks meer wil eten moet hij wachten. We hebben geen strijd, eet weinig maar gezond, als iedereen klaar is zegt hij zijn naam en klaar, papa klaar,mama klaar en dan roept hij toet. Hoeveel hij ook eet er is altijd een toetje. Voor de kinderen die geen fruit willen kun je in de blender, yoghurt, scheut melk, bevroren of vers fruit toevoegen en heb je heerlijk drinken.als je er ook een banaan bij doet is het wat zoeter.