Hi, ons meisje van 32 maanden was altijd een slechte slaapster maar sinds ze 1,5 is gaat het beter. Het hielp toen om de kamer zo donker mogelijk te maken dus hebben we verduisterende gordijnen en rolgordijn. De laatste tijd werd ze soms af en toe 's nachts wakker en wilde dan het licht op de gang aan, door het bovenlicht is het dan best licht in haar kamer. Als we dat dan 's nachts weer uit deden was het goed. De laatste weken wil ze het licht de hele tijd aan en gaat meteen huilen als het uit is, nou ja, dan maar weer aan. Ik heb nu een nachtlampje voor in bed voor haar gekocht en dat vannacht gegeven in de hoop dat dan het licht op gang weer uit kon maar dat lampje geeft natuurlijk niet zoveel licht als op de gang. Vannacht en gister ook al werd ze echt heel vaak huilend wakker en wil dan het liefste bij ons in bed, dat kan en willen we niet maar ze raakt helemaal overstuur. Dan moet er nog een lampje aan, dan water drinken, dan nog een pop in bed en dan komen alle smoesjes weer. Het is wel echt een dramaqueen dus vannacht ging ze hele tijd hoesten en zeggen dat ze ziek was maar er is niets aan de hand dus dat doet ze expres denk ik, maar wel bijna tot overgeven toe en raakt dan helemaal overstuur. Vind het aan de ene kant heel zielig maar ook wel bang dat ze ons 'bespeeld' om haar zin te krijgen. Maar wat is nu wijs? Licht op de gang blijft maar aan maar moeten we elke keer naar haar toe om de zoveel tijd om haar te kalmeren, of laten huilen? Als we gaan kalmeren vind ik het moeilijk om niets te zeggen maar misschien is dat juist beter? Oh ja, ze slaapt nog in een ledikant, wel een peutergrootte maar nog wel met spijlen. Thanks, zitten er echt doorheen want kleine man slaapt ook echt slecht dus zitten al 7 maanden met slaapgebrek en nu dit er nog bij *snik*
Onze dochter (ruim 3,5) wil sinds een half jaartje ongeveer ook niet meer slapen als de deur dicht is en de lamp op de gang uit. Sinds ze ongeveer 1,5 is heeft ze al een nachtlampje op haar kamer (daarvoor altijd helemaal donker, maar werd ze op een gegeven moment bang van, was over met nachtlampje). We laten nu dus voor haar gewoon de deur open en de lamp op de gang aan. Ik heb daar niet zo'n moeite mee, als ze daardoor wel goed slaapt. Ook dit is uiteindelijk gewoon een fase (wel een lange) en over een paar jaar zal ze gewoon met de deur dicht en zonder lamp op de gang gaan slapen. Tot die tijd doen we het gewoon zo Wel maken we de ganglamp uit zodra we zelf naar bed gaan. Dat accepteert ze ook, ze wordt er niet wakker door ofzo. Als ze dan later in de nacht wel eens wakker wordt, komt ze wel eens naar ons toe (ze heeft een gewoon bed), kruipt er dan even bij en na een paar minuutjes brengen we haar dan weer naar bed. Voor haar werkt het goed zo, ze gaat dan ook altijd zonder problemen weer slapen. Maar als ze wel wakker zou worden wanneer we de ganglamp uit maken en dan niet meer zou durven slapen, zou ik de lamp gewoon de hele nacht aanlaten... Smoesjes, ja, die werden hier ook nog wel eens bedacht. Rond de leeftijd die jouw dochter nu heeft tot een paar maanden terug was ze er ook een kei in om overal smoesjes voor te bedenken (nu gaat het gelukkig weer wat beter) en zo tijd te rekken. Denk dat ook dat dus (deels) gewoon bij de leeftijd hoort. Hier ook een heel gepuzzel geweest wat dan bij dochterlief wel werkt en wat niet. En wat nu echt zou zijn en wat gespeeld alleen maar voor de aandacht... Wat mij wel geholpen heeft in die periode, is voor ogen houden dat zij nog geen onderscheid kon maken (en nog steeds niet goed kan) tussen werkelijkheid en fantasie. Misschien heeft ze wel ergens over gedroomd, of gewoon gefantaseerd, waar ze heel bang van is geworden. Zij snapt nog niet dat het dan alleen maar een droom/fantasie was en dus niet echt. Voor haar is het op dat moment heel echt. Ook al kunnen ze zoiets zelf verder nog niet (goed) onder woorden brengen, het kan ze evengoed wel heel bang en onzeker maken.
Hier ook eentje die altijd gewend was in het donker te slapen en die nu een lamp aan moet hebben. Hij heeft dit sinds een half jaartje en we hebben toen een nachtlampje aangeschaft die altijd brand. Ook blijft de lamp op zijn kamer aan als hij gaat slapen. Deze doen we uit als we zelf naar bed gaan. Mocht hij snachts wel wakker worden en vragen om een lamp aan, dan doen we dat gewoon. Ik neem aan dat dit een fase is en vanzelf overgaat. Ik ben zelf wel aardig wat slaap nodig en dit is de enige manier om hem zonder problemen te laten slapen en zelf ook de nodige rust te krijgen. Dan maar een hogere energierekening