Stiekem ben ik toch wel trots dat mijn verhaal op bv.com geplaatst is, als verhaal van de week. Ik heb alle narigheid toch maar mooi achter me kunnen laten En de bv gaat nog altijd super!!
Is dat het verhaal dat er nu staat? Wow! Wat een overwinning. En wat mooi hoe borstvoeding ook een stuk genezing voor jou zelf heeft gebracht.
Bedankt En dat terwijl ik me zooo lang geschaamd heb voor mijn verhaal... Ach, achter elke crisis schuilt een groeifase
Dankjewel. Heb ik alleen toch nog een vraagje: als jullie kinderen hun voedingsbron 'bestuderen'...knijpen, trekken, aanraken, etc... wat doen jullie dan? Ik moet van mezelf een houding aannemen van 'voeding heeft niet alleen met het smaakzintuig te maken, maar met alle zintuigen, dus laat maar gaan'. Aan de andere kant is het ook wel een beetje dubbel... of zeg ik nu iets heel vreemds?
@Missmamsie Wat een prestatie! Zo mooi om te lezen dat je de innerlijke kracht hebt gevonden om je angst te overwinnen. Je zegt helemaal niets vreemds. Het is ook even wennen. Ik voed al ruim anderhalf jaar dus ik ben het inmiddels wel erg gewend. Kyra ziet mijn borsten niet als iets seksueels, maar als een bron van voeding troost en genegenheid. Af en toe geeft ze kusjes op mijn borst of aait ze ze. Dit zie ik dan ook als een uiting van tevredenheid met de geborgenheid die ze ervaart. Maar ook kijken hoever mama's tepel nu helemaal uitgetrokken kan worden (vrij ver tot mijn verbazing) is favoriet. Zodra het pijn gaat doen zeg ik er wat van. Maar ze zoekt er zelf helemaal niets achter dus laat ik haar. Dit hoeft natuurlijk niet voor jou te gelden vooral niet met jouw achtergrond dus als je je er niet prettig bij voelt kun je het spelenderwijs zachtjes afleren.
Ik was diep ontroerd! Op zich is het heel normaal dat kinderen ook met hun handen aan je borst zitten. Als ze wat ouder worden zie je zelfs dat ze instinctief iets doen dat op borstcompressie lijkt. Heeft allemaal tot doel zo snel mogelijk zo veel mogelijk melk te krijgen. Dus het gepluk heeft gewoon een functie.
Een column van formaat, wat ontzettend knap van jou! Mijn zoon van 3 plukt nog steeds aan mijn borst. Hij doet dat ook bij mijn moeder en schoonmoeder. Het is gewoon een uiting van veiligheid en troost, hij bedoeld daar voor de rest helemaal niets mee, en het komt sporadisch voor.( alleen bij mij wel bijna iedere dag ).
Heel erg bedankt voor de duidelijke antwoorden op mijn vraag en natuurlijk voor de positieve reacties op mijn verhaal. Ik had eerst nog zoiets van: 'Waarom moet je dat nu ook nog op zp. plaatsen?' Het voelde een beetje alsof ik aandacht aan het zoeken was, maar ik wilde het toch graag plaatsen en na jullie reacties te hebben gelezen weet ik waarom: het doet me gewoon heel erg goed om nog een beetje extra steun als verwerking te krijgen, dat mijn verhaal serieus genomen word en niet als heel gek ervaren wordt Bedankt!!