Helaas, terugplaatsing 10 is ook weer mislukt. Mijn zoontje is ontstaan uit mijn 2e IVF poging, na de 3e tp. Inmiddels dus al 10 mislukte tp’s voor een tweede kindje verder. Wel wat buitenbaarmoederlijke zwangerschappen en (vroege) miskramen gehad maar geen goede zwangerschap. Alles is onderzocht en geen afwijkingen gevonden of inmiddels aangepakt. Ik ben al overgestapt naar het buitenland en geopereerd aan m’n niche. Ik heb geen idee wat ik verder nog kan doen. Een vraag dus voor de dames die ook veel tp’s nodig hadden, hoeveel tp’s had je uiteindelijk nodig voor een succesvolle zwangerschap? Of is het uiteindelijk helemaal niet meer gelukt?
Een vriendin van me is zwanger geworden na 24 terugplaatsingen... Bizar veel en een lijdensweg geweest voor haar, maar ondanks dat ze alle hoop eigenlijk al had opgegeven, is het toch nog gelukt. Ik hoop zó voor je dat het bij jou gewoon nummer 11 mag worden.
Dankjewel lieve @SD90, het lijkt me zo heftig om zo lang te moeten wachten. En ook vrij onbetaalbaar, zoveel embryo’s heb ik helaas niet per poging door mijn lage AMH. Bizar eigenlijk dat het dan ineens wel gelukt is hè.
Mijn 'verhaal' ken je misschien al wel. Maar bij zoontje na 3 jaar zwanger. Ruim 2 jaar zelf proberen, 2 miskramen, 6 IUI's en roem de 3e TP zwanger. Voor een we is het nooit gelukt. Na 15 TP gestopt. Nar meerderee biochemische zwangerschappen en een MA. Erg triest en niet te begrijpen. Ik wens je heel veel kracht en moed. Zowel de kracht en moed om door te gaan en ook de kracht en de moed om te stoppen als het moment daar komt. Ik hoop dat je daar niet aankomt. Eind januari stopte het traject hier en stortte de weteld in voor mijn gevoel. Nu 9 maanden later, kan ik wel echt stellen dat ik me veel en veel beter voel. Veel meer rust, intens blij met onze zoon en oms gezin. En de onvervulde 2e kinderwens is er dagelijks, maar minder intens en hevig in vergelijkign met jan/feb. Langzaam aan vinden we onze weg erin. Al speelt de pijn met momenten weer even hevig op. Heel veel sterkte!
Het was erg heftig, maar ze trok zich op aan het feit dat ze al een zoontje had. Bizar genoeg is hij 'gewoon' via IUI ontstaan dus ze had ook totaal niet verwacht dat de weg naar een tweede zo lang zou worden. Ook heel herkenbaar voor jou dus wss Die 24 embryo's waren uit 7 puncties. Op zich geen slechte resultaten, maar ook niet absurd goed ofzo. Artsen hadden het eigenlijk al een beetje opgegeven en ze waren van plan om te stoppen (1 betaalde punctie was hun grens, ze hadden het grote geluk dat je hier in België recht hebt op 6 terugbetaalde puncties). En dan toch nog. Hun gouden ei
Ja, natuurlijk ken ik jouw verhaal. Onze verhalen lijken vrij veel op elkaar vind ik. Ik moet nog vaak aan je denken. Ik vind het fijn om te lezen dat jullie inmiddels wel rust ervaren, wij voeren regelmatig het gesprek over wanneer je nou stopt. Bij ons beiden voelt het nu nog niet goed om te stoppen, maar wanneer is dat moment er wel.. lijkt me ontzettend lastig om te bepalen. Heel veel liefs voor jullie en dank voor het delen! ❤️
Onze verhalen lijken inderdaad heel erg op elkaar. Best bijzonder. Want tref verfer weinig mensen in hetzelfde schuitje. Ik denk dat jullie op den duur samen wel gaan 'voelen' wanneer de tijd rijp is voor stoppen. Maar voor nu vooral echt nog hard hopen op de cryo's.
Ik ben nog niet toe aan de +10 maar ik heb inmiddels 9 terugplaatsingen gehad voor een 2e kindje. Van de 1e en 8e kort zwanger geweest maar ging in de 6e week al mis helaas. 4 cryo’s uit de eerste ivf poging en 5 cryo’s uit de 2e. Nu weer aan het stimuleren voor een volgende poging.
Hee reigertje, dank voor je reactie. Verdrietig om te lezen dat je ook alweer zoveel tp’s hebt gehad. Hoe ging dat bij jouw eerste kindje? En heb jij er nog vertrouwen in? Ik hoop op een mooie opbrengst voor je, ben ook benieuwd of de vsm arnica helpt bij je herstel. Weet je al wanneer je punctie is? Veel succes!
Ons 1e kindje was direct de 1e verse terugplaatsing. Vorige poging geen verse terugplaatsing omdat ik heel ziek was van een infectie na de punctie. Ik heb dit keer mijn zinnen dus gezet op wel weer een verse terugplaatsing. morgen weer een meting, afgelopen maandag de 1e meting gehad en dat zag er allemaal goed uit. we houden hoop, maar die is na elke (mislukte) terugplaatsing wel heel ver te zoeken hoor. maar ben ook nog niet zo ver om te zeggen dat we definitief stoppen. Ik gun onze 1e zoooo erg een broertje of zusje!
Je kent mijn verhaal al, bij mij na inmiddels alweer 8 terugplaatsingen nog steeds niet gelukt. Wel 2x een MA bij 8 weken. Wij blijven nog proberen en als onze cryo's op zijn (hebben er nog 5) gaan we ook ons geluk in België beproeven. Hoop op nog wat mooie succesverhalen in deze thread om hoop te houden. Mijn schoonzus is overigens pas bij de 11de teruplaatsing zwanger geraakt van een cryo (allemaal uit de eerste poging), en had daarvoor 1x een vmk. Dus dat geeft me ook nog hoop.
Hoopvolle verhalen zijn altijd fijn, wat mooi dat het bij de 11e tp toch nog gelukt is! Ik hoop met heel m’n hart dat wij daar over niet al te lange tijd ook een mooi succesverhaal aan toe mogen voegen.
Hoi meid! Wat ontzettend vervelend is dat toch elke keer weer. Je wil hoopvol blijven, maar het is toch weer een teleurstelling dan. Ik gooi er nog even een bijzonder, maar hoopvol verhaal in. Na 8 jaar proberen, dus 1 jaar zelf geprobeerd, 6x IUI, twee vroege miskramen en via IVF 24 terugplaatsingen te hebben gehad, tussendoor mijn eileiders verwijderd, was het dan toch echt in IVF’s (laatste) ronde 3 na de verse terugplaatsing raak! Ik ben altijd een positief mens, maar nadat de tijd voorbij ging werd het toch onbewust zwaar. Ik heb toen besloten even een paar maanden niks te doen en het even los te laten en mijn lichaam rust te gunnen. Heeft het geholpen? Voorafgaand geloofde ik van niet, nu denk ik van wel. Als extra verrassing ben ik onverwachts na 29 weken moeder geworden van een zoon die nu inmiddels ruim een jaar is. Hij is kerngezond. Dus over bijzondere verhalen gesproken. Jij kent jezelf het beste. Ik moet zeggen dat ik voorafgaand niet had verwacht dat je je grenzen zo ver kunt blijven verleggen. Ik had me er ook bij neergelegd als het nooit gelukt zou zijn, want het blijkt wel weer dat we ook dit niet zelf in de hand hebben. Heel veel succes met alles, volg je hart ❤️
Wauw @Beterlaatdannooit wat een mooi en hoopvol verhaal! Ongelooflijk zeg. Ik heb er net meer dan een jaar rust opzitten en ik denk dat daardoor mijn verwachtingen onrealistisch hooggespannen waren. Wat fijn om te lezen dat alles goed gaat met je zoon, ondanks de vroeggeboorte. Dank voor je lieve bericht! ❤️
En weet je. Ik begrijp je. En super mooi dat je jezelf dan toch weer zo positief kunt motiveren voor een nieuwe ronde. Uiteindelijk weten we gewoon niet of en wanneer het zal lukken, maar zolang je kunt hoop houden... En zolang je door kunt gaan zullen de emoties alle kanten opgaan. En dat hoef je aan niemand te verantwoorden en dat mag je best van je afschrijven. Hopelijk komt je droom alsnog uit. ☺️
Ons verhaal ken je ook, Jason was 2de tp van ivf 1 Bij 2de kindje 2x miskraam en 1x biochemische zw in totaal 12x tp gehad. Onbegrijpelijk blijft het wel. Snappen zal ik het nooit........ Ook wij vinden onze weg in ons leven samen met Jason.
Ja, echt heel bizar. Jullie hebben ook zoveel meegemaakt ❤️ En nog uiteraard. Zo fijn dat Jason er is! Veel sterkte en liefs voor jou.
@Krv Ik weet niet of je open staat voor deze tips en ik weet ook niet of ik je dit al eens verteld heb in een ander topic ofzo, maar ik wil het hier toch sowieso even opgooien. In Duitsland (Heinsberg) worden onderzoeken gedaan naar innestelingsfalen en vroege miskramen. De NK- en plasmacellen test meet door middel van een scratching hoeveel afweercellen en hoeveel ontstekingscellen er in je baarmoeder zitten. Zijn deze te hoog of te laag, dan kan dit de reden zijn waarom de innesteling mislukt. Te hoge of te lage waardes zijn te behandelen en daarna is de kans op een succesvolle terugplaatsing groter. Je kunt die onderzoeken ook laten doen in Heinsberg zonder dat je de rest van je behandeling daar doet. Ik zeg niet dat je dat moet doen he, maar ik vind het wel belangrijk om dit te delen want wie weet heb je er wat aan.
Dank voor het delen! Ook altijd fijn voor mensen die via Google op dit topic stuiten bijvoorbeeld. Ik heb zelf besloten om nu niks meer te doen, het kost me al zoveel energie en tijd om steeds naar het ziekenhuis te moeten. Ik merk inmiddels wat meer rust bij onszelf. Waar ik een paar weken geleden nog schreef dat ik nog niet kon denken aan stoppen, neig ik daar nu toch steeds meer naar. En eerlijk, dat is de eerste gedachte in tijden over het traject die rust met zich meebrengt. We maken onze cryo’s nog wel op maar daarna waarschijnlijk stoppen. Heel veel succes met jullie nieuwe poging! Hopelijk nu eindelijk eens het geluk aan jullie zijde! ❤️
Begrijpelijk hoor! Heel veel succes en hopelijk brengt het terugplaatsen van de cryo's toch nog iets moois ♡