Ik ben anderhalve week geleden wakker geworden omdat mijn dochtertje huilde...en toen ik wakker werd dacht ik verdorie verkeerd gelegen er zit wat vast in me rug. Ik kon me dochtertje bijna niet uit bed pakken. Maarja dacht gewoon kan gebeuren ...het was best pijnlijk straalde na me rug, zij, bil en na me buik. Voelde net zoals bandenpijn.. Woensdag in bed vertelde ik tegen me man he ik voel niks meer....hij zegt ja kan toch spiertje verrekt..en dat is nu weer over. Ik al happy en mocht donderdag voor de termijn echo. Was smorgens bij me zusje al een weddenschap aan het maken wie het dichtste bij de bevallingsdatum zou zitten. Voor ik na huis ging even na de wc............... Toen me eigen rot geschrokken...Bloed en stolsels. Gelijk na huis en verlos gebeld...die zegt ja is afwachten ik zie je vanavond voor de echo dan kijken we. IK bleef steeds na de wc gaan om te kijken...had wel steeds wc papier in de wc gelegt...denk ga me niet gebeuren dat ik het in de wc verlies. En niet terug zie En ja hoor 3 uur na me bloedverlies ..had ik het vruchtje. Toen na de verloskundige geweest en nog een echo gehad maar was niks meer te zien Het gekke is ik heb geen krampen gehad op het moment dat het vruchtje kwam..maar ik voel me best rot dat ik niet in de gaten heb gehad dat ik al anderhalve week klachten had. En niet door had dat ik bezig was met een miskraam..en gewoon ben blijven door lopen. Heeft 1 van jullie ook alleen gedacht dat je last had van je rug/zij en niet in de gaten had dat je bezig was met en miskraam. En wat hebben jullie met het vruchtje gedaan? Wij hebben het onder een mooie plant begraven en op het kerkhof neergezet bij de opa van mij man..wilde het toch een plekje geven. Nou iedereen veel sterkte!
Hoi Sandra, wat vervelend dat je een miskraam hebt gehad. Ik heb zelf ook eens een miskraam gehad en kreeg pas pijn/krampen toen ik echt al aan het bloeden was. Wel fijn dat je het bij een mooi plekje hebt kunnen begraven. Hoe ver was je eigenlijk? Ik hoop dat je het al een beetje een plekje hebt kunnen geven... Sterkte nog Groetjes
hoi ik kan me als de dag van gister mijn eerste miskraam herrineren ik had lichtte buikpijn dacht ook bandenpijn. ben vroeg onder de wol gekropen met het idee dat het dan wel weer zou afzakken wist ik veel dat het weeen waren. s'nachts toch wakker geworden omdat het erger was en ineens had ik het door ik ben bezig met een miskraam nou verschrikkelijk ga je niet alles vertellen want ik heb de hele nacht nog doorgelopen tot sóchtens half 8 toen knapte mijn vruchtwater en ik had een perswee en mijn kindje werd in de keuken bij de wc geboren met alles er al op en er aan dus de eerste heb ik gevoeld op het laatst pas dat het mis was. bij de tweede miskraam heb ik niks gevoeld geen krampje niks maar ik had met het afvegen op het toilet een minuscuul druppeltje bloed en ik wist direct dat het mis was heb een echo moeten eisen in het ziekenhuis want ze wouden me eerst niet helpen en daar zagen ze al geen hartslag meer dus ben ik gebleven voor curretage en ik heb een vroeggeboorte gehad en ook hier had ik eerst niet door dat het om weeen ging pas toen ik de vk gebeld had en hier was en ze zei we gaan na het ziekenhuis ziet er niet goed uit had ik zoiets van shit weer weeen dan dus echt ga je niet schuldig voelen over dat je het niet hebt zien aankomen want dat is zo moeilijk om te herkennen probeer het te zien als dat je nog 1 week hebt genoten zonder angst verdriet waarom ik van mezelf dit heb geschreven is omdat ik je wil laten lezen dat het dus heel normaal is dat je het niet herkent heel veel sterkte en hoop op meer geluk in de toekomst liefs miriam