Mijn zoon van 2 (en 4 maanden) pakt alles af: thuis wordt alles van zijn zusje afgepakt en bij de opvang van andere kindjes. Het zal wel weer een fase (en leermoment voor mijn zoon) zijn, dus helpen we hem hier zoveel mogelijk bij. We worden niet boos, maar we praten er rustig over, voor zover dat mogelijk is, en bieden/bedenken samen een alternatief. Over het algemeen gaat dit goed. Op de opvang gebeurt het afpakken dus ook, maar daar is het nu zover dat sommige kindjes niet meer met hem willen spelen. Toen ik dat hoorde brak mijn hart Heeft iemand tips hoe ik mijn zoon hiermee kan helpen? Andere aanpak oid?
Eindeloos zeggen dat het niet mag. Leer hem om te vragen of hij iets mag hebben, en vooral dat hij ook een nee te horen kan krijgen en dan op moet geven. Vooral ervoor zorgen dat jij de langste adem hebt
Herhalen,herhalen, herhalen. Nu zijn we een tijdje zo ver dat hij eerst pakt en tegelijk vraagt.... Zucht. Gaat steeds beter ( net2.5)
Inderdaad, eindeloos herhalen... Veel meer kun je niet doen. Mn jongste lijkt nu een beetje door de fase heen te zijn gelukkig. Wat wij steevast doen (deden...) is wat ze had afgepakt uit haar handjes halen, op onze knieen bij haar zitten en haar schoudertjes vasthouden en uitleggen dat X met het speeltje aan het spelen was en zij het nu dus even niet kon hebben. Meestal voegde we eraan toe wat ze dan wel mocht hebben (iets dat erop leek) of dat ze gewoon even moest wachten. Vooral de eerste 500.000 keer leidde dit regelmatig tot woedeaanvallen . Na verloop van tijd begon ze het patroon te herkennen en tegenwoordig geeft ze het speeltje terug zonder dat wij het fysiek moeten doen. We moeten haar er nog wel regelmatig op aanspreken. Ze zegt nu zelfs regelmatig uit zichzelf "sorry, X".