Een hele heftige dag gisteren. Lichamelijk moet ik zeggen dat het eigenlijk best goed gaat, af en toe wat krampen, weinig bloedverlies. Emotioneel is een ander verhaal. Vandaag kwam ik 2 zwangere vrouwen tegen en een kennis van me kondige aan dat ze zwanger was. Ze is net zover als ik zou zijn. Jeetje dat was een mes regelrecht in mijn hart en ik was strontjaloers. Het is ook oneerlijk. Hier ook de vraag of het weer wil gaan lukken. Ik was onder behandeling voor mijn vruchtbaarheidsproblemen, maar wil er voorlopig mee stoppen. Is me allemaal te heftig en hoop toch dat het misschien natuurlijk wil lukken. Onze zoon Joris hebben we ook via de natuurlijke weg mogen krijgen. Dat is nu ook echt de beste afleiding. Ik mag niet klagen omdat ik al een kindje heb, maar het doet evengoed ontzettend veel zeer. Ik ben nu op zoek naar 2 mooie beeldjes voor mijn verloren kindjes. Het liefst van rozenkwarts, maar kan nog niks vinden wat me raakt. Verder heb ik 2 ballonnen die ik zodra ik het aankan opblaas en met mijn tekst en alles wat ik aan mijn kindjes zou willen zeggen vertel, hierna laat ik de ballonnen dan los. Soort van symbolisch. Maar hoop dat het helpt.
met nieuwjaar(of ook op een ander moment) kan je ook zo een lampion loslaten.zo'n grote witte.in japan laten ze die los als er iemand overleden is en zo gaat er een zieltje naar de hemel.ik doe dat elk jaar met al wie ik mis in gedachten en dat vind ik heel mooi.ik brand ook elke avond een kaarsje voor mijn vlindertje('s want sinds gisteren een tweede) zo hebben ze toch een vast plekje in ons gezin. heel veel sterkte