Och och wat is dit triest. Vandaag te horen gekregen dat onze oudste kater opgegeven is. Onze allerliefste kater hebben wij met 12 jaar gered uit het dierenasiel en had toen blaasgruis en was bang voor alles en iedereen. De afgelopen 7 jaar hebben wij hem op ons genomen en is het uitgegroeid tot de liefste kater die je je maar kan wensen. Nu waren de kinderen erbij en zeker bij de oudste is het ingeslagen als een bom. Hoe vaak wij hem ook hebben proberen voor te bereiden toen de dierenarts het vertelde stortte hij in. We mogen nu nog hooguit 2 weken van hem genieten. In het slechtste geval is het na het weekend al over. We gaan nu extra nog van hem genieten en we hoeven ook geen rekening meer te houden met zijn dieet dus we gaan maar hem flink verwennen met zalm, haring en alles wat hij lekker vind.
Hij heeft nu een opwekmiddel gekregen om te kunnen eten. De laatste tijd had hij daar echt geen zin meer in en hij eet nu in ieder geval weer! Beter kunnen we hem helaas niet maken maar we kunnen hem nog wel een paar mooie laatste dagen geven. Hij zal blijven afvallen omdat de arts vermoed dat zijn nieren het hebben begeven of dat er kanker zit door heel zijn lijfje. Hij is in de afgevallen tijd bijna 3 kilo afgevallen door zijn nieren maar ze vermoeden dat er nu kanker bij is gekomen. We hebben ook besloten dat onze kater thuis ingeslapen gaat worden in zijn eigen omgeving met iedereen die van hem houd om hem heen inclusief onze andere katten zodat die ook netjes afscheid kunnen nemen en ook zien dat hij overleden is.
Sterkte dit is een moeilijke tijd. Wat ontzettend fijn dat hij de afgelopen jaren zo'n fijn leven bij jullie heeft mogen hebben.
Sterkte! Altijd heel verdrietig om een gezinslid te verliezen, want ja zo voelt een huisdier. Onlangs is de kat van mijn schoonzus ook overleden. Alhoewel de kinderen het er erg moeilijk mee hadden (7 en 9 jaar) hebben ze de hele rit meegedaan. De jongste hield tijdens het inslapen zijn pootje vast. Ze hebben samen met ouders een grafje gegraven en de kat begraven, deze versierd met een grote steen en een mooie tekst erop. Ze vonden het erg indrukwekkend, maar tegelijkertijd mocht het verdriet er zijn en dat heeft ze goed gedaan. Ze maken regelmatig tekeningen voor de kat en die leggen ze dan op het grafje.
Helaas is hij weer gestopt met eten. Het middel heeft maar een halve dag gewerkt. Gisteren heeft hij 3 bakjes natvoer gegeten en een stukje zalm maar om 23:00 uur wilde hij niets meer eten. Ik denk dat we eerder afscheid van hem mogen nemen dan we vermoeden. Morgen krijgt hij nog een prednison kuur voor palliatieve zorg zodat hij zich in ieder geval wat fijner voelt maar verlengen etc zit er niet meer in.
Heel veel sterkte. Weet hoe het is. Ik ben als kind opgegroeid met een geweldig lieve kater. Toen hij werd ingeslapen, heeft mijn vader hem alleen naar de dierenarts gebracht omdat ik niet mee durfde. Ik was in de veronderstelling dat hij hem mee terug zou nemen zodat ik hem kon begraven. Helaas heeft hij de kater daar achtergelaten. Dat heb ik altijd heel jammer gevonden. Dus dat is mijn tip: sluit het af met de kinderen samen door hem te begraven in de tuin o.i.d.
Hier afgelopen maandag onze kat van 2 jaar moeten laten inslapen zijn er kapot van. Begrijp je heel goed maar heeft die prednisonkuur nog zin? Is het niet eerlijker om hem te laten gaan? ( ik bedoel dit niet gemeen ofzo maar kan er van een afstand misschien anders naar kijken)
Oh een dier verliezen doet zo'n pijn heel veel sterkte en geniet nog van de laatste momenten met jullie kat, nog lekker aaien en knuffelen <3
Liefde betekent soms ook loslaten... Juist daarom zou ik persoonlijk niet meer doktoren maar hem eeuwige rust geven. Jullie zijn goed voor hem geweest, nu is het aan jullie om hem te helpen. Maar ik ben daar heel nuchter in en ben dat ook tegen mijn kinderen over verlies. Heel veel sterkte want het is en blijft ontzettend zwaar om een dierenvriendjes te verliezen..
Het zou nu ook echt palliatieve zorg zijn hoor! Geen rekken meer etc. Als hij nu stopt met eten is het over en gaan we hem in laten slapen. We gaan hem inderdaad samen met de kinderen en andere poezen in laten slapen zodat ze alles mee krijgen. Helaas gaat in de tuin begraven niet maar we hebben alles helemaal uitgelegd.
Wat lief dat je je katten thuis laat overlijden. Ik heb dat alle 3 gedaan en meteen crematorium bellen voor de as. Heeft hij Metacam gekregen? Ik word hier verdrietig van. Wij hebben in 1,5 3 moeten laten inslapen en ik was kapot. Nog steeds trouwens
Metacam zat hij al aan ivm dat het echt een oude baas is en last kreeg van zijn gewrichten haha. Dus met een beetje Metacam speelde hij weer met zijn speelgoed vis en rende weer in de tuin Begrijp mij alsjeblieft goed dat we echt niets zullen doen om het te rekken maar dat onze kat nog geen pijn aangeeft. Hij is vrolijk en zelfs nog wat tierig. Elke avond ligt hij bij man op zijn schoot en gaat los op man zijn oksel (typisch trekje van deze kat als hij aandacht wilt of geaaid word gaat hij kopjes geven in je oksel). Hij heeft nog teveel plezier in het leven om het nu meteen af te breken maar we hebben duidelijke richtlijnen gekregen van de dierenarts. En heel stiekem verwacht ik in deze dagen dat hij is ingeslapen in zijn mandje.
Maar niet meer willen eten is toch ook een duidelijk singnaal? Als het mijn beestje zou zijn zou ik hem nu al inslapen er is geen uitzicht op genezing en het afscheid komt er toch al aan. Zou zelf dan niet nog met prednison enzo gaan rekken. Begrijp heel erg het verdriet ook van de kinderen hebben er hier 3 in een jaar moeten laten gaan Sterkte in ieder geval
Het is afgelopen. Vanmorgen had ik helaas wat afspraken staan die we niet konden verplaatsen en zo net kwam ik thuis en onze kat was echt helemaal op. Ik heb de dierenarts gebeld en gezegd wat kan Prednison nu nog voor hem betekenen? Ze zegt dan tillen we hem hooguit over het weekend heen. Dit willen we niet. Vanmiddag om half 4 word onze liefste kater ingeslapen. We zijn zo verdrietig.