Een ander soort moeder...?

Discussie in 'Vlinder lounge' gestart door conejita, 8 feb 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. conejita

    conejita Fanatiek lid

    14 jul 2013
    3.311
    248
    63
    Vrouw
    customer service
    Spanje
    Lieve mama's van vlinderkindjes,

    Ik vraag me soms af... ben ik nu een ander mama dan als ik mijn eerst kindje niet verloren zou hebbben?
    Natuurlijk ben ik wel een ander méns, want het verlies van je kind verandert je denk ik voor altijd. Maar was ik voor Noa* een ander soort moeder geweest? Ben ik nu bezorgder? Meer beschermend? (Mijn schoonmoeder benoemt dit altijd, dat ik zus en zo ben of doe, omdat ik mijn dochtertje ben verloren, maar zelf denk ik dan, is dat echt zo? Ben ik nu anders? ....)
    Ik krijg hier natuurlijk nooit antwoord op maar ik vroeg me af hoe jullie hierover denken. En misschien zijn er mama's die ervóór ook al mama waren.
    Gewoon even benieuwd.
    Lfs C
     
  2. Noor31

    Noor31 Actief lid

    20 feb 2016
    230
    47
    28
    Vrouw
    Geen ervaring mee mijn mk was al met 5+4 jij hebt geen miskraam gehad zo te lezen? Hoe oud was je kindje? Ik denk dat je idd automatisch een stuk beschermender gaat worden! Sterkte!
     
  3. Corinne83

    Corinne83 Actief lid

    19 apr 2016
    274
    12
    18
    Je veranderd wel. Ik probeer nog meer van mijn dochter te genieten. Ik was, als ze ziek was, bezorgd maar na het overlijden van ons zoontje ben ik wel bezorgder maar dat probeer haar niet te laten merken. Werk vind ik ook minder belangrijk. Ik loop de kantjes er heus niet vanaf maar ik ga niet meer zomaar door. Gezin is echt nog belangrijker geworden.
     
  4. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Ik denk niet dat daar een pasklaar antwoord voor is. Het verlies van een kind is traumatisch. En ja het doet je realiseren dat het leven kostbaar is en mij maakte het vooral angstig. Mijn zoon werd 13 maanden na het overlijden van onze dochter geboren. De hele zwangerschap ging ik er vanuit dat ook hij in een kistje thuis zou komen. Toen hij geboren werd was ik in shock dat hij leefde. Maar mijn nachtmerrie leek bijna uit te komen. Hij was zwak, ziek en ook hij had een aangeboren afwijking. Die golf van angst en zorgen hou je bij je. Ik ben bij hem nog altijd veel sneller bezorgd dan bij zijn broertje. De jongste was en is een sterke jongen met een goede gezondheid. Waar ik bij W om hem heen fladder en wakker lig vd zorgen, denk ik bij T: die komt er wel. Nu is W ook autistisch wat het zorgen voor hem gecompliceerd maakt. En dat schuldgevoel he? Is hij zo omdat ik zo aan het rouwen was? Had ik beter voor mezelf moeten zorgen? Regenboogbaby's zijn special maar ik moet oppassen dat ik hem niet teveel vertroetel omdat hij dat kindje is dat kwam na het grootste verdriet dat denkbaar is. Ik denk dat ik, als we P* niet verloren waren, ik een onbezorgdere moeder was geweest. Dat ik meer relaxed zou zijn? En misschien ook strenger. Ik weet niet of ik dan een betere moeder zou zijn geweest. Ik denk eigenlijk van niet. Als je elke dag weer dankbaar kunt zijn voor het leven vd kinderen die je mocht houden, dan is dat een verrijking. Ik moet er zelf alleen voor waken dat het niet doorslaat in overbezorgdheid. En dat is iets waar ik na al die jaren toch nog mee worstel.
     
  5. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Ik vind het trouwens wel pijnlijk om te lezen dat je schoonmoeder dit benadrukt. Jij bent ook een ap moeder toch? Ap als in attachment parenting? Misschien dat het verliezen van een kind je meer terug brengt naar je gevoel. Opvoeden en zorgen voor je kind vanuit je gevoel. Dat is iets dat vooral mooi is, toch?
     
  6. conejita

    conejita Fanatiek lid

    14 jul 2013
    3.311
    248
    63
    Vrouw
    customer service
    Spanje
    Dit herken ik wel ja. Ik snap ook dat je worstelt met overbezorgdheid, helemaal als je zoontje toch extra zorg nodig heeft.
    Gelukkig is mijn zoontje vlot, sterk, en denk ik ook "hij komt er wel", en hij was al drukker in de buik, wat mijn dochtertje niet was, dus dat gaf al vroeg een ander gevoel.
    Toch ben ik inderdaad ook bang geweest dat hij ook dood zou gaan, logisch, ik kende niets anders dan zwanger zijn en je kindje (gezond, geen signalen, goede zwangerschap) verliezen.

    Ja, mijn schoonmoeder, daar kan ik een topic over vol schrijven. Hele pijnlijke opmerkingen, allemaal "goed bedoeld", snapt er compleet niets van, en vraagt en luistert ook niet, maar concudeert zelf op eigen houtje van alles.

    Vertroetelen: ik probeer hem wel echt heel bewust aandacht te geven en te genieten. Ik ben misschien ook minder streng, ik denk, ik heb geen kind gekregen om hem alleen te laten huilen omdat ik wil dat dat hij de nacht doorslaapt. Misschien was ik bij Noa* anders geweest, had ik meer het protocol gevolgd, denk ik wel eens.
    Nu volg ik denk ik meer mijn gevoel.

    Corinne, wat jij zegt herken ik ook; gezin is belangrijker. Je beseft meer wat je hebt he.
     
  7. conejita

    conejita Fanatiek lid

    14 jul 2013
    3.311
    248
    63
    Vrouw
    customer service
    Spanje
    Mijn dochtertje was 38.5 en in de buik overleden na een goede zwangerschap. Ook helaas drie miskramen gehad.
    Dankjewel!
     
  8. Springday

    Springday Fanatiek lid

    20 mei 2014
    1.409
    0
    36
    Ik vind mezelf niet veranderd na het overlijden van mijn dochter, geboren na 23 weken zwangerschap. Niet als mens en niet als moeder. Tuurlijk ben ik de eerste periode wel anders geweest, ik was intens verdrietig. Het duurt een tijdje voordat je een manier hebt gevonden om ermee te leven. Maar het is voor mij nu 4 jaar geleden en ik kan wel zeggen dat ik 'gewoon' weer ben wie ik was en mijn dochter een hele mooie plek in ons gezin heeft.
     
  9. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Ja pff, schoonmoeders ;) wat dat betreft kan ik je een hand geven. Al is de mijne juist heel ongeïnteresseerd en bij vlagen beloofd ze van alles en doet vervolgens niks. Ze viel zelfs in slaap terwijl ze op mijn kinderen zou passen. Ik moest naar de ha omdat ik aan het uitdrogen was (hevige buikgriep) en toen we terug kwamen lag er 2 liter melk over de bank en lag zij te snurken. grrr.
     
  10. Mjmw

    Mjmw Actief lid

    5 dec 2013
    221
    54
    28
    Thuis genieten van de meiden
    Winschoten
    Hieris ons 4e dochtertje stil geboren na een zwangerschap van 40weken en 4dagen. Ze is zo'n 24uur voor de bevalling overleden. In de zwangerschap heb ik vaak aangegeven dat er wel eens iets met dit kindje kon zijn. Echter hebben we bewust ervoor gekozen geen 20wk echo te doen. Alles zou goed zijn wat er zou komen. Dit scenario hadden we dan niet bedacht. Echter achter af gezien zijn we dankbaar dat het zo is gegaan. Het was een heel mooi babytje om naar te kijken niet eng. En zo hebben haar zussen haar ook echt als zusje in hun hart gesloten. Het bleek namelijk achteraf dat ze het Down syndroom had met daarbij een gecompliceerde hartafwijking en waarschijnlijk nierproblemen. Wellicht was haar gehoor ook niet goed haar oortjes waren heel mini (schattig) en stonden heel bijzonder aan haar hoofd. Wel op de goede plek maar naja... dit even ter inleiding. Je vraag was of je nou een andere moeder zou zijn. Ik wel! Heb natuurlijk al 3 prachtige meiden. 8 7 en 2,5 jaar. En ik zat er altijd bovenop als iets niet naar mijn 'zin' ging. Nu ben ik mij er driedubbel meer van bewust dat het écht een wonder is dat je kinderen mag hebben ontvangen en voor ze mag zorgen. Ook in de tijd na het overlijden en het praten met vooral onze oudste 2 heb ik zoveel geleerd hoe ze inelkaar zitten. Dat ze al veel zelf kunnen verwoorden als ze de tijd maar krijgen... wat betreft als er 1 ziek is ja dat herken ik zeker! Nou heb ik natuurlijk ook ervaring van eerdere jaren dat het vaak gauw weer over is maar zodra er bijvoorbeeld koorts in het spel is ben je extra allert. En ga ik ook soms 'stiekem' snachts toch even de temperatuur opnemen. En ik ben minder streng geworden. Daar moet ik ook voor oppassen merk ik. Dat ze niet over m'n grenzen gaan denderen die ze zeker nodig hebben maar het 'handhaven' gaat op een totaal andere wijze als eerder... eerst in 'gesprek' en als we er niet uitkomen word er wel eens nagedacht over een consequentie. Eerder was het dat mag niet hop op de trap of stoel oid. Nu eerst vragen waarom, wat ik er niet goed aan vind en waarom het dus niet mag,...
    Bij vragen zeg het gerust. Dit is zoals het nu in me op kwam.
     
  11. conejita

    conejita Fanatiek lid

    14 jul 2013
    3.311
    248
    63
    Vrouw
    customer service
    Spanje
    Nee :$!? Dit is het andere uiterste. Wat erg!
     
  12. conejita

    conejita Fanatiek lid

    14 jul 2013
    3.311
    248
    63
    Vrouw
    customer service
    Spanje
    Mjmw, mooi, je reactie, dankje.
    Bijzonder en mooi hoe je vertelt over je dochtertje. Ze was vast heel mooi! Mijn dochtertje was ook heel mooi en niet eng :).
    Wel een heftige klap zeg, zo vlak voor de bevalling... jeetje.
    Bedankt voor het delen van je verhaal en je ervaring!
     

Deel Deze Pagina