Afscheid verloskundige en kraamhulp

Dat heb ik ook gehad. Ik zag er zo tegenop...maar het is ook wel weer heel lekker om je huis voor jezelf te hebben en na een paar dagen wordt dat gevoel al minder. Laat het maar gewoon over je heen komen en flinke huilbui kan opluchten. Oh en gefeliciteerd met je zoon!

 

Ik moest ook enorm huilen op de dag dat mijn kraamhulp voor het laatst was. Ik vond het zo enorm spannend er alleen voor te staan als ze weg zou zijn (ondanks dat het mijn tweede kind was). De kraamhulp was heel lief en zei dat ik eigenlijk alles helemaal alleen deed en dat alles zo goed liep, dat ze voor haar gevoel al helemaal niets meer hoefde te doen. En dat ik dat zeker allemaal heel goed ging redden 'alleen'.
Moet zeggen dat ik die dag nog best verdrietig was, maar dat het inderdaad ook wel lekker was weer een beetje privacy te hebben.

 

Mijn kraamhulp keek ik liever de deur uit... was zo blij dat ze weg was! Mijn verloskundigen (de dames van de praktijk) zie ik nog 1 keer per maand bij een bijeenkomst voor moeders. Wij hadden ook de mogelijkheid om een nagesprek te hebben paar weken na de bevalling. Wellicht dat je dat kan doen om nog een keer na te praten. Je hormonen zijn dan ook weer wat weg en misschien ben je dan stabieler en lukt het afscheid nemen beter

 

Ik was ook enorm verdrietig toen mijn kraamhulp wegging. Ik dacht serieus dat ik er een tijdje mee zou zitten. Niets is minder waar, alhoewel ik haar als zeer prettig vervaarde. Heb ik het daarna druk gehad met dochter en van ons eigen intieme tijd kunnen/mogen genieten.

Nu weer zwanger en we hebben wel gevraagd, indien mogelijk, of onze kraamhulp weer mag komen. Ze was echt superlief. Ik verwacht ook deze keer kraamtranen te laten.. (stromen). Hoort er stiekem een beetje bij.. ( de een wel, de ander niet/wat minder).

-Kraamboek kan je altijd lezen om even stil te staan hoe het de eerste dagen ging.
-Wij hebben laten weten dat als ze nieuwsgierig was (hoe het met de baby ging) ze altijd welkom was voor een kopje thee.
- de tijd, na je kraamhulp, voelt soms nog bijzonder, omdat het dan jij en de baby alleen is. Hopelijk ervaar jij dat ook zo!

 

mijn kraamhulp bij de 2e kraamweek is uiteindelijk een vriendin van me geworden , daar heb ik geen moeilijk afscheid van hoeven nemen ze komt bij deze uk ook weer gezellig bij ons kramen

de eerste kraamhulp was er zo een die je het liefst kidnapt en opsluit om lekker bij je te houden dat was ook zo'n enorm lieve schat , was zo bang dat ik het zonder haar niet zou redden ze woonde bij ons in de wijk dus kwam haar nog vaak tegen , na de oudste was ze gestopt met werken dus helaas kon ze niet meer bij ons komen kramen . daar kwam dus de volgende lieverd en die komt nu nog op visite en zometeen lekker kramen


De laatste was ik de eerste dag al zo beu was een erg naar mens

van de verloskundige had ik geen last die kwamen voor controles en hebben we nog gesprekje mee gehad maar was toch minder gehecht als met de kraamzorg

 

Misschien kun je nog wat afspraken met de verloskundige plannen, om op een rustige manier het contact af te bouwen.

Zag laatst bij mijn verloskundige een vrouw met een kleintje van een paar weken die nog gewoon op afspraak kwam, weet de omstandigheden niet natuurlijk.