Allereerst: wat ontzettend rot voor je dochter! En wat goed dat ze direct tegen jou heeft verteld wat er is gebeurd. Ik snap jullie gevoel dat de school er wel erg makkelijk over doet! Zou een gesprek tussen jouw dochter en deze jongen tot de mogelijkheden behoren? Uiteraard onder begeleiding! Het lijkt me zo onbevredigend dat je niet weet of het jongetje begrijpt wat hij heeft gedaan en hoe dit voor je dochter is geweest. Misschien naief, maar als hij beseft waarom jullie dochter hem niet in de buurt wil hebben, dat hij deze grens dan beter kan respecteren?
Wat een stoer en sociaal al ver meisje hebben jullie! Zo duidelijkzelf haar grenzen aangeven, ookal wordt ze hierin njet bevestigd door een "belangrijke ander" ofwel de juf.. Ik zou ook naar de directie stappen. Eat betreft de afscheiding. Is dit nog zo? Anders alvast even met een assistente overleggen?
De mail stuur ik omdat ik mezelf ken, als ik nu het gesprek aanga dan word ik ontzettend boos en vergeet ik dingen te melden die ik wel graag wil melden. Vandaag ook al reactie gehad en of ik het nu verkeerd interpreteer of dat de juf het echt zo makkelijk wil afdoen weet ik niet haar opmerking kwam er op neer dat ze uit de mail haalt dat het ons erg bezig houd, ze heeft de ib'er nogmaals gesproken hierover en die zou het toch nog gaan overleggen met team jeugd en gezin. Ik merk wel dat dochter zich nu langzaamaan aan het misdragen gaat op school. Ze daagt kindjes uit en dit past absoluut niet bij haar, ze is een ontzettend sociaal kind die zeker de kindjes die minder goed in de lijn liggen wil helpen. Vanavond als mijn partner thuis is gaan we het er over hebben wat het verstandigste is. Ik proef aan het gesprekje wat we snel hebben gehad dat hij haar eigenlijk van die school af wil hebben....
Nou zeg daar was uiteindelijk het langverwachte gesprek samen met de intern begeleider. Ze hebben het kindje gemeld bij jeugd en gezin en verder gaat mijn dochter een betere begeleiding krijgen om de dingen te verwerken en weer vertrouwen te krijgen in dat kindje. Ik heb duidelijk laten merken dat ik de opmerking van het groter maken dan het is niet accepteer en dat als hun er niks mee doen ik actie ga ondernemen. Ik ben benieuwd hoe mijn meisje nu gaat reageren op school en of ik nog een keer hoor dat er een confrontatie is geweest...nu gaf de intern begeleider toch wel toe dat dit geen normaal kleutergedrag was, het kijken naar prima maar het feit dat er dwang bij is komen kijken vond ze toch wel het melden waard.
Fijn dat er stappen worden ondernomen. Goed dat je op je strepen bent blijven staan en inderdaad, ik hoop voor je dochter dat het allemaal gaat helpen. Het begin is er in ieder geval al.
Goed dat je het gesprek bent aangegaan. Zo'n moeder gun je ieder kind, een moeder die haar best doet en opkomt voor het kind.
Wat goed dat je stappen hebt ondernomen! Hopelijk helpt het. En goed dat ze het gaan melden bij jeugd en gezin wnat wie weet wat er bij dat jongetje gebeurd. Dat gedrag komt niet vanzelf denk ik.
Wat fijn dat er toch actie is ondernomen. Dat vind ik ook een belangrijk signaal richting je dochter: dit jongetje heeft iets gedaan wat niet mag en hij gaat nu wat hulp krijgen om dat te leren. En ook heel goed dat dit kind op jonge leeftijd hulp krijgt.