Hallo allemaal, Mijn zwangerschap valt me niet mee. Nog steeds ben ik zo ziek. Misselijk, hoofdpijn en moe, moe, moe... ik ben ook gestopt met werken want het ging niet meer. De Emesafene werkt niet meer. Ik geef ongeveer 1 keer per week over en de rest van de tijd ben ik bezig om alles wat ik eet (wat niet zoveel is) binnen te houden. Af en toe heb ik wel een goede dag zoals afgelopen dinsdag... toen heb ik lekker gezwommen. En er moet nog zoveel gebeuren vwb de kinderkamer... verder hebben we nog niet eens een naam en een geboortekaartje. Ik word er licht paniekerig als ik er aan denk, terwijl ik me zo rot voel. Ik weet ook wel dat het allemaal veel erger kan maar ik ben het gewoon een beetje zat. Met de baby gaat alles wel helemaal super... Ik moest even mijn ei kwijt... sorry voor mijn geklaag!
Hoi Birgitte, Herkenbaar hoor! Ik ben bijna tot 20 weken vreselijk misselijk geweest, toen ging het een week of 8 goed en daarna begon het helaas weer... Ik ben ook al vrij snel minder uren gaan werken en met 34 weken helemaal gestopt. Ben nu ruim 37 weken en dus ook continue misselijk. Ik hoef niet over te geven, maar heb heel de tijd dat nare, weeïge gevoel en kan maar weinig eten... daar word je gewoon doodmoe van he... Ik ben er de laatste weken dus ook behoorlijk klaar mee, maar probeer mezelf toch telkens maar weer op te peppen met de gedachte aan ons kleine meisje dat het gelukkig wel heel goed doet in mijn buik. Het is gewoon echt afzien, maar we zijn het straks vast allemaal snel vergeten... Sterkte!!
Bij mijn 1e zwangerschap ben ik ook heel de zwangerschap (38w+2d) lang misselijk geweest en was ook continue aan het overgeven. Bij de 2e alleen tot 12 weken en nu inmiddels 20 weken zwanger heb ik het zo nu en dan nog met vlagen. En dat ik nog af en toe moet braken. Het is absoluut geen pretje, probeer in ieder geval steeds beetje bij beetje te eten. Als je de misselijkheid voelt opkomen dan proberen te gaan liggen en een emmertje ofzo naast je zetten. Ik hoop voor je dat je er gauw van af bent. Sterkte in ieder geval..
DAnk jullie wel voor jullie reacties. Het is zo jammer dat ik er maar zo sporadisch van kan genieten. Mijn omgeving begrijpt het ook allemaal niet. 'Je kunt nu toch niet meer misselijk zijn.' is en veel gehoorde opmerking. Verder is iedereen er ook als de kippen bij om te vertellen dat hun zwangerschappen van een leien dakje gingen. Dat geeft me nog meer het gevoel dat ik me aanstel en wakkert mijn schuldgevoel alleen maar aan. Het is elke dag afwachten hoe ik me voel maar die misselijkheid raak ik bijna nooit kwijt helaas. Nog 10 weken en dan ben ik moeder... dat kan ik nog wel aan Sterkte allemaal!! Groetjes, Birgitte
Ik ben bij deze zwangerschap zelfs met 33wkn nog opgenomen omdat ik niks binnen kon houden...... Helaas komt het vaker voor dat je de hele zwnagerschap misselijk en moe blijft.
Ik ben bijna 25 wk en ben ook nog steeds misselijk. Blegh. Hoop dat ik de laatste weekjes misselijk-vrij mag genieten.. je wordt er zo lamlendig van! Kan nergens meer echt van genieten..
Misselijk zijn kost zoveel energie... en dan heb ik het nog niet eens over het nadenken over eten... ik ben de hele dag bezig met eten... 'zal ik nu een broodje nemen? Misschien dat het helpt tegen de misselijkheid?' Boodschappen doen en bedenken wat voor avondeten je wel binnen krijgt... Wat een gedoe.... sterkte...