ik moet even mn verhaaltje kwijt en waar kan dat nou beter dan hier? ben sinds een paar dagen zo emotioneel! pff word er flauw van! eergister wou ik een laptop kopen ](*,) vriendje vond dat geen goed idee.. we hebben namelijk een goeie! ik opstandig omdat ik vond dat ik hier helemaal niks van mezelf heb behalve mn nintendo DS. naja dat sloeg dus al nergens op.. (wat ben ik toch een sukkel) ](*,) gister, lekker wezen tennisen, lukte niet, ik weer chagerijnig,, s'avonds in bed, ik bleren dat ik een nerd ben en niks kan en hoe ik dan in vredesnaam ooit een kindje zou kunnen opvoeden en dat ik toch niet goed genoeg ben voor mn vriend! dat ik me meer zn huishoudster voelde dan zn vriendin (wou de logeerkamer al in beslag nemen) enz. enz. ga zo maar door! pff word gek van mezelf en vind t zo vervelend voor mn vriend dat ik zo lastig ben! maarja t zal t onpillen wel zijn en t feit dat ik getopt ben met mn anti depressiva.. ben er gewoon even flauw van.. zo.. dat lucht op!
Ja meid dat is inderdaad vervelend. Ik heb er af en toe ook last van. Dan krijg ik gigantische woede- en huilbuien, en achteraf slaat het helemaal nergens op. Ik ben ook nog niet zo heel lang geleden gestopt met de pil en denk ook dat het daaraan ligt. Verder hebben ze bij mij vorig jaar borderline-stoornis geconstateerd, maar daar heb ik mee leren leven. Misschien is het voor jou ook goed om er eens met iemand over te praten, dat lucht echt op en misschien weet je dan hoe je het in de toekomst kunt voorkomen. Veel sterke Liefs
ik ben sinds het stoppen met de pil en natuurlijk het stoppen met roken ook zoooo emotioneel, dan ben ik supervrolijk, dan weer heel boos, dan weer heel verdrietig, denk dat het er gewoon allemaal bij hoort... helaas. maar je hebt gelijk..: BLEGH
join de club, mijn ventje heeft af en toe ook heel wat te verduren van mij En ook ik ben nog niet zo lang geleden gestopt me de pil, word af en toe zelfs gek van mezelf :x
jeetje wat herkenbaar zeg! Ik kan de ene keer heeeeel vervelend doen tegen mijn vriend en het andere moment wil ik weer lekker tegen hem aankruipen..... slaat echt nergens op! Gelukkig trekt mijn vriend het zich niet te veel aan en laat me af en toe lekker razen om me vervolgens weer lekker te knuffelen! Tis raar hoor die vrouwelijke hormonen!
Ik denk dat we dit allemaal wel hebben, ik voel me soms ook compleet mislukt, maar gelukkig heeft manlief de nodige veerkracht en meestal voel je je de dag erna wel beter. Kop op meid!
haha echt heel herkenbaar..kan me om de domste dingen nu erg opwinden..was voor die tijd ook al wel zo hoor, ben gewoon een beetje te snel geirriteerd soms...(helemaal na een dag werken...zie zorg<dementerenden>) haha van de week op het werk leuk stukje, moest er zelf ook nog wel om lachen: Stond een mw steeds bij de deur te ouwehoeren...open dicht open dicht .....op een gegeven moment heb ik haar er bij weg gesleurd met de woorden..en jij houd nu eens op steeds met die deur te piepen! collega's moesten zo lachen hé....is dit DE bianca die altijd haar zelfbeheersing kan beheersen...jaja wat een zin (heb ik trouwens ook last van....verkeerde zinnen maken, slaat echt nergens op) maaaaaaaar goed....manlief zei laatst..jeetje wat ben je chaga..ik>>nouw wacht dan maar af totdat ik ECHT zwanger ben...dis nog maar het begin ...kunnen er ook nog wel om lachen na die tijd, maar soms echt ff niet leuk zoals ik reageer..niet voor mezelf en ook niet voor de tegen partij.. en nu hou ik op...zit op de praatstoel volgens mij vandaag
ik heb net mn hart even bij mn moeder kunnen luchten! lekker hoor.. en vriendlief heeft me ook even lekker vastgepakt... he.. had ik net even nodig!
geloof me mn ventje heeft nu al 2 jaar sinds stop van de pil al heel wat te verduren gelukkig weet ie als ik weer zon actie heb van oh dr hormonen slaan weer op hol en dan pakt ie de hond en gaat lopen of zegt heel rustig Mar ben je nou mee bezig
haha dit komt me ook zo bekend voor.. moet zeggen dat dit ook meer voorkomt nadat ik gestopt ben met de pil.. Achteraf nadat ik zo irritant heb gedaan voel ik me echt zo stom en aanstellerig. Afgelopen tijd was het zo dat ik heel chagerijnig en afkrakerig tegen me mannetje was totdat hij het ook niet meer wist om me nog op te vrolijken.. Paar dagen terug zei die tijdens een chagerijnige en huilerige bui van mij: 'Maar je wilt toch nog wel een kindje maken met mij?' Klonk zo zielig van hem.. barste bijna in tranen uit van die uitspraak. We hebben het dan ook maar snel goedgemaakt Vind ook dat ik me niet meer aanstellen vanaf toen haha..