Afgelopen donderdag zou ik ingeleid worden met 42 weken zwangerschap. In de nacht van maandag op disndag werd ik rond 2 uur wakker met menstruatiepijn die regelmatig terugkwam. Zouden dit de weeen zijn? Ze kwamen ongeveer om de 6 miniten. Even naar de wc geweest en zag dat ik slijmprop aan het verliezen was. Om 4 uur heb ik toch mijn man wakker gemaakt en samen hebben wij de weeen getimed. Ze waren eerst nog regelmatig maar bleven daarna steeds langer weg. Opgewonden van spanning zijn we toch de laatse spullen gaan klaar zetten in afwachting of dit nou echt was. Omdat ik bijna 42 weken was, kon het haast niet anders. Die hele ochtend en middag had ik last van weeen maar ze waren niet altijd regelmatig en waren nog prima op te vangen. 's avonds werden ze heftiger en kwamen op een gegeven moment om de 3 of 4 minuten terug en dat 1,5 uur lang. Tijd om de verloskundige te bellen, dachten wij! De verloskundige was er met een half uur en toen ze mij zag en mijn verhaal aanhoorde, zei ze dat ze dacht ik voor 00:00 uur die avond zou bevallen. Over 3 uur al, dacht ik! Jeetje, dat is lekker! Maar na een onderzoek bleek dat ik pas 1 cm ontsluiting had! En dat na de hele dag weeen en een paar uur regelmatige, zware (dacht ik toen nog) weeen. Je begrijpt dat het weinig motiverend was voor mij. Verloskundige adviseerde mij om een slaappillen te nemen en naar bed te gaan want dit zou nog weleens een dag kunnen duren! Nou dat ging dus niet op, omdat ik bij elke wee moest overgeven dus de slaappil was er ook zo weer uit. Omdat ik inmiddels een weeenstorm kreeg (zonder enige pauze ertussen) mocht ik eerder naar het ziekenhuis voor pijnstilling. De pijnstilling werd pethidine waar ik ontzettend stoned van werd en van begon te ijlen, maar tegen de pijn werkte het niet echt. Na 2 uur schreeuwde ik om de ruggenprik, omdat ik de ween niet kon opvangen. Er zat geen enkele pauze tussen en dat is echt niet te doen. Het was toen 5:30 uur in de ochtend. Ik was dus al 14 uur bezig had nog maar 3 cm ontsluiting. De ruggenprik kon pas om 8:00 uur 's ochtends gedaan worden en tot die tijd kreeg ik nog een keer pethidine. Ineens ging het heel snel. Binnen 2 uur van 3 naar 8 cm. Het was dus ook te laat voor de ruggenprik. Bij 8 cm kreeg ik persweeën en die waren erg moeilijk weg te zuchten. Eindelijk was ik bij 10 cm beland, maar toen bleek er nog een klein randje te zitten en dat bleef een uur lang zitten! Uiteindelijk kwam een gynaecoloog erbij en besloot om mij aan de weeenopwekkers te leggen want de weeen zouden toch niet krachtig genoeg zijn?! Nog krachtiger, dacht ik? Euh ja, die kunnen dus nog krachtiger zijn, dat heb ik ondervonden. Eindelijk, om woensdag 10:00 uur precies mocht ik gaan persen. Ik weet nog dat ik dacht: dit ga ik geen uur doen, ik zorg dat ik dit heel goed doe. En ja hoor, binnen 13 minuten was ons zoontje geboren! En alle pijn was ineens weg! Het was voorbij! Wat was ik ongelovelijk blij! Wij zouden graag nog 1 kind willen, maar op deze manier doe ik het nooit meer, als is hij het dubbel en dwars waard hoor. Misschien dat de intensiteit van de pijn met de tijd vervaagt, maar ik vond dit een bevalling from hell en dat kwam omdat ik geen pauzes tussen de weeen had en had dus geen tijd om bij te komen. Nu zijn wij lekker thuis met ons mannetje en genieten intens van hem. Alle clichés kloppen. Een kind krijgen is het mooiste wat een mens kan overkomen.
Gefeliciteerd met jullie zoon! Zo te lezen heb je het niet makkelijk gehad. Fijn dat jullie weer thuis zijn, geniet van jullie wondertje!
Gefeliciteerd met jullie zoon! Men wat een bevalling zeg. Laat je maar lekker verwennen door je vent en de kraamhulp!
hoi Kiwi, het lijkt veel op hoe het bij mij is gegaan, ik heb 2 dagen van die weeen gehad thuis en kon ze ook niet opvangen, sterker nog, ik ging mezelf inspannen in plaats van ontspannen, ik kon het gewoon niet. In het ziekenhuis de 2e dag kreeg ik infuus om ontsluitingsweeen op te wekken want ik had ook maar 1 cm. eerlijk gezegd dacht ik dat ik dood ging, ik was zo gespannen en de pijn was zo heftig, ik had van te voren niet gedacht dat het zo erg zou zijn. ik moest een half uur persen en toen is onze dochter geboren gelukkkg. Maar ik weet waar je het over hebt zeg ik kreeg morfine als pijnstilling en was ook erg suffig daarvan. Je vergeet het inderdaad ook weer snel, maar ik vond het ook echt erg! Ik hoop dat je lekker van je kindje geniet en je je alweer wat beter voelt. Geniet van de kraamzorg, laat je goed in de watten leggen, dat heb je nodig. en gefeliciteerd natuurlijk!
Bedankt dames! En mandarijn, onze bevallingen lijken inderdaad op elkaar. Ik herken het gevoel in ieder geval. Pethidine is inderdaad ook morfine, wat een spul zeg, getver! Een ervaring om snel te vergeten, in ieder geval! Nu lekker genieten van onze kindjes!