zoals de titel al zegt... Heel onverwachts en ongepland raakte we zwanger van ons 2de kindje. Op 24 maart s avonds een positieve test gedaan,na het even te laten bezinken waren we helemaal blij met dit geweldige nieuws. Maar hoever ik was? ik zou het niet weten,ben overal door heen gegaan. Als we uitgaan van de laatste menstruatie zou het nu 9,5 week zijn. Vandaag de eerste echo en daar werd onze droom bruut verstoord. Het was niet goed met kleine frummel. De vruchtzak was goed groot,maar er zat maar een klein vruchtje in. ws is het hartje gestopt met 7,5 week. Ik voelde het al aankomen. gisteren had ik al een beetje bloedverlies wat me al zorgen baarde. En tijdens de echo was er uitwendig niets te zien,hmmm dacht ik al dat is gek als ik nu ongeveer 9 weken ben? Dan maar inwendig kijken pfff dat was schrikken. binnen hield ik me nog groot,maar toen ik de deur sloot was een klein meisje er niets bij. onderste boven zijn we ervan.... nu afwachten of het op de natuurlijke weg op gang wil komen,morgen belt de vk me weer terug. sorry voor het onsamenhangd verhaal maar ik moest het even kwijt. liefs
Ik zit in hetzelfde schuitje. Ik ben na n jaar MMM eindelijk zwanger geraakt; 20 maart n posi test. M'n hcg steeg niet goed genoeg in t begin. Uiteindelijk wel en zagen we vorige week n mooi hartje kloppen. Van t weekend wat bloedverlies, niet veel, maar toch. Ik had al zo t gevoel dat het niet goed zat, dus toch maar naar het ziekenhuis. We zagen op de echo meteen dat t hartje niet klopte. Het is waarschijnlijk kort na de echo gestopt met groeien. Nu wacht ik op n natuurlijke miskraam. We zijn er helemaal kapot van.... Dit was ons eerste kindje, waar we 2 jaar op hebben gewacht. Zo gelukkig als we vorige week waren, zo verdrietig zijn we nu... Ik snap jouw gevoel, het verdriet. Heel veel sterkte meis. Hopelijk komt het snel op gang. Veel liefs, Eevie
Mamasince en Eevie ..... ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Eerst zo blij en dan zakt de grond onder je voeten vandaag. Verdoofd en lamgeslagen. Helaas ook heel herkenbaar voor mij. Sterkte en liefs. Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Ik vind echt vreselijk voor je, en nu ik het zelf heb meegemaakt weet ik pas hoe erg het is... Heel veel sterkte!!!
ik wil jullie ook even een hart onder de riem steken meiden heb ook afgelopen periode ervaren wat jullie nu voelen en kan alleen maar zeggen dat je even goed de tijd voor elkaar moet nemen en er over moet praten. samen sta je sterk en hoe erg het ook klinkt na dit alles zijn jullie samen nog sterker dan voorheen. Probeer alle rare opmerkingen die je gaat krijgen naast je neer te leggen en volg je eigen gevoel.