volledig eens met jou, ik lees overigens ook dat hij vindt dat je te weinig met jullie kind doet, waarop jij zegt dat je hem savonds wel een tut geeft en voor hem opstaat, als die werkelijk alles is dan snap ik jou man wel, ik denk dat dit én een samenloop van omstandigheden is, dus jij oververmoeid, man geirriteerd en ook jawel de 10 jarige dip (die bijna alle relaties weleens mee maken) tel daar de onzekerheid bij, een klein kind, verandering van baan en dus onzekerheid qua financieen, dan is het toch niet heel gek, dat het nu even niet lekker loopt, echter vind ik het not done dat hij jou stelselmatig een rotgevoel geeft, in plaats van echt met jou te praten over wat er moet veranderen ik zou zeggen ga een volwassen gesprek aan met je partner, wat scheelt, wat kan jij doen om de relatie vorm te geven, wat kan je partner doen dus ik zeg praten praten praten degene die roepen koffers pakken jeetje, hebben jullie dan nooit een dip in je relatie, ik begrijp opeens de hoogte van de scheidingen zeg in mijn ogen kun je echt pas aan scheiden gaan denken, als je alles maar dan ook alles als partners heb gedaan om te veranderen en te vechten voor je relatie
het klinkt heel hard wat ik ga zeggen nu, maar ik denk dat deze relatie niet gaat werken, dit is geen dip die in een normale gezonde relatie vaak voorkomt, nee dit is hoe jullie relatie is, al 10 JAAR, hoe jullie die samen hebben gecreëerd, jullie zijn daar in geen slachtoffers maar allebei daders, de enigste slachtoffer in dit kwestie is jullie kindje, mijn advies is inderdaad of therapie Samen en Apart (voor beide), of eens goed met elkaar praten of inderdaad uit elkaar gaan, en de oplossing die je nu zelf heb bedacht gaat echt niet helpen..
Waarom voel je je hierover zo schuldig? Omdat hij vroeger veel voor je heeft betaald? Je doet het huishouden en bent er voor jullie zoon en hem. In een volwassen relatie moet het eigenlijk geen thema zijn dat iemand zich hier schuldig over voelt, hij weet dat je geen vaste baan hebt. As jullie dan niet rondkomen, is het iets anders. Maar als jullie alles 50/50 doen, moet dat ook voor jullie zoon gelden, en het huishouden. Je vriend koopt merkkleding voor zichzelf en heeft kritiek op jouw kleding? Waarom gaat hij dan niet eens voor jou met je shoppen? Steunt hij je wel als je een baan hebt, of tijdens de opleiding? Waarom gaat oma oppassen als jij cursus hebt? Is hij dan niet thuis of gewoon geen zin om op zijn zoon te letten? Hm, wat wil je vriend nu? Je met hun vergelijken of kritiek op hun uiten? Maakt hij jullie vrienden slecht omdat zij "het beter hebben met minder geld" en hij dat niet voor elkaar krijgt? Misschien is je vriend gewoon jaloers en daarom heel erg ontevreden met zichzelf, en jij bent het die hiervoor moet boeten. Je zegt zelf dat je best wel gemeen kan zijn en verontschuldigd zijn gedrag, hij is door jou zo bitter geworden. Is er een optie dat jullie samen een keer zonder afleiding rustig kunnen praten? Wat hem dwars zit, wat hij wél leuk vindt aan jou en jullie relatie, wat voor een familie hij voor ogen heeft, en hetzelfde voor jou. Ik wens je veel sterkte.
om de week Let oma op sem omdat men vriend dan pokeravond heeft,maar dan brengt hij me wel naar de cursus. Mijn mama komt me dan weer ophalen (iedereen woont dichtbij en de cursus is ook in onze stad) dan de andere week Let hij wel op sem maar de oma komt dan toch eens piepen thuis van vrienden waar ik op zou moeten lijken zijn die die we samen hebben gemaakt en mijn eigen vrienden van voor hem zijn dan weer de kritiek krijgers (Ondanks ze dus wel normaal leven maar een klasse eronder zijn.dus geen vast werk,huismoeders,ziekenkas ) De enige keer dat hij echt serieus was,was na de breuk toen hij mij alles bekende. gisteren heb ik voor de verandering hem de koude schouder gegeven,heb enkel naar zijn dag gevraagd (Zoals gewoonlijk,gewoon goed zegt hij dan ) ik had gepoetst en eten gemaakt maar heb hier geen opmerking over gehad dat het leuk was ofzo.hij kwam thuis,1,5 uur in bad,at zijn eten,gaf enkel wat negatieve commentaar(Heb ik iet op gereageerd, bvb rest van de vis voor morgen laten bij sem zijn puree,zei hij dat ik niet bepaald slim was om zoiets te doen,zou bedorven zijn dan?) voor de rest van de avond zat hij op zijn pc terwijl ik met sem speelde en hem in bad deed,eten gaf en in bed deed.dan samen in de sofa bij de tv zat hij op zijn gsm spelletjes en fb te doen.ben ik uiteindelijk na een dik 1,5 uur de kamer op gegaan en gaan slapen. Tussendoor merkte hij wel dat ik stil was omdat als hij iets zei,elke keer iets negatief(heb erop gelet en niet op in gegaan.) Probeerde hij me meer en meer te jennen met een opmerking.ik reageer dan van mam, of ah? En da nog vraag ik iets doodnormaals zoals wat er op tv is ofzo. Normaal gezien zou ik dus op een normale dag proberen met hem te knuffelen,vragen naar details van zij dag en wat we gaan doen deze week enz.dan zou hij me een beetje afwimpelen en zeggen dat ik zaag. Daarom dus dat ik het zelfde wilde proberen als hem.ik merkte dat op het einde van de avond toen ik mijn bed in ging,hij toch een paar keer extra kwam kijken en kusjes geven. Misschien dat hij zo doorheeft dat het niet fijn is als iemand zo tegen je doet.
Nee nee ,ik bedoel dat ik alleen altijd tussen middernacht en ochtend opsta voor sem zijn tutje en fles (sem krijgt nog 1 nachtfles) als ik niet werk dan ben ik de hele dag met sem bezig,doen samen een dutje,gaan wandelen,naar een vriendje van hem toe.als mijn vriend dan thuiskomt dan gaat hij de pc op en bad in en geef ik sem eten,speel nog wat,steek hem in bad en dan in bed. Zo gaat het tenzij ik toevallig moet werken en hij niet en sem thuis is van de crèche. Ik ga zeker een gesprek met hem aangaan,eerst ga ik een weekje hetzelfde doen als hem (Behalve negatieve opmerkingen,wil geen ruzie uitlokken ) hem de koude schouder geven,geen aandacht enz.dan op het einde van de week vraag ik Hoe hij dat aan vond voelen en dan ga ik het gesprek aan over zijn (Ons) gedrag.gisteren geprobeerd en zag toch dat hij toen een beetje aandacht kwam zoeken terwijl hij dat anders niet zou doen.
En mij vriend voelt zich ook niet goed in zij vel.dat weet ik omdat we bij onze breuk het erover hadden en dit de hoofdzaak was volgens hem.heb hem altijd gesteund.ik doe aan schoonheidsverzorging en verzorg zijn voeten,gezicht enz.dit vind hij natuurlijk zalig (Maar mijn voetjes masseren,nee hoor ) Vroeger kocht ik hem kleren maar meestal vond hij het niet zo heel mooi.hij kocht me trouwens ook vaak kleren heel vroeger en bij mijn verjaardag krijg ik een kadobon voor een winkel. Ik geef hem heel veel complimentjes zodat hij zich goed zou voelen.maar denk dat het gewoon echt diep zit bij hem.niets helpt.een tijdje geleden voelde hij zich een maand super,hij was (Nog steeds) afgevallen en een heleboel mooie nieuwe kleren gekocht,kreeg complimenten van anderen... Die maand gewoon heel vaak sex gehad omdat hij zich zo goed voelde.je merkt dat dus wel aangezien ik sindsdien weer niets gehad heb is nu 2,5 maand geleden. Maar ik heb gehoord dat sommige mensen dit narcistisch gedrag noemen.daarom dus dat ik vanaf nu hem even geen aandacht ga geven en niet reageer op zijn negatieve commentaar.ik ga meer voor mezelf doen (ook met sem) en proberen weer mezelf te vinden zodat ik stevig in mij schoenen sta. Groetjes