Hallo lieve moeders! Ik ben nu 32 weken zwanger van mijn eerste, een zoontje. Mijn wens is al mijn hele zwangerschap dat ik thuis beval, liefst in bad en met zo weinig mogelijk poespas en mensen om mij heen. Nu heb ik helaas een medische indicatie (te hoge bloeddruk) en is de kans klein dat ik nog terug mag naar de verloskundige. Ik ben niet bang voor bevallen en ik wil de pijn met een 'open mind' tegemoet gaan. Maar ik weet wel dat ik daarvoor veel rust en concentratie nodig heb. Ik ben heel erg bang dat ik mij in het ziekenhuis niet voldoende kan ontspannen. Ik heb téveel ervaringen gehoord en gelezen waarbij in het ziekenhuis ingegrepen werd tijdens een bevalling waar het eigenlijk misschien niet nodig geweest was. Wie kan mij gerust stellen en heeft een positief ziekenhuisverhaal? Het liefst waarbij de bevalling spontaan begon en je met weeen naar het ziekenhuis ging, maar iedere positieve ervaring is natuurlijk fijn! En heb je daarbij nog tips voor me? Zijn er dingen die ik extra kan benoemen in mijn bevallibgsplan misschien? Alvast ontzettend bedankt!
Hier een positief ziekenhuis verhaal. Bevallen met 38 weken. Mijn vliezen braken om half 5 in de ochtend. Ben gaan douchen en ondertussen heeft mijn vriend de vloer schoongemaakt en mijn ma het WKZ gebelt (daar ben ik bevallen) Ik had verder geen ween of iets dus mocht om 9 uur komen, tenzij er iets veranderde dan moest ik eerder komen. Om 9 uur waren we daar waarna ik aan de ctg werd gelegd en ze voor de zekerheid controleerde of het wel echt vruchtwater was. 2 uur later mocht ik naar huis aangezien er nog niet veel actie was. Om half 12, vlakbij huis kreeg ik de eerste wee. Bij thuiskomst ben ik gelijk naar bed gegaan, met het idee dat het vast nog dagen zou duren en ik dus beter een soort van slaap kon pakken zolang dit nog kon Gedurende de dag werden de ween heviger en rond half 5 kwam vriendlief op het idee om tegen mijn onderrug te drukken tijdens een wee. Man wat was dat lekker haha Ik was van plan om pas rond een uur of 22:00 naar het zh te gaan maar vriendlief wilde eerder, dus om 18:00 gebelt en om 19:00 waren we er. In het WKZ goed opgevangen. We hadden een lieve zuster die veel kwam kijken en controleerde. En schoonmaakte aangezien ik de boel er 2x onder kotste Rond 20:00 eiste ik dat ze keken hoe ver ik was want ik wilde niet langer op mijn rug liggen voor die ctg en ik bleek 5 cm te hebben. Ze hebben toen allerlei stekkertjes in zoon zijn hoofd gestoken en geplakt en ik kon op mijn zij liggen. Ook vroeg ik om iets van pijnbestrijding maar dan iets wat net de scherpe kantjes eraf zou halen. En zo kreeg ik een morfinepomp. iv.m. eventuele complicaties ( in een zeldzaam geval houd de mama in spe op met ademen ofzo) bleef de zuster bij me en af en toe kwam de vk binnen wandelen om te vragen hoe het ging. Uiteindelijk kreeg ik om 22:40 een giga perswee en op precies hetzelfde moment kwam de vk weer binnen. Ik heb nog sorry geroepen naar d'r maar ze vond die perswee niet erg Ik mocht gelijk persen en om 22:52 is zoon geboren. We mochten een uurtje bijkomen en toen ben ik gehecht. Ik had was schaafwondjes blijkbaar. Wederom weer een lieve vrouw waar man gezellig mee heeft zitten kletsen tijdens het hechten want ze bleek uit België te komen net als manlief. Lig je dan tussen de Belgische grapjes We hebben op de verloskamer mogen slapen want blijkbaar was het wel druk op de kraamafdeling. Al met al is het heel soepel en rustig verlopen. Zusters en dokters waren erg lief en behulpzaam, deden goede controles en waren bovenal lief voor onze zoon. Ik zou er zo weer gaan bevallen. Overigens ben ik zoiezo een voorstander van ziekenhuisbevallingen. Ik ben zo'n persoon dat ik me thuis meer druk zou maken. In het zh hebben ze toch alles bij de hand voor het geval er iets is, dat is voor mij een geruster idee.
Ik heb vier bevallingen in het ziekenhuis gehad, om ze alle vier op te schrijven is een heel verhaal maar ik heb alle vier de bevallingen echt als prettig ervaren ( voor zover dat kan) de vier wat heftiger qua bevallen dan de andere drie maar meer qua pijn, De begeleiding was geweldig en ik voelde me echt op mijn gemak. Bij de vierde was ik enorm dankbaar dat ik in het ziekenhuis lag,onze zoon ademde niet, hij werd meteen weggenomen ik heb hem niet eens gezien, ze kregen hem ook niet aan het ademen, Nijmegen werd gebeld en deze hebben geintubeerd en hem mee genomen, als ik thuis bevallen was dan was het streek ziekenhuis de eerste stop geweest en dan pas Nijmegen en dat zou hij niet gered hebben. In Nijmegen bleek hij een midden rif breuk te hebben, zijn organen zaten Kris kras door elkaar heen en zijn longen zijn onder ontwikkeld.hij is hiervoor geopereerd. Een thuisbevalling heb ik natuurlijk geen ervaring mee, maar op basis van de bevalling in het ziekenhuis heb ik zulke fijne ervaring mee dat ik zelf niet anders zou willen.
Hier 2 fijne ziekenhuisbevallingen. Bij de 1e wilde ik graag thuis bevallen maar eenmaal begonnen wilde ik zelf niks liever dan naar het ziekenhuis.daar heel fijn opgevangen en de bevalling zelf ging ook ok.op een gegeven moment moest ik wel op bed blijven maar dat was door de pijnmedicatie maar dat vond ik prima(verder wel een knip gehad maar dat had thuis waarschijnlijk ook gemoeten)aangezien mijn dochter erg licht was (dysmatuur)heeft ze de eerste uren wel ff in de couveuse gelegen,gewoon naast mijn bed en toen ze zich beter warm kon houden in een gewoon bedje.en dan de volgende morgen mochten we naar huis. Bij de 2e had ik een medische indicatie en moest ik dus naar het ziekenhuis.deze bevalling ging nog fijner,de weeën in bad opgevangen en tussendoor ook lopend door de kamer.dat ging ook met infuus prima(die had ik ivm bloedverlies bij de eerste bevalling voor het geval dat ze snel moesten ingrijpen) Na de geboorte weer even gebleven omdat het nacht was en dan smorgens na het ontbijt lekker naar huis.
Ik had een rotbevalling maar dat had niks met het ziekenhuis te maken. Zolang je niet constant aan een bloeddrukmeter of ctg hoeft, kun je in het ziekenhuis vaak lekker in bad. Ik ben bevallen in een kraamsuite in het ziekenhuis en dat was echt net een hotelkamer. Zolang alles goed gaat, komt er bijna niemand langs. Je hebt een verloskundige van het ziekenhuis die bij je komt kijken en misschien een verpleegkundige en gynaecoloog.
Dank jullie wel! Dat klinkt goed. @amaranthas: dat je dus aan ctg moet of anders een elektrode op het hoofdje, dat is dus zo'n ingreep die ik niet wil als het niet nodig is hihi! Wat mij betreft kunnen ze ook prima luisteren met een doppler af en toe (net als thuis) zodat ik bij wijze van spreken de radslag en handstand in de kamer kan maken als dat fijn voelt tijdens de weeen. (Ik overdrijf het een beetje he...) @tulpenbol dat klinkt goed! In het ziekenhuis waar ik beval hebben ze geen bad, maar inderdaad dat er niet steeds mensen om me heen staan enzo. Dat lijkt me fijn, rustig in mijn eigen bubbel.
Ingeleid ivm hoge bloeddruk met 37 weken, niks dan lof. Ik wilde overigens sowieso in het ziekenhuis, voelt voor mij veiliger. Ik zou een bevallingsplan maken met daarin je wensen. Bij mij hebben ze zich aan alles gehouden. Ook geen onnodige knip oid gehad, toen het hoofdje "stond" toen hebben ze een hete doek ertegenaan gehouden en dit kan een knip voorkomen heb ik begrepen. Ohja en er kwam een stagiaire zich melden (in de ochtend al) dat ze mee zou kijken. Toen ze weg was zei ik tegen mijn man dat ik haar er niet bij wilde (ik kende haar al van de zkh-bezoeken en vond haar veel te timide). Mijn man zei toen tegen de gyn dat ik haar er niet bij wilde en dat was geen probleem, niet meer gezien En wat ik heerlijk vond: geen "troep" in huis. Het bed ligt onder bloed/vruchtwater maar na de bevalling (als je bent bijgekomen, bij wens borstvoeding hebt gegeven enz.), douchen en je komt terug en er staat een nieuw bed. Heerlijk!
Hier ook een ziekenhuisbevalling gehad, met medische indicatie en ik vond het goed geregeld. De lichten waren gedimd (tot aan het hechten dan ) en er waren maximaal 3 mensen bij. Een verpleegkundige, een arts en een stagiaire die mee keek maar niks deed/mocht doen. Verder werd er rekening gehouden met mijn wensen - niet continu aan de ctg, maar ook af en toe even een rondje lopen wanneer dat voor mij goed voelde, even tussendoor douchen etc. zolang de bloeddruk/hartslag van ons beiden goed bleef. Ik heb een hele fijne bevalling gehad en als ik het over mocht doen, zou ik maar heel weinig veranderen. Ik teken voor nog zo'n bevalling Ik heb overigens een natuurlijke bevalling gehad zonder poespas en zonder medicatie. Om half elf was ik in het ziekenhuis en om zes minuten over twee was ons kind er. Na het douchen was alles opgefrist en kon ik zo het bed weer in om even bij te komen en lekker te liggen met mijn kleine man.
Ben 2 keer in het zkh bevallen. Vooral de 2e was erg fijn. Kwam om 04:00 aan en heb de vk alleen een paar x gezien omdat ik dr liet halen, vond t nogal zwaar Om 5:55 is dochter geboren. Na een uur de placenta en om 08:30 zaten we in de auto naar huis
Hier ook een positief verhaal. Niet al te veel poespas aan mijn bed. Hele lieve en zorgzame professionals op de afdeling. De ctg en electroden heb ik idd ook gehad. En dat doen ze niet zomaar. Het gaat om het welzijn van de beeb en dat kunnen ze op die manier goed in de gaten houden als ze dat nodig vinden. Ik denk dat het vooral belangrijk is om je over te geven aan het moment vertrouwen te hebben in de professionals en je partner die achter (naast hihi ) jou staat en jou wensen goed kenbaar kan maken.
Hier ook positieve bevalling gehad. Vliezen waren thuis gebroken. Moest wel meteen naar het ziekenhuis komen want mijn dochtertje lag in stuit. Daar diverse echo's nog gehad en aan de ctg. Er was een hele lieve verpleegster die mij door de weeën heen heeft geholpen. (Ik had geen cursus gevolgd) Ik had op een gegeven moment erg veel pijn en ik vroeg om pijn bestrijding. Ik kroop over de vloer hahaha. Lopen ging niet meer. Toen hebben ze gekeken hoeveel cm ontsluiting ik had. Was al 9 cm dus ik kreeg niets meer. Binnen 5 uur en 20 min was mijn dochtertje in stuit geboren. Alles was goed gegaan. Bij de bevalling zelf waren wel veel dokters aanwezig omdat ze in stuit lag. Maar die hebben niet hoeven in te grijpen omdat het allemaal heel vlot verliep.
Oh wat een fijne ervaringen allemaal! Echt super! Word er helemaal vrolijk van. @bureau wat heerlijk om te lezen dat een bevalplan dus echt wel kan helpen! Sommigen zeggen dat het bevalplan niet aangehouden wordt maar ik hoop dat als ik het bespreek van te voren tijdens een controle, ik ook weet wat wel en niet kan. Het klinkt alsof je bevalling hierdoor wel veel fijner is verlopen. Bijv dat met de knip... Daar ben ik dus ook bang voor. Stel dat ie bij jou gezet was, dan was dat onnodig geweest blijkbaar! Thanks voor de tips.
Nu had ik ook weinig keus met een veel te hoge bmi dus dan willen ze standaard dat je in het zh bevalt, maar ik had ook niet anders gewild. Het is maar net waar je je prettig bij voelt. Toen eenmaal de elektrodes er zaten en ik weer op m'n zij mocht liggen heb ik me toch helemaal afgesloten van zowat alles. Rondlopen was niet zo mijn ding tijdens de ween. Als je toch in het ziekenhuis komt zou je moeten proberen je niet te concentreren op de dingen waar je je druk om maakt anders krijg je misschien juist een nare ervaring ermee.
Hier juist twee hele fijne ziekenhuis bevallingen gehad. Licht was gedimd en weinig mensen aan m'n bed gehad, vond t helemaal prima.
Mijn eerste is (ivm medische indicatie) in ziekenhuis geboren en hoewel ik mijn thuisbevalling (2e en 3e) prettiger vond, heb ik mijn eerste bevalling niet als onprettig ervaren. Was een prima bevalling. Ben met weeën naar ziekenhuis gegaan, toen aan CTG gelegd. Ik vond niet erg, wilde zelf ook graag liggen. Een tijdje gewoon alleen met mijn man op de verloskamer, ze hielden CTG van een afstandje in de gaten. Op mijn verzoek, omdat ik het zo heftig vond de weeën en lichtelijk in paniek was omdat het snel ging in mijn beleving, kwam de (klinische) verloskundige kijken hoe ver ik was. Toch al 8 cm , tot ieders verbazing en mijn opluchting. Ik heb toen op mijn linkerzij moeten liggen om indaling te bevorderen (mijn zoon was nog niet ingedaald) en na een uurtje pittig puffen mocht ik persen. Alleen VK en verpleegkundige (en man) waren daar bij en in serene rust heb ik 20 min geperst en toen werd zoon geboren. Hij werd meteen op mijn buik gelegd en daar heeft hij ook zeker 45 min gelegen, terwijl ik gehecht werd. De enige 'ingreep' waar ik niet blij mee was, ze hebben me een spuit gegeven om placenta te laten komen, zonder overleg of uitleg werd die in mijn been gestoken, terwijl dit volgens mij niet eens nodig was. Daar ben ik wel boos over geweest en dat zou ik nu heel expliciet vermelden, dat ik die spuit ip niet wil. Dat ze maar even geduldig wachten ...
Oh ja dat is ook wel zo Amaranthas! Is maar net wat je op dat moment prettig vindt. Bedankt voor alle ervaringen! @kache die spuit geven ze ook standaard bij thuisbevallingen toch? Ik wil sowieso in mijn bevalplan zetten (en bespreken met gyn) dat ik die oxytocine spuit niet meteen wil. Ik wil mijn placenta even de tijd geven om zelf te komen en bovendien wil ik mijn zoon zo snel mogelijk aanleggen dus dat stimuleert ook weer. Hierin wil ik een soort compromis sluiten: tot wanneer zij het acceptabel vinden, wil ik mijn placenta de tijd geven. De spuit achterwege laten hoeft van mij ook niet. Of ben ik nu heel naief?
Hier in het ziekenhuis bevallen, spontaan begonnen. Wij moesten een paar daagjes blijven (niets serieus). Zowel de bevalling als ons verblijf daarna heb ik als zeer positief ervaren! Het personeel en arts was superlief, en ze hebben erg goed voor ons gezorgd! Volgende keer ga ik weer naar het ziekenhuis .
Ik zag ook erg op tegen een ziekenhuisbevalling (bij mn eerste thuis bevallen) Maar ik kreeg ook een medische indicatie ivm te kleine baby. Toen ik hoorde dat ik ook nog ingeleid ging worden baalde ik nog meer. Maar goed had me er bij neergelegd en op de afgesproken dag s morgens om acht uur gemeld. Kreeg een "eigen" zuster die me tijdens de bevalling zou bij staan zodat er niet steeds een ander kwam. Om 8:30 werden mn vliezen gebroken en om 10:30 is mn dochtertje geboren. Er zijn bij ons geen dingen gebeurd die wij niet wilden en alles ging in overleg. s middags om vier uur mochten we weer naar huis. We zijn de hele dag goed begeleidt en verzorgt. Ik heb over de hele dag maar twee gezichten gezien van de zuster en verloskundige. Dus niet jan en alleman aan mn bed. Kortom een super positieve ervaring!
As ik tel vanaf moment van start van de echte weeën dan is het bij mij heel snel gegaan. Werd om 4.15 a 4.30 wakker om te plassen en had toen gelijk goeie pijnlijke weeën. Met afvegen had ik wat bloed erbij en veel vocht. En dat vocht bleek dus een scheurtje in het vlies. Met timen kwamen ze al snel om de 2 a 3 minuten. En om 6.00 volledige ontsluiting en direct naar het ziekenhuis. Daar vliezen verder gebroken en Om 7.37 is ie geboren. Half 11 ongeveer weer thuis. __________________