Ik kan ook echt jaloers zijn op vriendinnen die het helemaal heerlijk vinden om te sporten. Ik heb dat gewoon echt niet. Ik heb nog nooit gehad dat ik na het sporten dacht "o dit is lekker zeg". Ik denk altijd " pfffff........... ik moet weer" Heb er op dit moment ook nog helemaal geen ritme in door mijn rugoperatie in juni.
Ik rijd er dus elke dag langs, en als ik denk oh ik haal even een cola, dan denk ik, dan haal ik ook nog maar een reep chocola en cassavechips. Had in die chips zo'n zin gister trouwens, hadden ze het niet! Voordeel is dat ik daar niet teveel van eet omdat het pittig is . Heb uiteindelijk 2 zakjes chips op . Heb dat altijd in huis voor de kinderen, maar ik eet de helft ervan op...
Heel herkenbaar allemaal. Zelfde eetpatroon als we in de goede flow zitten Als ik bv de komende maand 6 kilo afval, en ik ga dan weer gewoon alles eten en snoepen (dus weer helemaal los), kom ik die 6 kilo in 2 weken gewoon weer aan. Gaat echt snel. Ik vraag me altijd tot waar mijn gewicht stopt. Tot nu toe bij 97 dus, maar ik dacht dat het bij 88 wel zou stoppen. Dingen als saucijzenbroodjes enzo eet ik niet en ijs ook weinig (ja een paar waterijsjes, maar daar zit het 'm niet in), maar ben misschien wel nog meer gaan snoepen. En je stofwisseling wordt trager als je ouder wordt. Bij mij is de relatie met eten ook totaal ziekelijk te noemen. Ook echt eet (snoep) verslaafd. Als ik het snoepen grotendeels weg laat val ik een kilo per week af.
Met stil zitten is het helemaal lastig. En je vond jezelf waarschijnlijk ook heel zielig? Ik zou dat wel hebben en dan extra veel gaan snoepen....
Ik vind het na het sporten wel heerlijk, ga me er echt beter door voelen. Tijdens het sporten gaat het wel, soms heb ik dan alsnog helemaal geen zin. Maar het moeilijkste is om me ertoe te zetten...
Oh zo herkenbaar weer. Ik haal gerust sochtends chips oid "voor mijn man" savonds. En als hij dan savonds iets wil, is er niks meer. Ik ben gewoon zo dol op eten. Ik lust echt alles. En ik zit zo in de gedachte vast van "dat heb ik verdiend". Pfff.. Gister zei een buurjongetje tegen mn dochter: jij hebt een dikke moeder. Dus.. Ik ben overigens 186, dus veel plek om t te verdelen. Maar helaas.. Suus: iets leuks aan ij december, daar gaan we voor!! Kun je!!
Zij wij dezelfde persoon? Die maat 46 was voor mij ook echt een eye opener. Maat 48 wil ik echt echt echt niet! Die maat 46 was voor mij echt zo'n grens. Mijn doel is ook in januari onder de 85. En ik heb zelf ook niet zo door dat het zo erg is. In de spiegel gaat het soms ook nog. Maar foto's... dat ben ik gewoon niet! Echt om te huilen inderdaad... En toch zijn foto's wel belangrijk, als je later foto's terug gaat kijken of stel dat je komt te overlijden, dan hebben je kinderen niets.... ik vind dat echt heel erg, alleen maar omdat ik me niet beheersen en dik ben. Mijn kinderen verdienen meer. Dus nu eindelijk eens volhouden en in de loop van volgend jaar trots op de foto!
Ik haal vaak iets voor de kinderen, maar in een pak van 20 koekjes hebben zij er 4 op en ik de rest. En zo gaat het met alles eigenlijk wel. Ik vind dan ook dat ik het verdiend heb, of ik verveel me, of ik zit niet lekker in mijn vel en ga dan maar eten. Mijn man is elke donderdagavond weg, dan zou ik thuis kunnen sporten (anders moet mijn man naar boven ), maar liever zit ik dan met chips en chocola en cola op de bank. Oh wat erg klinkt dit zeg Hoe zwaar ben jij? Ik weet nog dat ik de 100 aantikte toen ik zwanger was en had echt zoiets van, jeetje wat veel! En nu ben ik niet eens zwanger en weeg evenveel...
Ik ben geen snoeper in de zin van zoet. Daar hou ik helemaal niet van. Maar ik hou heel erg van uitgebreid koken (en opeten) met een lekker wijntje erbij. Stukje kaas, stokbroodje, nootje bij de borrel etc etc. En de porties die ik eet zijn echt veel en veel te groot. Ben nu iig braaf aan het afwegen weer. Bah, wat kun je toch balen van jezelf he
Oh dat herken ik zo. Oh zo lekker zeggen ze dan. Nou, ik voel mij na afloop 5 minuten goed en daarna zit ik weer te balen dat ik weer heen moet. Vanavond dus ook weer, zie er echt letterlijk al 2 dagen tegenop. gelukkig hoef ik niet alleen, want dan had ik allang afgezegd.
Ja, helemaal hetzelfde. Toen ik zwanger was van de oudste woog ik op een gegeven moment 99 kilo en ben toen maar gestopt met wegen. Nu weeg ik bijna zoveel en niet eens zwanger. En ik ben net zo. Ik zit vaak niet lekker in mijn vel. Heb een heel erge pnd gehad, waar ik gelukkig wel af ben, maar heb nog vaak een terugval. Helemaal nu het allemaal niet zo lekker loopt met de jongste. Dan ga ik echt zitten eten uit ellende.
Gek ook hè het verschil in smaak. Ik ben een echte zoetekauw maar stokbroodje met brie enzo gaan er ook wel in! Uitgebreid koken komt er hier zelden van, doordeweeks geen tijd en in het weekend vaak geen puf
Gek ook he? Dat je dan zelf in de spiegel het nog zo vertekent ziet en dan zo schrikt van de foto. En die maat 46, 48 mag het echt nooit gaan worden. Ik vond 42 eerst al veel..
Ik lust alles, hartig/zoet, ik zeg geen nee. Uitgebreid koken hier ook geen tijd, alleen mijn man wil in het weekend nog wel eens wat uitproberen.
Ik heb zelf soms het idee dat ik een lichte depressie heb ofzo. Maar ik ga wel zonder te mokken naar mijn werk, breng de kinderen naar sporten, vind het leuk om even de stad in te gaan wat drinken ofzo, allemaal geen problemen mee. Maar alles wat erbij komt geen zin in of puf voor. Zoiets als de belastingaangifte of zolder opruimen kan ik echt tegenaan hikken, terwijl het eigenlijk zo gedaan is. Ik doe in huis ook echt het hoognodige. Verder loopt het hier allemaal erg goed gelukkig, dus dat is geen struikelblok. En toch voel ik me vaak niet zo goed. Komt ook wel door het eten en mijn gewicht, ik voel me veel beter als ik normaal gezond eet. Maar er hoeft maar een kleine zwakte te zijn en ik zit weer in mijn oude patroon.
Ja heel raar is dat! Lijkt wel omgekeerde anorexia... Ik vond 42 eerst ook veel. Nu denk ik, was ik vroeger maar wat meer tevreden geweest met mijn gewicht. Al vanaf mijn 18e zit ik ermee te vechten, en toen zat ik gewoon in maat 38... Toen ik een jaar of 10 was, heeft een meisje van ongeveer 8 jaar tegen me gezegd, wat heb je dikke bovenbenen. Ze bedoelde het niet rot, maar het raakte me wel. Het was ook wel een beetje zo, maar echt dik was ik niet, waren meer spieren denk ik . Verder heeft niemand vaak gezegd dat ik te dik ben ofzo, dus ik snap niet zo goed waar het vandaan komt.
Heb ik ook. Nog steeds. Niet mijn ding. Ik sport ook nauwelijks. Nu met mijn nieuwe baan helemaal niet meer.
Doen we ook! Tenminste, mijn man doet op woensdag wat boodschappen, ik op vrijdag en in het weekend naar de Lidl of (meestal) mijn man gaat na zijn werk naar de Lidl. Maar ik rijd er langs in de zin dat ik er letterlijk langs rijd , de verleiding is dan vaak te groot en dan haal ik snel wat. Dat moet ik gewoon niet meer doen