Hoi medeforummers.. moet eventjes wat van me afschrijven. Ik ben goed 9 weken geleden bevallen van ons zoontje. 2,5 week te vroeg geboren na een heerlijke en vrijwel probleemloze zwangerschap. De bevalling ging erg snel, binnen 5 uurtjes. Ik ging de avond ervoor om een uur of 12 naar bed, snachts begonnen de weeën en om 9u smorgens lag mijn mannetje op mn buik na een droom bevalling zonder complicaties. Smiddags om 14u zaten we dus thuis, met een baby, toraal onverwachts nog. Voor mn gevoel was ik er nog totaal niet aan toe om al te bevallen maar natuurlijk was ik super blij hem te kunnen bewonderen en knuffelen. Toen begon de ellende dus. Eerst werd ons mannetje zwaar verkouden. Zo erg dat hij amper lucht kreeg en heel benauwd was. Daarnaast leek hij ook continu misselijk, kokhalsde en huilde daarna alsof zijn leven ervanaf hing. Daarnaast sliep hij amper tot niet overdag, was gerust 14u achtereen wakker, om vervolgens uitgeput in slaap te vallen savonds. In die 14u dat hij dan wakker was kreeg ik hem op geen enkele wijze stil. Bij me nemen, in bedje, in de box, in wipper, inbakeren, niks hielp. Na 2x de huisartsenpost te hebben bezocht, en 2x de huisarts, van t kastje naar de muur te zijn gestuurd en het gevoel te hebben gehad met een kluitje in t riet te worden gestuurd zijn we eindelijk doorverwezen naar de kinderarts. En daar werd dus het probleem van zijn onrust vastgesteld; verborgen reflux. Hij heeft hiervoor nu medicijnen die lijken te werken. Gelukkig. De pijn is dus grotendeels weg. Echter is hij nogsteeds vreselijk onrustig en slaapt weinig tot niet overdag. Ik heb t idee dat hij daarvan chagrijnig wordt en gaat huilen omdat hij overprikkeld en oververmoeid is. Ik heb alles geprobeerd om de rust voor hem on te bouwen maar het wil gewoon niet lukken. Buiten dat ik het vreselijk vind voor mijn zoontje, voel ik mezelf inmiddels een waardeloze moeder. Ik heb een leeg gevoel van binnen, ben op en uitgeput. Thuis zorgt de situatie inmiddels voor spanningen en ruzies. Ik heb ZO uitgekeken naar het moment dat hij er zou zijn, en nu is hij er al bijna 3mnd en heb ik het gevoel amper te hebben kunnen genieten van de kraamtijd en zijn echte babyperiode. Ik vind dit heel erg. En voel me ook schuldig tegenover mn zoontje dat ik.niet van hem geniet. Ik hou zielsveel van hem, maar mis regelmatig mn zwangerschap en de eerste week vóórdat alle ellende begon. Is er iemand die dit herkent? Het voelt in ieder geval fijn om t ff van me af te schrijven. Sorry voor t enorme verhaal!
oh meid!! ik weet precies wat je voelt!!! het is alsof ik mn eigen verhaal lees. ik was de hele dag met onze dochter bezig. zij heeft ook verborgen reflux, dus dat krijsen herken ik helemaal. daarnaast zat ze ook steeds verstopt. wat ook zorgde voor het nodige gehuil. toen dat allemaal was opgelost door de kinderarts bleef ze onrustig en kon ze het niet vinden ze sliep hazeslaapjes en half uurtje of een uur of in het ergste geval 10 minuten om vervolgens weer helemaal overstuur te raken. en snachts idd uitgeput ik heb toen geeist dat ik koemelkvrije voeding kreeg puur om het uit te sluiten. wist je dat veel kindjes met verborgen reflux een koemelkallergie hebben. ik heb een puckababy gekocht zodat ze zichzelf niet wakker kan slaan en heb nu koemelkvrije voeding en alle problemen zijn opgelost. ik zeg niet dat jouw kindje dat ook heeft, maar de artsen hier dachten dat ze het niet zou hebben. als ik er niet op door was gegaan had ik nu nog steeds in de hel gezeten waar jij nu in zit. want je gaat eraan kapot, je bent op en het doet pijn dat je kindje het niet kan vinden en je het niet op kan lossen. kijk goed naar je kindje zoek op internet naar symptonen en zoek zelf uit wat er aan de hand kan zijn. ga dan terug naar de kinderarts. een osteopaat wil ook nog wel eens helpen maar is hier niet nodig geweest. heel heel heel veel sterkte meid ik weet hoe loodzwaar dit is zat er vorige week nog middenin.
Ik herken het ook. Net gisteren een topic over geopend. Onze dochter heeft ook een verborgen reflux. Net als haar oudere broer en zus hadden. Ze krijgt losec maar ik merk weinig verschil wat hier wel helpt is haar met haar hoofd op een kussentje te laten slapen. Zodat ze minder last heeft van v de terug stromende b onding. Ik heb zelf veel maagpijn gehad en ik weet hoe pijnlijk dat is.. mijn zoontje bakerde we in.in het begin vond hij dat vreselijk maar het wende en het hielp wel. Met deze baby steeds even geprobeerd maar ze lijkt het zo vreselijk te vinden dat ik dan weer stop en haar maar weer oppak. Niet handig. Ze is vooral in de namiddag tot aandelen avond heel onrust ig v en gaat dan steeds meer huilen . Oververmoeid maar krijg haar niet in slaapbank toch v even achter echte inbakerdoek aan. Sterkte. Je bent geen slechte moeder! Je b ent juist een hele goede want je probeert alles.
Sorry voor spelfouten. Op telefoon geschreven. Ps. Lege gevoel heb ik ook. Ben er vaak ook erg verdrietig om. Eerste week sliep ze zo makkelijker en bijna 20 uur per dag. Maar nu.......
oh dat was hier ook zo! de eerste week was heerlijk... daarna begon de ellende, nu heeft ze een buikgriepje en meteen is het weer mis niet meer willen drinken... aurora m misschien moet je een puckababy proberen dan kan ze zich nog wel bewegen maar heeft ze wel het geborgen gevoel. en kun je geen nexium krijgen? hier hele goede ervaringen ermee en dat lees ik wel vaker
Ik begrijp je volkomen. Onze jongen heeft ook verborgen reflux. Bij mij heeft een anti-reflux melk wonderen gedaan (Enfamil AR, nutramigen). Verder troosten en knuffelen maar ook leren alleen slapen (hiervoor had ik een heel goed boekje van Dr. Estivill die je leert hoe je babies moet leren slapen. Hij heeft er twee: "Slaap kindje slaap", "Welterusten" . Je moet je trouwens echt niet schuldig voelen, dat zijn de emoties en het slaapgebrek die praten. Jij doet namelijk alles voor hem, en dat is het belangrijkste! En... het wordt echt wel beter hoor! Kop op!
Ik weet niet hoe erg jouw zoontje huilt. Hier mijn mannetje huilt bijna elke keer als hij moet slapen, ene keer langer dan de andere keer. Dit heeft hij echt nodig om in slaap te komen, haal ik hem dan uit bed, dan gaat hij nog harder huilen omdat hij wil slapen. Het duurde even voor ik dat zelf in de gaten had, maar nu laat ik hem meestal lekker liggen. Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar je kindje kan je op die leeftijd na een uurtje incl voeding al weer op bed leggen, zo kan hij proberen zelf in slaap te vallen. Maar omdat je aangeeft dat hij veel huilt weet ik idd niet of hij ergens anders last van heeft behalve reflux en slapen. Mijn zoontje heeft ook reflux en koemelkallergie ws, dus zou ook aan die optie denken zoals al iemand eerder aan gaf