Ik denk niet dat het met je overgewicht te maken heb.Me moeder,oma,zus en ik hebben allemaal een overgewicht bij ons zit het dan ook in de fam. Maar iedereen heeft gewoon kinderen gekregen.En ik vind ook wel dat de artsen het snel op overgewicht storten.Het kan ook gewoon iets lichaamelijks zijn.En als je slank ben dat je het dan ook heb.Natuurlijk kan het overgewicht zijn maar het hoef niet.
Het is overigens ook bewezen dat je met overgewicht (maar ook ondergewicht!) meer kans hebt op zwangerschapsvergiftiging. En ja er zijn genoeg zwaardere vrouwen die gezond de zwangerschap doorkomen. En het is ook zo dat schommelen in gewicht ook niet gezond is voor je lijf. Dus sommige dingen zijn erg dubbel. Wat ik net ook al probeerde aan te geven, maar ondergewicht is net zo'n probleem als ondergewicht. En Agilla, ik verwacht niet dat een gyn zo'n uitspraak zomaar doet. (Of hij moet totaal geen verder onderzoek hebben gedaan.. want dan is het idd een makkelijke en zichtbare uitvlucht) Ik ken iemand die na alle dieten te hebben geprobeerd een maagbandje heeft laten zetten. Zij heeft tijdens haar eerste zwangerschap HELLP gehad (de reden waarom ik haar ken), zij is hiermee 30 kilo afgevallen. Ja het is een zware beslissing op te nemen, maar het is misschien wel het overwegen waard om dus wat "zwaardere" maar ook definitievere middelen in te zetten. Ik weet niet wat de wachtlijst voor de obesitaskliniek is?
Helaas is het zo dat gewicht wel degelijk problemen kan geven met de vruchtbaarheid. Al mijn waardes ( qua hormonen) zijn zodanig, dat ik eigenlijk gewoon een eisprong zou moeten hebben. Echter, ik heb de pech, dat die teveel "verdund"worden, om het zo maar even uit te leggen, door mijn gewicht. Dikke vrouwen die gewoon zwanger raken, hebben kennelijk gewoon geluk en ik heb, helaas voor mijzelf, nogal pech. Inmiddels heb ik me er wat meer in verdiept en zelfs een gewichtsverlies van "slechts" 10% kan soms al voldoende zijn om de eieren wel weer te laten springen. Het is niet zo dat je persé een BMI van 25 moet hebben. En natuurlijk ben ik me er ook wle van doordrongen dat ge kans op complicaties kleiner zijn als ik lichter ben. Ik heb alleen geen tijd voor een tig jarenplan ( ik ben van 1971, immers) dus ik doe wat ik kan en hoop dat het me gegeven is om een gezonde zwangerschap, een complicatie-vrije bevalling en een gezind kindje te krijgen.
Ik hoop voor je dat het je snel lukt om voldoende af te vallen en je eitjes te laten springen en dat je snel zwanger mag worden ! knuffff m@rjon
Ik heb zelf ook een maagband.Je hebt niet echt een wachtlijst.Je moet eerst een brief schrijven naar je zorgverzekeraar en die geeft aan of je het vergoed krijg of niet.Dan moet je een afspraak maken bij de obesitas en dan krijg je van hun eerst een intake gesprek of hun het nodig vinden dat je echt een maagband nodig heb en als hun het goedkeuren dan heb je binnen een paar weken je maagband (bij mij dan ) De tijd van de intake gesprek en noem maar op daar zit het meeste tijd in.
Ik zou gaan voor Atkins(of een ander koolhydraatarm dieet)..... ben er ooit 12 kilo in 1 maand mee afgevallen en voelde me er goed bij.Ik had pcos en die was ineens ook weg. Maar achteraf werkte het ook voor mij niet meer want ik heb dus ook schildklier problemen. Een maagband is niet altijd de uitkomst.Ook al heeft het mij enorm geholpen. Ik heb mijn maagband nu alweer ruim 6 jaar.Ben er enorm mee afgevallen(bijna 40 kilo) en 4 jaar na plaatsing enorme pijn en ik kon steeds meer eten.De rem was er niet meer. Toen bleek er een lek in het slangetje te zitten en een knik die best scherp was en dat deed me toch pijn.Dus weer een operatie en toen ik weer wou bijspuiten zat het poortje weer gekanteld. Dus nu moet ik weer naar de OK waar ik enorm tegen op zie want ik moet dan weer een maagsonde slikken(via mijn neus) voordat ik onder narcose ga en met mijn astma is dat niet fijn.Maar ik ga wel weer in 2009 onder het mes om de boel weer te herstellen. Merk toch dat ik zonder mijn maagbandje niet kan.Ik eet als ik in de stress zit en ben dus weer flink aangekomen.Zeker na al mijn miskramen.Merk dat veel mensen commentaar hebben omdat ik weer ben aangekomen.Opmerkingen zoals jeetje wat stom en je kan toch wel op je eten letten.Ja....klopt maar die mensen weten niet hoe het is om 19 vlindertjes te hebben en daardoor door de stress te eten.Mijn maagband remt dat enorm af dus denk dat ik in 2009 toch wel het zal gaan repareren. Afvallen en hoe je het doet is erg persoonlijk.Waar de een baat bij heeft heeft de andere niks aan.Het ligt ook een beetje aan je eigen ervaring en waar je je het fijnst bij voelt. Wil ook even zeggen dat Stichting Geertgen ook mensen helpt die met overgewicht zwanger willen worden.Het is een fertiliteits kliniek en eisen niet meteen een gewichtsverlies om je te helpen dus misschien een idee? Succes!
Ik zit nu inderdaad in ronde 10 na een operatie die ik in januari 2008 heb gehad.En in ronde 10 sinds ik medicatie gebruik nadat we herhaalde miskramen onderzoek hebben gedaan. Ik ben 41 en heb inderdaad 19 vlindertjes. Die zijn dus niet van de afgelopen 10 rondes. Ik heb hiervoor ook IVF gedaan en cryo-pogingen en daarvoor ook geprobeerd op "gewone" manier zwanger te raken. Mijn laatste zwangerschap die goed ging was in 1994. Inmiddels zijn we bijna in 2009 en er is veel fout gegaan in die 15 jaar.Gelukkig weten we nu de oorzaak en hopen we dat het nu ik medicatie gebruik het een keer goed zal gaan.
!9 vlindertjes , jeetje zeg , dat je het nog volhoudt !Petje af , kan me heel goed voorstellen dat je daardoor meer gaat eten , alhet verdriet wat wij met 1 vlindertje hebben en dan maal 19 nou nee,ik denk dat ik het dan ook helemaal niet meer zag zitten , en mensen die dat niet begrijpen , moet je maar geen energie insteken , da's het helemaal niet waard ! knuffel m@rjon
Dank je, ben ook erg trots op mezelf! Ik moest afvallen, omdat we nu 2,5 jaar en 2 miskramen verder zijn. In januari beginnen we met IUI en daar moest ik in elk geval een bmi van 30 voor hebben. Ook omdat ze met IVF sowieso heel streng zijn en waarschijnlijk gaan we na de IUI gelijk verder met IVF. Het dieet heeft als naam "low carb". Ik ben door de gyn doorverwezen naar een afvalkliniek (Previtas). Dat zit ook in het ziekenhuis. Daar kon ik kiezen tussen weinig calorieen of weinig koolhydraten. Voordeel is dat je geen honger hoeft te lijden. Maar het moet wel bij je passen....