@Manna: Dat is zeker goed nieuws, ikzelf begon een beetje mijn motivatie te verliezen omdat ik binnenkort misschien wel zwanger ben en dan toch zou aankomen.
Dat herken ik, maar eigenlijk is elk pondje wel mooi meegenomen natuurlijk. Er zijn ook veel vrouwen die tijdens de zwangerschap (neem aan met begeleiding vd diëtist en of verloskundige) proberen om op hetzelfde gewicht te blijven. Pas na 6 maand zwangerschap hoef je pas meer/anders te gaan eten ( als je al goed en gezond eet). Ik weet nog niet wat dit precies inhoud wat betreft voeding haha. Ik was vooral onzeker omdat je veel dingen leest over zwangerschap en dieet. Ook omdat de eerste weken de ontwikkeling vd baby zo hard gaat. Gelukkig kom je met een pond in de week al een heel eind en maak je dus niet te veel afvalstoffen aan
Wat goed Fas30! Ik ben tijdens mijn zwangerschap de eerste maameen (weet niet precies hoeveel maar was al over de helft) niks aangekomen. Uiteindelijk in totaal wel ongeveer 12kg erbij hoor, maar ik at ook echt alles waar ik zin in had qua chocola, snoep en chips
Hier gaat het redelijk. Paar dagen niks aan gedaan was t echt zat. Maar sinds gister weer begonnen met opletten en kcal bijhouden. Hopelijk houd ik het nu wat langer vol, was al wel wat afgevallen maar ben bang dat het er weer aanzit. @Huiboobee: Goed hoor !!
Eindelijk mijn beloofde bericht. Ik doe graag mee, misschien wat tips van jullie, en sowieso de morele steun :-D. Ik ben Dicky, samenwonend met mijn lieve vriend. Enorme kinderwens, maar het gewicht zit tegen, door alles van de afgelopen jaren wil ik eerst weer fit en gelukkig zijn, maar het liefst zijn we vandaag zwanger. Het is een aardig complex verhaal. Paar jaar geleden bleek ik Cushing te hebben, een tumor op mijn hypofyse. Het is een cortisol ziekte. En van cortisol wordt je dik, resultaat in een paar maanden 56 kilo aangekomen. Was een slanke sportief gespierde meid, 67kg bij 170. Woog op mijn zwaarst in de ziekte 122 kilo. Nu 108 kilo. In principe is de Cushing voorbij, geopereerd eraan. Heb nog veel klachten die er bij horen, dat vlot niet zo met het herstel. Maar daarbij speelt ook nog de factor: PCOS. Dat blijk ik nu ook te hebben sinds juni dit jaar. Ik menstrueerde september 2014 voor het laatst, tijdens het heftigste van mijn ziekte (waar normaal uitval van menstruatie was) bleef ik gewoon menstrueren. Sinds 1 augustus verplicht aan de Diana 35 van de professor gynaecoloog. Tegen mijn principes in, was al dik 2,5 jaar gestopt ermee. Maar dit om mijn baarmoederwand niet te dik te maken. Sinds 13 augustus dan alweer aan het menstrueren, ook niet goed. Nu het complexe, door de Cushing giga aangekomen, door de PCOS en algemene stress door onstlagen worden na ziekte enz blijft dat gewicht steken. Bij een diëtist gezeten maar daar gebeurde niks met afvallen. Ik werd enorm beperkt in eten en voelde me een vaatdoek. Mocht maar max 1200kcal eten, waarvan 30-40 gram koolhydraten, 60-70 gr eiwit en 60gr vet. Terwijl ik door zware krachttraining eigenlijk 200gr eiwit moest hebben enz. Ze berekende de kcal voor iemand van 60kg. Hier meer mensen met pcos, wat mogen jullie eten enz?
Jeetje dicky wat een verhaal, wat heftig zeg! Knap dat je toch al aardig wat kwijt bent geraakt. Ik hoop dat je snel in de afval modus komt. Wel vreemd dat je zo weinig eiwitten mocht wanneer je toch krachttraining doet.
Dankjewel! Ja heftig zat en nog lange niet de oude door alles. Helpt dat gewicht niet mee en de anticonceptie die ik moet slikken al helemaal niet, teveel klachten ermee. En het moest zo goed zijn ivm mijn pcos. Pff Hopelijk snel kilo's kwijt, gezond eten doe ik sowieso, mijn lichaam moet het alleen nog begrijpen. Hormonale disbalans werkt niet mee. Dus alle tips zijn welkom, en sowieso fijn om gezellig te kletsen hier. Sociale kant is door ziekte, ontslag ed helemaal weggevallen.
Kan me niet voorstellen hoe dat voor je moet zijn. Je lichaam moet er dan inderdaad weer aan wennen. Meer dan gezond eten en genoeg bewegen kan je bijna niet lijkt me. Moet je nog lang de anticonceptie slikken?
Staat geen tijd voor. Sowieso moet ik een stuk afvallen, uiteindelijk 41 kg tot oude gewicht. Maar voor een mogelijke zwangerschap in iedergeval een deel voor nu. Dan moet nog blijken of ik nog vruchtbaar ben. Had in juni 30 en 19 cystes op eierstokken. En door Cushing bestaat er onvruchtbaarheid (tijdens de ziekte menstrueerde ik wel gewoon....) Maar stop mogelijk eerder, zoveel klachten van die anticonceptie, en "menstrueer" al 5 weken van de 7. Kijken of ik 4x per jaar een kuur kan krijgen om menstruatie op te wekken. Ook hormonen, maar anders. Maar de professor gynaecologie die ik had was een regelrechte eikel, ik moest maar een maagverkleining en was achterlijk als ik zwanger zou raken. Ik kwam daar om te weten waarom ik niet meer menstrueerde, niet om zwanger te worden, wil eerst weer mezelf zinn psychisch en lichamelijk. Anders had ik graag zwanger geweest. En jij zwanger zie ik! Gefeliciteerd.
Jeetje wat rot dat je zo'n gynaecoloog tegen kwam. Ik vind dat je er goed in staat, uiteindelijk is het je eigen beslissing. Kun je goed omgaan met al die onzekerheid en afwachten? Lijkt me heel moeilijk Ik heb vanavond testje gedaan en dus positief maar ik ben ook wel wat te zwaar, tja fijner was lichter maar heb samen met de diëtist wel een plan... Ben gewoon heel blij dat het zo snel gelukt is
Manna, wat leuk. Positief is positief hè. Hoeveel weeg jij te zwaar dan? Nouja, leer er mee leven. Wat onwijs moeilijk is. Ik heb pieken en dalen. Zit ook bij de psycholoog en fysio verder. Ik ben heel erg veranderd in mijn karakter, erg onzeker, emotioneel, prikkelbaar enz. En kan ook depressief zijn. Hopelijk veranderd dat ook allemaal. Achteraf gezien ben ik extreem sterk. Met ziekte, ontslag, geen vrienden meer toen ik ziek werd enz, heb ik mij er toch doorheen gesleept. Ik had net met mijn vriend toen ik daarna ziek bleek, achteraf was ik dat al langer want met al die klachten kwam ik nog bij mijn oude huisarts. Tot ik hier in mijn nieuwe woonplaats in 2 maanden 30kg aankwam ben ik direct doorgestuurd naar internisten etc. Er gebeurd zoveel, psychisch als lichamelijk dat ik mijn draai er nog niet in kan vinden. Ook erg interesse verlies, en kan door vermoeidheid en lichamelijke pijn niet veel. Zit dan ook thuis en waar kan ga ik met de honden en vriend op pad. Gelukkig super fijne (schoon)familie die mij steunt. Nu hopen dat ik vlot maar gezond afval. Elk beetje is al beter voor mijn humeur en klachten.
Daar klopt maar eerste weken toch spannend of hij blijft plakken ik ben zo'n 15 kg te zwaar dan ik wil wegen... Ik ga proberen niet te veel aan te komen... Gelukkig heb je wel wat begeleiding met alles. Dat waren dan ook geen goede vrienden zeg...dan leer je ze echt kennen he. Wel heel fijn dat je vriend en schoonfamilie zo lief is! Dat zijn de mensen die je kan koesteren.ik duim hard voor je dat alles nu de goede kant opgaat!
Och jeetje dicky! Wat een heftige periode! Ik heb van diëtiste en dokter gehoord dat Dr. Frank erg goed moet helpen bij PCOS. Precieze verhaal weet ik niet meer. Maar het gaat om de suikers/insuline enzo. Anyways, afvallen als je pcos hebt kan makkelijker gaan als je koolhydraatarm eet. Manna! Spannend en zo snel al! Gefeliciteerd! Ben je de eerste van dit clubje?
Bedankt huiboobee, inderdaad erg snel gegaan.... Nu gewoon goed volhouden met gezond eten en bewegen met beleid
Valt dus redelijk mee met nog te zwaar zin . Hopelijk kom je niet heel veel aan tijdens de zwangerschap. Geniet er lekker van! Zeker spannend voor een eerste. Ja koolhydraatarm schijnt goed te zijn ivm de insuline, en de kans op diabetes. Maar heb dat gelukkig niet. Ook tijdens de Cushing nooit gekregen. Ondanks de kans groter is met hogere cortisol of insuline of testosteron en zeker i.c.m. De al overgewicht. Ik weet alleen ff niet of welke macro verhouding ik door moet gaan nu. Iemand daar veel verstand van? Want wat is i.c.m pcos teveel koolhydraten?