mijn bevallings verhaal. fynn 31jan09

vandaag een week geleden lag ik in het ziekenhuis na een hele periode van gerommeld starten om 9 uur donderdag s'avonds de weeën. ze komen nog onragel matig dus ik stoorme er verder niet aan en ga gewoon lekker verder waar ik mee bezig was.
om 2 uur worden de weeën toch heftiger en ik besluit andreas te bellen die om 4 uur thuis zou zijn dat hij toch maar eens moet gaan opschieten. andreas was inderdaad om 4 uur thuis de weeën werden nu wel moeilijker op te vangen en kwamen om de 4 a 5 minuten en hielden ruim 1 minuut aan.
om 7 uur had ik al 3 uur lang weeën om de 4 min en bel ik de verloskundige deze komt om 8 uur en controleert mij even 2 cm ontsluiting! ach wat was ik blij met dat zinnetje de kleine kwam nu echt!
om half 12 kwam ze weer kijken nog steeds 2 cm maar wel weer een stuk weker dus de goede kant uit.we spreken af om half 3 weer even komen kijken in de tijd tussen half 12 en half 3 zakken de weeën af en stoppen er mee. net wat je dan nodig hebt na die 9 weken leven op pijnstillers.de verlos bespreekt de opties met mij ik kan thuis blijven maar eigenlijk vind ze het verstandig om mijn door te sturen naar het ziekenhuis voor pijnstilling en rust.
dit nemen wij vol vertrouwen aan en vertrekken met de hele rataplan naar het ziekenhuis waar dus inderdaad door de gyneacoloog besloten word om mij te houden.inmiddels lig ik aan de ctg en hopen ze dat door de rust mijn weeën terug komen deze komen wel maar niet hard genoeg. om 6 uur krijg ik phetadine prik om te gaan slapen andreas besluit naar huis te gaan en ik beloof te bellen als ik wakker ben. van de spuit werd ik erg suf en high en ik val heerlijk in slaap.
om 10 uur word ik wakker en bel andreas die gelijk naar mij toe komt hij blijft 2 uurtjes en ik krijg mijn volgende prik ook en toen begon het de prik werd verkeerd gezet en werkte dus helemaal niet.toch sliep ik wel doordat ik al zolang slecht geslapen had inmiddels 3 cm ontsluiting maar opschieten doet het niet. de volgende ochtend zou ik om 7 uur aan de beurt zijn eerst een ctg en controlle daarna naar de verloskamer voor het breken van de vliezen.en toen werd het druk heel druk op de afdeling.
om 9 uur kwamen ze voor de ctg en controlle de ctg gaf geen weeën meer aan maar ik had door de nacht wel 4 cm ontsluiting en toen duurde het lang. om 3 uur worden de vliezen uit eindelijk gebroken en hopen ze dat de weeën terug komen maar ze blijven uit er word dus overleg en de gyneacoloog geeft eigenlijk maar 1 mogelijkheid een ruggeprik en een infuus op wekkers in middels had ik al het een en ander aan draadjes bij me vanwege de ctg en druk meter.
de ruggen prik werd gezet en helaas fout dus hij moest nog een keer deze ging op het oog goed. maar voor mijn gevoel ging er iets heel erg mis.eenmaal terug op de verloskamer was het 5 uur en inderdaad het was echt mis na het infuus opwekkers om half 6 gaat het mis. ik krijg zoveel pijn en het blijkt dat de ruggeprik inderdaad fout zit te diep in mijn ruggegraat waardoor het slangetje in mijn zenuw die leid naar mijn been steekt tijdens een wee.ik had erg veel pijn en de pomp werd steeds hoger gezet maar dan werkte echt niet.
immiddels schiet het wel op en worden de opwekkers voor het eerst omhoog gedaan.en toen ging het heel erg hard de gynaecoloog komt erbij en zegt dat ik het erg goed doe en hij wil ook even kijken oke het ging erg snel alweer 8 cm ontsluiting en de assistent zou komen om de ruggeprik terug te trekken. ze assistent kwam en trok de slang terug en mist dat ze dat doet krijg ik persdrang niet te zuinig ik wist me geen raad ik mocht nog niet mee persen het zuchten was echt moeilijk.na 4weeën werd het steeds heftiger en de gyneacoloog kwam even kijken.
toen ging het snel ik mocht mee persen wat een opluchting was dat zeg en wat een geweld is dat.de gyneacoloog maakt zich klaar en ik mocht al rustig mee persen.toen ik uit volle kracht mocht mee persen gingen het zo snel 4 weeën later was hij er bijna en toen werd het even heel spannend voor mij. de gyneacoloog zeg mij alvast wel even te verdoven maar het nog niet te zeker te weten om te knippen.de volgende wee die ik kreeg werd de verlossende wee de hartslag van de kleine zakte erg snel en herstelde niet snel genoeg daarop besloot de gyneacoloog mij te knippen.ik moest echt alles op alles zetten om die kleine geboren te laten worden.
2 keer persen en een oerkreet verder was hij er al.hij werd op mijn buik gelegt en er werd gelijk flink gehuild de kleine kreeg gelijk een apgar van 9.

toen was het een feit onze fynn was er op 31/1/09 om 19:54 na een bevalling van bijna 47 uur in totaal
een lengte van 51 cm en een gewicht van 3390 gram een mooie vent

 

met ons gaat het heel erg goed nu.een week later ben ik goed op de been en kan ik echt zelf alles weer.toch kijk in wel met weemoed terug op de bevalling en dan vooral de ruggeprik en de lange aanloop.toch is het wel zo dat als je die kleine op je buik krijgt dan vergeet je alles echt waar

 

Zohe, je hebt er heel wat voor moeten doorstaan en flink moeten werken. Goed van je chick ! En gefeliciteerd met je zoon!

 

Wow, respect voor jou meid! En van harte gefeliciteerd natuurlijk!

Op het iniminieplaatje bij je avatar te zien heb je een prachtige zoon, met een prachtige naam.