hoi ik ben nu 8,5 weken en veel misselijk, de hele dag door. hebben jullie ideetjes om wat ik tegen mn collega's kan zeggen, want als ik de waarheid vertel weet het hele gebouw het diezelfde dag! ze vragen steeds of ik de dokter al gebeld heb, want ze vinden het maar vreemd. tja.. ik weet het wel, maar ik weet dat zij geen geheim kunnen bewaren! wie zit er ook in dit schuitje?
Ben je misschien onlangs op vakantie geweest en moet je nu weer heel erg wennen aan het Nederlandse voedsel? Of ben je heel toevallig met je familie uit eten geweest en heeft je hele familie er nu last van?
Vriendin van mij heeft dat ook gehad en die heeft uiteindelijk met 8 weken maar gewoon verteld dat ze zwanger was, want het was elke keer rennen naar de wc. Het begon een beetje op te vallen bij de collega's en bovendien wilde ze er niet over liegen. Om op je vraag terug te komen; ik zou eigenlijk geen goeie smoes weten.
Heb je niet het idee dat ze al iets vermoedden? Mijn collega's prikken er zo doorheen denk ik hahahaha. Echt een oplossing eb ik ook niet voor je helaas. Jamer dat je collega's hun mond niet kunnen houden want dat zou een stukje makkelijker zijn voor jou.
IK was op het begin van de zwangerschap 1 dag echt ziek de rest nergens last van, kreeg ook al gelijk vragen toen van collega's waar ik me heb uit moeten lullen. Gelukkig was manlief toen ook ziek (nog erger als ik) dus had ik wel een goed excuus. Maar zou het denk ik ook vertellen, mocht je ouders nog niet ingelicht hebben dan dat wel eerst doen natuurlijk. Weet verder ook niet wat je hierop kunt verzinnen, zeker omdat het vaker is.
Ik denk ook dat ze het al wel geraden hebben. Smoezen verzinnen als je echt zo misselijk bent dat je moet overgeven lijkt me niet zo zinvol. (trouwens: als ik een collega had die steeds wegrent om te spugen, terwijl die niet zwanger zou zijn, zou ik echt naar huis sturen - straks besmet hij/zij de hele afdeling!) Ik heb nu nog vrij, volgende week moet ik weer werken. En ik ben nu ook zoooooo misselijk... ik heb pas 1keer overgegeven, maar moet wel de hele dag door kleine hapjes eten. Geen idee hoe ik dat nu ga doen... ik wil het ze ook nog niet zeggen (eerst de echo!!).
Hahaha straks gaan jullie collega's nog in protest bij de baas omdat ze bang zijn dat jullie de mexicaanse griep hebben ofzo ;o) Als je het niet wil vertellen zou ik dat dus gewoon niet doen. Ze zullen wel een vermoeden hebben maar dat is dan maar zo. Je kan altijd nog een smoes verzinnen dat je bijv een maagzweer of iets aan je darmen ofzo hebt en dat je bezig bent met onderzoeken om te kijken wat het precies is. Maarja, dan moet je wel kunnen/willen liegen.
Ik was ook kostmisselijk en werk in een heel klein team. Het begon al snel op te vallen dat ik 's morgens met cola op het werk kwam en op de gekste momenten, de gekste dingen at, om maar wat binnen te krijgen. Ik heb het ze uiteindelijk maar verteld.
Ik denk eigenlijk dat ze echt al wel een vermoeden hebben hoor. En juist dan gaan ze het er met iedereen over hebben als het al van die kletstypjes zijn hihi. vind het moeilijk wat je moet doen, maar ik zou het zelf denk ik dan alvast vertellen. Het kan je heel erg opluchten, want dan zullen ze beter begrijpen waarom je je zo voelt en dan kunnen ze er rekening mee houden. Hopelijk voel je je snel beter, liefs
ja ze zouden het al kunnen vermoeden maar ik vraag het me af.. Ik heb het wel vaker over kinderen en als het over zwangerschap gaat kijken ze al snel naar mij. maar dat was al voordat ik zwanger was. een iemand vroeg het maar ik heb er niet op gereageerd alsof ik het niet hoorde. vandaag kwam een collega naar me toe, die dacht dat ik iets aan mn lever of galblaas had. nee.. lager.. ik hou het zo lang het kan voor me. de baas hoort het volgende week wel. en zodra ik de echo heb gehad over 1,5 week dan ga ik eerst naar mn meest bevriende collega en haar vragen of ze al iets vermoeden. ook zij kan slecht geheimen bewaren, maar dan hoeft ze het maar ong. 1 week geheim te houden. bedankt voor de tips! heb er weinig aan, maar bedankt voor de moeite oh en ik hoef trouwens niet over te geven, dus daardoor vermoeden ze misschien ook niets. ze denken waarschijnlijk dat ik niet goed uitgeziekt heb. ik draag in ieder geval niet veel strakke kleding meer, in de angst dat ze het dan wel merken.
Nou fijn is dat, je hebt er weinig aan... hihi Als je niet hoeft te spugen dat is de enige tip die ik je kan geven dat je ook niet moet zeggen dat je misselijk bent! Als ze zien dat je er moe uitziet dan kan je altijd zeggen dat je slecht slaapt de laatste tijd. Succes
Ik heb een maagvliesontsteking gehad en was daar non stop misselijk van, dus als je een goed excuus wil.. Maar beetje raar dat iedereen dan meeleeft en later 'grapje!! ik ben zwanger!!' Je kan idd wel zeggen dat het heerst, dat je familie er ook last van heeft ofzo.
Je kan ook zeggen dat je het aan je darmen hebt. Dat het daar niet helemaal lekker zit. Ik werk zelf in een heel klein team, maar het is wel een hele grote organisatie. Heb uiteindelijk mijn collega op mijn kamer ingelicht omdat zijzelf ook zwanger is en de andere meiden op mijn kamer. Van hun kon ik op aan dat ze niks door vertelde. Bleek dat er een collega mij iets had horen zeggen over dat ik zwanger was. Niet leuk, maar heb toen wel gelijk iedereen zelf ingelicht. Vind ik zelf ook leuker om te doen dan dat ze het via via gaan horen.
Ik heb t bij 8 weken al aan mn manager verteld. en iom haar bij 10 weken ook aan de collega's. Ze zei "Als er wat is, als je ziek bent en dat komt door je zwangerschap is er warschijnlijk grotere bereidheid om een dienst over te nemen/ ruilen en dat soort dingen".. Ik had eerst mn twijfels, maar heb t wel gedaan en dat gaf mij ook wel een gevoel van opluchting.. Omdat je dan ook niet t "risico" loopt per ongeluk je mond voor bij te praten.. Een andere collega had respect dat ik t met tien weken durfde te vertellen, zij had zelf een miskraam gehad bij 6/7 weken.. maar zei ook dat, mocht t onverhoopt misgaan, je ook veel mensen als steun hebt..
nou, vandaag en gisteren is het gewoon een stuk beter gegaan. ik heb het erop gegooid dat ik weer klachten heb zoals ik eerder heb gehad en ik terughoudend ben op medicijnen omdat ik overgevoelig ben voor domperidon. en nu vragen ze niks meer, zolang het maar goed gaat. na de echo(11 augustus) ga ik het denk ik meteen vertellen! Annemarie, succes! Voel je al wat of denk je dat het nog ff duurt?
Ik heb het ook voor de 12 weken gezegd, gewoonweg omdat ik niet meer kon functioneren wegens 24/7 misselijk-zijn. Bovendien begonnen de collega's al wat te vermoeden.
@ Nelizz Tis hier nog rustig.. Voel t gebruikelijk getrappel van ons uk.. Verder nog geen andere dingen.. Dinsdag komt steeds dichterbij.. Dan weer naar de gyn.. Ik hou er steeds meer rekening mee dat t op inleiden uit gaat draaien.. Nog maar ff lekker genieten van mn toeter dus..
Ik denk dat ik het maar gewoon zou zeggen aan je collega ('s) want anders zullen ze het vast zelf wel raden. Zij zijn ook niet gek. Iemand die constant misselijk is en vaak naar de wc loopt, dat moet opvallen. Als je het verteld kun je misschien zeggen dat je het eigenlijk liever niet aan de grote klok hangt maar dat je op het werk niet anders kon. En of je naaste collega's het niet gelijk aan alle andere collega's zouden willen vertellen omdat je dat vervelend vind. Dan is het aan hun de verantwoordelijkheid wat ze ermee doen. Succes.
omdat ik met 6 weken een bloeding heb gehad, en we daar enorm zenuwachtig van waren. heb ik het tegen mijn leidinggevende en directe collega verteld. zodat ze wisten als ik vaag was. had ik die bloeding niet gehad, dan hadden ze het ws met 12 weken pas geweten.