Lief meisje, het was als gisteren dat wij jouw hartje zagen kloppen op de allereerste echo. Het is als gisteren dat Mama opgenomen werd in het ziekenhuis met Pre eclampsie na een vlekkeloze zwangerschap zonder kwaaltjes en dat wij hoorden dat jij gehaald zou worden met uiterlijk 37 weken. Maar we zouden het nog zo lang mogelijk proberen te rekken met een opname in het ziekenhuis Die spannende laatste mooie weken. Die ik toen zo saai vond met bedrust in het ziekenhuis.... Wat mis ik die tijd ! Het gissen naar wie en wat jij zou zijn Het was zo bijzonder ♡ een jongen ? Een meisje, oh we gaan het bijna zien! Ik keek zo uit naar de bevalling zonder ook maar één angstig moment dook ik daar vol in met enthousiasme. Het was als gister lief meisje , dat Mama ingeleid werd met 36+6♡ we zouden je gaan ontmoeten. En toen was de tijd daar.. Op een mooie zondag avond in november om kwart over 7 was je daar, na een super fijne bevalling (met weeenstormen en al , maar ik ben elk moment enthousiast gebleven ondanks de pijn en uitputting) Wij sloten in onze armen en nog heel veel dieper in ons hart ♡ En ik knipperde met mijn ogen en nu ben je bijna 1. Ik huil (ik huil oprecht) Waarom gaat het zo snel ? Man man man, ik zou zo graag even terug die tijd in gaan. Het moment van man en vrouw aar ouders gaan ♡ Het mooiste wat ik meegemaakt heb. Een leven zonder jou kunnen we ons niet meer voorstellen. Maar toch zou ik het zo graag nog eens meemaken..... Een moment zo bijzonder ♡ ouders worden van een klein maar oh zo een groot wonder ♡