Agressief kind in de klas

Ik ben het eens met Tuc. De privacy wet is nu een makkelijk middel om van discussies af te komen; "Nee in kader van privacy wet mogen we niks zeggen..." Het houdt in dat school inderdaad niks mag zeggen over de persoonlijke situatie van die leerling. Maar zij mogen wel benoemen welke afspraken ze in de klas maken omtrent dit soort dingen. Wat te doen als die leerling zich weer zo gedraagt? Is er een pestprotocol en zo ja wat houdt dit in? Waarom houden ze dit gedrag in stand door het kind zijn zin te geven, in plaats van er consequenties aan te hangen? Is er een schoolmaatschappelijk werker/intern begeleider waar je ook terecht kunt?

Dus zou zeker in gesprek gaan met school.

 

Eens met Kolibrie en Tuc. School mag niet ingaan op de persoonlijke problematiek van het kind, maar kan wel zeggen welke stappen ze ondernemen in zulke gevallen, wat ze doen om dit te voorkomen etc.
Jouw kind en de veiligheid van jouw kind hebben hier ook mee te maken, dus je mag zeker verwachten dat ze uitleg kunnen geven.

 

Een kind schorsen en een andere school laten zoeken?
Overmatig agressief gedrag kan gewoon echt niet, hoe rot het dan ook voor dat kind en die ouders is, want dat snap ik ook wel. Maar dan is sbo misschien beter.

 

Tja helaas gaat dat niet meer zo makkelijk, school moet nu echt bewijzen dat ze van alles hebben gedaan om het kind op het reguliere onderwijs te houden. Pas als ze dat kunnen bewijzen zijn ze handelsonbekwaam. Dan moet je met zijn allen op zoek naar een andere school, die zullen het dan bekijken en beslissen of zij het kind wel de juiste leeromgeving kunnen bieden. Dan moet het samenwerkingsverband een positieve indicatie geven. Als dat allemaal rond is zou je in principe over kunnen gaan naar s(b)o onderwijs. Tot die tijd is de school verplicht het kind les te blijven geven. Dat kan best een tijdje zijn dus lijkt het mij handig dat school duidelijke regels opstelt met de gevolgen wanneer die regels overschreden worden. Ook kan een ib-er in de klas observeren, vaak zijn er hele kleine tekentjes voor er een uitbarsting komt, als een ib-er die kan ontdekken kun je als leraar ingrijpen voordat het verkeerd gaat.

 

Dit dus!
Alle kinderen zijn hier de dupe van inclusief de veroorzaker.
Lang leven passend onderwijs!
Hoe kan een standaard leerkracht met dit soort kinderen omgaan als het niet eens onderdeel op de PABO is terwijl personeel in het SO hiervoor geschoold word.
En mensen die roepen naar speciaal onderwijs snappen echt niet hoe dit werkt. Eerst moet er dossier opgebouwd worden, SOT gesprekken, MDO's, beoordeling door 2 deskundige etc etc etc.............

 

Maar school heeft in dit soort situaties ook geen keuze, zij kunnen niet zomaar een kind weigeren en een kind naar het sbo verwijzen, de schuld bij de school leggen vind ik veel te makkelijk.

Mijn ervaring is niet dat scholen vragen om bv medicatie op te voeren, maar echt hun best doen om een kind op de juiste plek te krijgen - en soms is dat het sbo, maar moet school ook een hele strijd leveren om dit voor elkaar te krijgen. Een kind wegsturen en de ouders in de steek laten vind ik veel te makkelijk, dan ontneem je het kind ook kansen.

 

Dat is toch precies wat ik roep.
Ik vind dit ook zeker niet de schuld van school maar wel van de wet passend onderwijs.
Mijn kind is destijds wel weggestuurd (met de naieve gedachte van regulier dat hij direct nar SO kon) en heeft uiteindelijk 15 maanden thuis gezeten met alle gevolgen van dien.

 

Ik vind dat Sopje1234 het te veel bij school neerlegt, de juf had het eerder moeten signaleren, dit had voorkomen moeten worden etc. Maar zo werkt het niet, zelfs als een juf het signaleert en aan de bel trekt, is hulp lang niet altijd beschikbaar - dat is geen onwil of onkunde van school, maar gevolg van wetgeving en beperkte budgetten.

 

Toen mijn jongste agressief benaderd bleef worden door een klasgenoot heb ik uiteindelijk gedreigd hem thuis te houden en dan de (onvermijdelijke) leerplichtambtenaar te vertellen waarom. Het duurde al 1,5 jaar bij ons, mijn jongste was compleet in paniek en ik was woest! Ik ben zelden boos, nu was het klaar, kennelijk konden ze zijn veiligheid niet garanderen.
De juf heeft keihard ingegrepen (nieuwe juf) en toen was het over. Weet niet wat ze heeft gedaan. Nu zit kindje op andere school. Dit was op sbo trouwens.

Wil nog even iets benoemen: adhd heeft niets met agressie te maken. Ik heb adhd, mijn genoemde zoontje ook. Adhd-ers zijn over het algemeen heel gevoelig en rechtvaardig. Waarschijnlijk (en daar kan adhd wel risicofactor voor zijn) heeft dat jongetje meer problemen,bijv dat ze thuis niet weten wat ze ermee moeten.

 

Mijn dochter had ook zo’n jongen in de klas. Kinderen schoppen, duwen, slaan, haren trekken etc. Ook bij ons zei de juf dat ze t maar een beetje moesten laten gaan. Tot dat hij de overblijf juf aanviel met een schaar.
De juf die kwam helpen kreeg een flinke klap.
Daarna is de jongen even thuis geweest en kreeg daarna 1 op 1 begeleiding in de klas. Helaas mocht het niet baten en is hij na even thuis te hebben gezeten Nasr een andere school verplaatst.
De sfeer in de klas was daarna veel beter.

 

Maar zoals het voorbeeld van IkbenTess al aangeeft, kan er vaak best wel meer dan gezegd wordt. Zodra andere ouders alleen maar dreigen hun kind thuis te houden of van school te halen, wordt er vaak al veel meer gedaan. Alsof directeuren dan pas de ernst ervan in gaan zien. Ik vind dat echt vervelend: als je als juf aan de bel trekt, hoor je vooral waarom er van alles niet kan. Maar als ouders ook gaan klagen, wordt er veel mee gekeken naar wat er dan wel kan.
Dat zal natuurlijk erg afhankelijk zijn van de directeur of het bestuur in kwestie. Maar als je merkt dat dingen lang duren, kan het dus echt wel helpen als ouders zich wat actiever gaan opstellen en bij de IB-er en directeur gaan vragen wat er nu eigenlijk allemaal gedaan wordt om de veiligheid van hun kind te garanderen. En hoe lang zij vinden dat je het als ouder nog de tijd moet geven, terwijl je kind zich niet meer veilig voelt op school.

Ik ben zelf juf en wij hebben af en toe ook te maken met leerlingen met dit soort problematiek. Soms vind ik het verbijsterend hoe lang andere ouders dit tolereren. Maar wat ik helemaal om te janken vindt, is dat allerlei processen ineens een stuk sneller gaan als andere ouders wèl serieus gaan klagen of dreigen.
Ik bedoel dus situaties waarbij ècht de veiligheid van andere kinderen in gevaar is, omdat een medeleerling geregeld onvoorspelbaar en agressief gedrag laat zien. Niet om een kind dat 'gewoon' wat vaker ruzie heeft of wat vaker storend is in de klas. Dat kan ook heel vervelend zijn, maar is vaak prima te handelen voor de leerkracht en is voor de andere leerlingen uiteindelijk gewoon onderdeel van het groepsproces. Anders is het gevaar dat er een soort heksenjacht ontstaat richting één kind terwijl er veel meer in zo'n groep speelt. Kinderen weten op een gegeven moment heel goed dat bepaalde medeleerlingen te manipuleren zijn. Die worden vervolgens door klasgenoten uitgedaagd en getriggerd om bepaald 'fout gedrag' te laten zien, dat die andere kinderen zelf niet durven. Vervolgens 'genieten' die anderen er van mee, zonder zelf op hun kop te krijgen.

 

@tupp , nou zo werkt het in de praktijk helaas vaak echt hebben wij ervaren.
Net als @IkbenTess hebben wij hetzelfde gedaan. We hebben herhaaldelijk op school geklaagd over de veiligheid in de klas die gewoon ver te zoeken was door het gedrag van een aantal kinderen.
Aangezien school gewoon alles bagatelliseerde, ontkende, de rollen om ging draaien enz., hebben wij ons kind thuis gehouden en zelf contact met de leerplichtambtenaar opgenomen. Toen moesten ze er wel wat aan doen. Inmiddels kan ik een boek schrijven over het hele proces wat echt bedroevend slecht door school is opgepakt en heel veel energie heeft gekost.
En zo’n kind als het kind van TS in de groep heeft, daar heeft mijn kind er meerdere van in de klas met nog grotere problematiek.
Dat je als school handelingsverlegen bent met sommige kinderen, dat begrijp ik, maar geef het gewoon toe en werk dan samen aan een oplossing. Doe niet alsof je weet weet waar je mee bezig bent, ontken niet wat er gebeurt of laat het allemaal gebeuren om gewoon bang te zijn voor de goede naam van je school, bang dat ouders gaan praten, bang om populaire ouders aan te spreken enz. Zet het belang van de personen zelf op de eerste plaats, want op zo’n manier wordt niemand er beter op, de leraar niet, het kind wat last heeft van het gedrag van een bepaald kind en het kind wat zulk gedrag vertoont ook niet.

 

Ik was achteraf ook teleurgesteld in mezelf hoelang ik dit had laten gaan. Maar je weet dat leerkrachten onder zware druk staan en al veel te stellen krijgen met ouders. Ik vond het moeilijk in te schatten wat ik kon vragen. Nu hebben we afgesproken dat we volledig open en goudeerlijk samenwerken en gaat het beter.

Ook met de school van mijn oudste (ass en hb, rot combinatie!) Heb ik afgesproken dat we alles bespreken en mogen zeggen, dat werkt echt super!

 

Wat fijn dat het op jullie school zo werkt en wordt opgepakt.
Als ze bij ons op school ook zo gereageerd hadden, had ik nog een stuk meer vertrouwen gehad.