Hahahahahahahahaaaa... Jij spant echt de kroon!!! Woedend EN stront eigenwijs.. Hahahaha Dat van de politie is ook wel heel erg zeg.. Hihi Maar ik begrijp het wel, soms kan je je zo irriteren aan iemand, vooral met deze hormonen. Pfff
Ik heb zeker wel opvliegers hoor!! Lig niet goed met dat grietje wat boven me woont en bij dr laatste grote smoel toch echt even uit me dak gegaan dat ze me nu eindelijk niet meer aanspreekt. Heerlijk! En ook hele kleine dingen kunnen me zo zwaaaaaar irriteren!! Bijvoorbeeld me kat haha. Hij spuugt nog wel eens op me bed omdat hij daar altijd ligt maar kan hem nu zeker wel ze nek omdraaien!! Ook als ik hoor dat ie iets aan het afdrukken is op de bak krijg ik een rolberoerte, liever poept ie gewoon niet hahaha En ja hoor vriendjelief kan ik soms echt wel het raam uitgooien, als we dan een discussie hebben kan het wel is hoog oplopen en zegt ie wat wil je dat ik doe? Van de trap pleur?! Dat ik dan de voordeur al open doe en zeg "zal ik je een zetje geven?" Hahahaha
had bij me dochter wel kort lontje..om het zo te zeggen en kon weinig hebben..ochtendhumeur had ik ook verders viel het mee deze zw schap juist vrolijker kan me nog wel ergeren aan dingen..en merk dat ik nu het ook gelijk zeg....alleen soms idd eerst tot 10 tellen. gelukkig nog niet vaak voor gekomen. merk zeker dat mijn gedrag juist anders is als vorige zw schap!
Ik heb ook wel wat last van mijn horrormoontjes, al denk ik dat mijn omgeving er meer last van heeft Gisteren waren we op een braderie en het was druk. Ik liep met de kindjes aan mijn handen, de een voor me, de ander achter me en voor ons liep mijn man. Omdat we, op dat stuk, niet met goed fatsoen langs elkaar konden lopen. Kwam er opeens een vrouw die MOEST tussen mij en mijn dochter door, nou sorry ik laat in zo'n menigte de hand van mijn kindjes gewoon NIET los. Waarop ze mij aan de kant wilde duwen..... Ik zal het er maar op houden dat ik van mijn dochter te horen kreeg dat ik niet van die stoute woorden mocht zeggen Normaal gesproken zou ik er ook heus wat van zeggen, maar op een minder agressieve toon
Ik heb er ook last van. Toen ik nog maar net zwanger was heb ik vriend geslagen in zijn gezicht omdat hij mij irriteerde. Gelukkig schrok ik er zelf ook enorm van en nam vriend het mij niet kwalijk. De laatste tijd zeg ik tegen mensen die dingen zeggen tegen mij wat mij niet aanstaat dat ze hun kop moeten houden. Een kennis reageert daarop: oh ik kan wel merken dat je zwanger bent hahaha... Nou dat moet je dan helemaal niet zeggen! Resultaat is dat ik besloten heb dat ik hem niet meer hier in huis wil hebben. Verder erger ik mij dood aan mensen die alles beter denken te weten en mij behandelen alsof ik ziek ben. Voor de zwangerschap zou ik dit niet zo laten merken en beleefd blijven. Maar nu interesseert het mij niks. Ik zeg wat ik denk, ook als dat is dat je op moet rotten. En staat je dat niet aan dan is dat jouw probleem . Nouja, dat soort dingen dus. Maar ik vind dat ik nog best meeval bij sommige dingen die ik hier lees, haha.
Ik kon nooit zo goed voor mezelf komen of nee zeggen, maar nu ik zwanger ben wel. Haha heerlijk toch wel goed voor me. In de ah boodschappen gedaan, betaald sta Ik dus vlakbij uitgang zie ik bloemen. Zet mijn tas neer en loop naar zelfde kassa om snel af te rekenen. Zegt dat meisje wilt u wel weer even in de rij gaan staan. Dat is wel zo netjes. Pardon! Nee zeg ik. Ja maar dat hoort zo. Nou. .. ik vond haar maar een snotneus en uiteindelijk heeft ze de bloemen zo in haar kassa laatje gekregen. Daag Haha en in het verkeer ben ik ook een trut. Ik toeter en knipper met mijn licht als mensen niet echt weten wat ze nou willen ofzo. Ga dan fietsen
oooh wat erg (maar wel een beetje herkenbaar) bij de eerste had ik het ook wel, bij de tweede niet echt, maar nu wel, gelukkig spaar ik mijn man en gebruik het meer om "assertief" te zijn e.d. Zoals vandaag iemand die een preek van me kreeg omdat ie voorschoot in de rij, nou die mevrouw heeft het geweten. Of de schoolfotograaf die onverwachts langskwam voor een tweede kans foto (omdat ze de eerste waren kwijtgeraakt van mijn dochter) vraagt ie aan me wat ik ervan vind "ja strontlelijk zeg ik, maarja een foto is beter als geen foto he?" hij zal wel gedacht hebben "wat een k-wijf!" Maar goed pech hoor als hun mij niet uitlokken dan hebben ze nergens last van
Oh haha..herinner me opeens een avond dat ik lekker (dacht ik haha) spinazie gemaakt had, en hij aanschuift en zegt, wat is dit voor troep....ik heb zijn bord zo in zijn schoot leeggekiept Mijn oudste zat erbij die was zo geschrokken en toen ben ik aan woede beheersing gaan doentel tot 100, echt doen....
Ik herken het ook. Gister dochter naaf het kdv gebracht, wil de weg oprijden en zie in de verte een auto. Je mag daar 50 enals hij 50 gereden had hadde er nog 3 auto's tussen gekunt. Hij reed blijkbaar zo hard dat hij toen ik de weg opgedraaid was begon te toeteren en te duwen. Ik ben dus terug gaan toeteren, op mij rem gaan trappen en in het midden gaan rijden zodat hij er niet langs kon. En toen hij 400m verder bij zijn werkgever de oprit opreed heb ik hem nog een middel vinger gegeven, whahaha. Zo niets voor mij heb echt een hekel aan agressie in het verkeer. Het luchte wel lekker op, haha.
Wat heerlijk om te lezen dat het niet zo heel raar is haha Gisteren weer even flink last gehad van de hormonen. Vl komt thuis en gaat de keuken in en vraagt vervolgens; "Heb je niet gekookt vandaag?" Ik; "Nee, het vlees heeft zichzelf gebakken, de groente kwam aanlopen en de aardappelen heb ik net zo lang gepest tot ze kookten van woede!" Hij; "Ow nou sorry hoor! Ik; "Poets die bril dan ook! Het eten staat voor je neus!" Heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk.....
Ik voel me soms wel heel agressief maar kan (lees durf) dat niet te uiten. Ik word dan eerder passief-agressief. Gisteren een collega die vorige week al zei dat ik zo dik was noemde me gisteren olifantje. Ik was zo boos dat ik gelijk mn spullen heb gepakt en naar huis ben gegaan (was therapeutisch dus het kon) en heb haar thuis gelijk van mijn facebook verwijdert. stom k** wijf. Maar manlief moet het daarna wel ontgelden omdat ik het niet uit word ik erg chagie en ga mopperen en schelden op hem terwijl hij er niks aan kan doen, arme hij. Ik ben wel een gefrustreerde auto rijder, altijd al maar nu zwaai ik ook geregeld met mijn middelvinger, terwijl ik normaal alleen maar scheld en mopper.
Ik irriteer me vooral in stilte en fantaseer over allerlei wraak-methodes op de mensen die me irriteren En mijn man moet het wel vaak ontgelden.... Als ik me irriteer en het niet kan uiten bij de persoon zelf. Voorbeeldje: schoonzus die nog een 'schuld' bij me heeft en gewoon niet reageert op mijn mailtjes over dat ze het nog moet betalen. :x
En waar ik ook helemaal gestoord van word is dat gezeur van mijn moeder, die de hele dag wordOn tegen me wil spelen. Als ik niet snel genoeg reageer krijg ik een SMSje waarom ik niet reageer... Alsof ik niks anders te doen heb! :x
Haha geweldig dit. Heb een aantal keer hardop gelachen. Ook hier last van de hormonen hoor. Mijn nagels hebben al in vriendlief zijn armen gestaan. Pure frustratie haha. Overigens ga ik bij een 'bui' vaak woest de vaatwasser in en uitladen, maar ook dat is niet zo'n goed plan......lees : heel wat koffie kopjes minder ;-(. Maar ach, t is voor een goed doel en zolang er geen moordneigingen komen haha
Dit topic komt mij qua humeur hééél bekend voor! Ik heb (nog) geen fysiek geweld gebruikt op personen, dieren of goederen en ben nog steeds mondig genoeg om het verbaal op te lossen zonder schuttingtaal; maar ik moet eerlijk bekennen dat mijn kookpunt binnen welgeteld twaalf seconden bereikt is en ieder greintje geduld is verdwenen I could kill everybody, maar in plaats daarvan ga ik iets anders doen om die woede te kanaliseren en op iets anders te richten.
Ze moesten gewoon een speciaal spel maken voor zwangere vrouwen waar we onze frustratie en boosheid op kunnen botvieren hahahaha, iets met een zwangere die der vriend ongegeneerd kan vermeubelen en verrot kan schelden
Haha, dat lijkt me een goed idee.... Of gewoon een anoniem message-board waar je ff al je frustraties kan spuien