Maak bij mij van 'vrij assertief' maar 'haar op mn tanden' en ik had juffie wel even duidelijk gemaakt wat ik van haar gedrag vond, vlak voordat ik naar de directeur was gestapt.
bedankt voor alle reactie. Ik heb besloten om straks naar school te bellen om voor morgen een afspraak te maken om met de directeur te praten. Dan is die juf er niet die is er alleen op woensdag donderdag en vrijdag namelijk. Ik laat nadat ik het gesprek heb gehad hier weten hoe het gegaan is.
nou ik heb net gebeld met de directeur en ik moet het met de juf zelf oplossen . En lukt dat niet dan moet ik weer contact met hem opnemen.
Laat je niet afschepen, je mag gewoon een afspraak maken met de directeur en/of de IBer. In deze situatie valt er weinig op te lossen met de juf.
De desbetreffende juf is er woensdag pas weer, dus ik kan er nog even over nadenken hoe ik het wil doen en wat ik precies ga doen. Maar 1 ding is zeker, ik laat het niet zomaar voorbij gaan.
Dat kan toch niet! Gelijk naar de directeur en mijn kind zou niet meer gaan tot dit opgelost is! Ik zou ook iedere ouder op t schoolplein inlichten! Hier is geen excuus voor, hopelijk stapt ze zelf op!
Ik als juf lees dit soort topic met heel veel pijn. Ik vind het wel goed dat je eerst terug verwezen wordt naar de leerkracht. Maar zij kan niet oplossen wat je gezien hebt want het is nu eenmaal al zo. Ik zou daarom nogmaals een persoonlijk gesprek aanvragen met de directie.
Met zo'n juf, en een directeur die je van het kastje naar de muur stuurt zou ik serieus overwegen om mn kind naar een andere school te doen. Ik zou me daar niet gehoord en niet veilig voelen.
Bij ons op school (en elke andere school waar ik gewerkt heb) is hè ook de gewoonte om eerst met de leerkracht in gesprek te gaan en pas als je het samen niet kunt oplossen, met de directie. Nu zou ik me in dit geval afvragen of dat veel zin heeft. Maar als het voor de directie niet goed duidelijk is ws jouw klacht is, dan snap ik wel dat ze je eerst even terugverwijst naar de juf.
Tja, wat is oplossen in dit geval? Dat de juf toegeeft dat ze een burnout heeft en belooft zich voorlopig ziek te melden en hulp te zoeken? Dat ze een redelijke uitleg geeft voor haar onredelijk gedrag en beterschap beloofd? Dat ze haar belooft haar ontslag aan te bieden, omdat ze bij nader inzien toch een hekel aan kinderen blijkt te hebben? Ik vind het nogal gemakzuchtig en vrij misplaats om twee personen iets samen laten oplossen, als het gedrag van een persoon het probleem vormt. Kortom, ik zou terug stapprn naar de directie en vragen hoe zij het "samen lossen" dan precies voor zich zien. Je kunt de juf in kwestie best aanspreken op haar gedrag, maar dat is heel wat anders dan het oplossen.
Ik heb jouw verhaal en alle reacties gelezen. Het valt me op dat je veel emotie verwerkt in jouw verhaal. De juf was schrikwekkend, agressief, etc. Ik begrijp werkelijk niet dat je zelf meteen negatief op de juf reageert. Ze stelt jou een vraag, over de toon waarop valt te twisten, maar jouw reactie vind ik erg bijzonder. Ik begrijp ook niet dat je meteen de directeur belt. Vraag of de juf tijd heeft voor een gesprekje en leg je probleem voor. Ik zou het dan als een ik-boodschap brengen, dus vertellen dat jij haar reactie omtrent de zindelijkheid van jouw kindje niet prettig vond en dat het misschien verkeerd is overgekomen. Zo open je de deur voor een conversatie. Succes ermee. Ik vond het ook vreselijk spannend toen mijn dochter naar school ging.
Hier zit ook wat in. Wist de school al van het zindelijkheidsprobleem af? Wat voor afspraken heb je vooraf gemaakt met school hierover? Met wie had je het toelatingsgesprek?
Je komt op mij dus ook wat gevoelig over, wat natuurlijk normaal is als je kindje net naar school gaat, maar denk toch dat je ook moet proberen te relativeren. Zou inderdaad nog een keer een gesprek met de juf aangaan. Maak een afspraak met haar na school. Dan heb je sowieso een rustig gesprek en heb je gelijk de kans om een beter beeld van de juf te vormen. Succes! Hopelijk valt het allemaal mee...
Hetzelfde als hierboven. Dit is voor de kinderen ook niet prettig, arme kindjes. En zou me precies hetzelfde voelen als jou.
Ik vind het klinken alsof ze helemaal geen zin meer heeft in haar werk. Voor kinderen en vooral kleuters/peuters heb je nou eenmaal veel geduld nodig en dat heeft zij duidelijk niet. Het is geen probleem tussen jou en de juf gezien het bij meerdere kindjes in de klas gebeurd. Ik zou weer naar de directie gaan. Het is toch niet jouw taak om te praten met slecht functionerende/overspannen werknemers?