Tja, TS, je noemt hier wat anekdotes waar ik ook van zou schrikken. De lerares klinkt als iemand met een kort lontje en sommige van haar reacties zijn ook absoluut niet verantwoord. Ik zou het in jouw plaats op zijn minst met haar willen hebben over het duwen, waar je kind bang van is geworden. Wat het lastig maakt, is dat wat je schrijft deels gaat over andermans kinderen. Ik kan me wel voorstellen dat je schrikt hoor, en het is ook goed dat je de bewuste ouders hebt ingelicht. Wat zeggen zij hier eigenlijk van? Willen zij het er misschien eens over hebben? Ik zou toch met spoed aandringen op een eerder gesprek. Eventueel kun je overwegen om je kind thuis te houden op dagen dat zij werkt totdat het gesprek heeft plaatsgevonden, omdat dit beter eerst opgeklaard kan worden. Dat zes-weken-gesprek zal inderdaad vooral gaan over de ontwikkeling van jouw kind en de kans is groot dat er maar beperkt tijd is. Veel van die gesprekken zijn 10 minuten. Bovendien is het de vraag of dit wel kan wachten. Je geeft aan dat je kind overstuur is en niet naar school wilt als deze juf er is. Dat klinkt dringend. De juf is zich er misschien niet bewust van dat haar actie zulke gevolgen heeft op jouw kindje. Als niemand haar op haar gedrag aanspreekt, komt zij daar ook nooit achter. Of ze er ook iets mee doet, is een andere vraag natuurlijk. Als je verder wilt met deze school, en deze juf, is het belangrijk het zo snel mogelijk te de-escaleren, voordat het een eigen leven gaat leiden (doet het deels al) en een stempel op het hele schooljaar drukt. Mocht de juf niet ontvankelijk zijn voor een openhartig gesprek, dan is de directeur een logische volgende stap. Het is logisch dat de directeur wil dat je het eerst met de lerares probeert. Ook als je denkt dat het niet gaat lukken. Want dan wordt dat vanzelf duidelijk en kom je toch weer bij de directeur uit. Ik neem aan dat je dan wel gewoon een gesprek met hem kunt aangaan. Ik lees hier dingen als social media inlichten en iemand het leven tot een hel maken. Die mensen wil ik de volgende vraag stellen: Zou jij, in de plaats van TS, verder willen met deze school? Zo ja, dan moet je de zaak dus NIET escaleren, maar juist de verstandigste proberen te zijn om dit op te lossen. Begrijp je niet verkeerd: Duidelijk zijn en grenzen stellen is absoluut geoorloofd, maar op deze manier escaleren doe je niet als je de relatie wilt voortzetten, omdat dat niet werkt. Je gooit je man toch ook niet de deur uit na een ruzie, hoewel je het huwelijk wilt voortzetten?