Hoi dames, Even jullie advies over het volgende. Onze dochter is bijna 3 en is een echte prater. Nu merkte we de afgelopen dagen ineens dat ze begon te stotteren. Ze herhaalt vooral het eerste woordje bv. ik, ik, ik, ik, en dan maakt ze haar zin af. Soms blijft ze hangen midden in een zin. Omdat stotteren in de familie (bij man) zit, is hij er heel alert erop. Nu heb ik het een en ander opgezocht en er wordt vooral geadviseerd om het te negeren en haar niet te verbeteren. Alleen is het zo dat als ze soms er niet uit komt ze zegt ' niks' en dit horen we nu veel vaker. Ik ben bang dat ze dadelijk steeds minder gaat praten en steeds vaker gaat antwoorden met niks. Nu heb ik bij de creche al navraag gedaan of ze daar ook zo stottert alleen is dat niet het geval. Ze stottert daar juist helemaal niet. Hoe gaan we hier mee om? Iemand tips? Ps. Is best veel veranderd in haar thuissituatie. Ze heeft er een zusje bij die enorm veel aandacht vraagt en erg veel huilde. Hier ging ze redelijk goed mee om. De jongste is nu wat rustiger en daardoor krijgt de oudste meer aandacht. Het stotteren komt dus vrij onverwachts. Iemand tips.
Onze dochter is dan wel een jaar ouder, maar stottert nu ook opeens. We merken altijd aan haar als ze in een ontwikkelingsperiode zit, dat ze een stuk slechter gaat praten. Alsof dat deel van de hersenen even op sluimer staat, zodat een ander gedeelte op vollere toeren kan draaien. We zitten nu ook in zo'n periode, ook ik-ik-ik-ik en w-w-w-wat Maar ook kan ze de "r" niet meer zeggen, die verandert in een "L". Ze heeft daar eigenlijk last van sinds ze goed praat. Dus persoonlijk zou ik me (n0g) geen zorgen maken, het kan allerlei oorzaken hebben en het hóeft niet meteen ernstig te zijn
Het komt heel veel voor bij jonge kinderen, en gaat meestal ook vanzelf weer over. Eva heeft het rond de 2 jaar gehad, ze ging toen heel goed praten en ik denk dat het gewoon even te snel ging voor haar, de ontwikkeling. Lisa praat ook heel goed maar heeft er (nog) geen last van gehad.
Nu dacht ik wel dat het ging om een fase waar ze even doorheen moest, alleen vind ik het zo raar dat ze het thuis wel doet en op de crèche dus helemaal niet. Ging ervan uit dat het had te maken met de veranderingen, maar ik wacht het gewoon even af. Hoe reageren jullie erop? Soms blijft ze er namelijk in hangen en kost het haar echt moeite. Ik zeg dan altijd wel dat ze even rustig moet ademhalen en het dan opnieuw moet proberen, maar dan krijg ik dus ' niks' als antwoord terug.
Ik zou niets zeggen, zo leg je er alleen maar de nadruk erop en kan het alleen maar erger worden, of ze durft niets meer te zeggen. Gewoon rustig de kans geven haar verhaal te doen.
Idd wat @Snoopy schrijft, het komt vaker bij peuters en ook bij kleuters. Mijn zoontje had het toen hij 4 was. Het ging vanzelf over. Mijn dochter (bijna 3) heeft het (nog) niet gehad.
Herkenbaar. Hier heeft zoontje (3 jaar) ook gestotterd. Het was ook het herhalen van woorden en dan wel 10 keer achtereen ik werd er bijna nerveus van. Ook wij zeiden er niets van en lieten hem rustig uitpraten. Wij zijn zelfs bij logopedie geweest ik denk in totaal 4 keer want toen werd ons dochtertje geboren en ta-da het stotteren werd veel minder en was na kleine 4 weken helemaal over. Volgens mij hebben veel peuters hier (tijdelijk) last van Hier denk ik dat het of een fase is geweest of te maken heeft gehad met spannende veranderen zoals een zusje opkomst. Nu stotters hij nauwelijks.
Hier een zoontje met een stotterstoornis ( 3,5 jaar). Het is begonnen toen hij twee was en nu zijn we inmiddels als driekwart jaar in behandeling bij een stottertherapeut. Het gaat nu erg met ups en downs, maar hij kan heel vloeiend praten en dat geeft wel vertrouwen voor de toekomst. Ik zou het goed in de gaten blijven houden. Meestal is het (gelukkig) een fase, maar soms is het echt een stoornis. En hoe eerder je erbij bent, hoe beter! Enkele tips: inderdaad laten uitpraten, niet invullen, neem de tijd. Belangrijk is om zelf ook je tempo te verlagen! Praat zelf ook rustiger. De drie rust en regelmaat kunnen ook helpen. ( dus tijdsdruk wegnemen, bv op tijd weggaan, geen (tijds)stress) Sterkte en als je nog wat wilt weten, pb me maar!
Ik zit momenteel in dezelfde situatie dus ben ook bezig met het inwinnen van informatie. Mijn dochter is ook begonnen met stotteren maar dan alleen bij het begin van de zin. Ook blijft ze niet hangen op een klankt maar heeft moeite met het starten van haar zin. Ze begint met een lange oeoeoeoe of aaaaaah en begint dan pas met praten. Het lijkt wel alsof ze de zin er echt uit wil persen en wordt soms helemaal rood omdat ze het er niet uitkrijgt. Het is niet altijd hoor maar met name als ze iets heel enthousiast wil vertellen. Waarschijnlijk heeft ze in haar hoofd de hele zin al gezegd maar moeten de woorde nog volgen... Ik lees ook dat ze ouders aanraden er niet teveel aandacht aan te besteden en dat doe ik dus ook niet. En dat ze aan tips 'praat eens rustig' of 'haal even adem' niks hebben omdat ze toch niet snappen waarom dat je dat zegt. Een vriendin-logopedist raadde me aan zelf ook eens een stotter te laten vallen om te laten zien dat het iedereen wel eens gebeurt. En inderdaad zelf niet te snel praten en zoveel mogelijk gesloten vragen te stellen, zodat ze niet zoveel hoeft na te denken wat ze wil gaan zeggen. Ik heb wel een afspraak gemaakt met een therapeut (ondanks dat mijn dochter te jong is voor echte therapie) omdat het afwachten (zoals ze vroeger deden) ze tegenwoordig niet meer doen. En dat er al genoeg aanleiding is als ouders zich zorgen maken. Al is het alleen maar om informatie in te winnen en het "probleem" kenbaar te maken. Ook lees en hoor ik dat het in veel gevallen vanzelf weer overgaat, echter het blokkeren en gezicht- en handgebaren die mijn dochter erbij maakt, is wel reden tot aandacht. @Angel1980 hoe was het bij jouw kindje op den duur duidelijk dat het geen fase was maar echt een stoornis?
Mijn jochie heeft het ook gedaan. Hij liep toen al bij de logopedie voor een klank-probleem (verving bepaalde medeklinkers stug voor anderen). We hebben toen de logopedie even om een zacht pitje gezet, om te zorgen dat de focus niet meer op het stotteren lag. Daarmee was het na een paar weken ook alweer beter. Die periode was hij zelf ook onrustiger, dat was daarna ook beter. Ik denk dat je het misschien eerst even kunt aankijken, rustig blijven terugpraten, en verder niet teveel aandacht aan geven. Alleen als het echt lang aanhoudt, zou ik wel even aan de bel trekken. Hier heeft het CB een logopedist in dienst..
Mijn mannetje van bijna 3 stottert bepaalde periodes echt heel erg. Eerst maakte ik me vreselijk zorgen want ik heb als kind gigantisch gestotterd en heb jaren op logo gezeten. Nu stottert hij eigenlijk alleen als hij heel erg moe is, gespannen, over-enthousiast. Proberen te negeren werkt het beste. Heel moeilijk want oh wat wil je hem graag helpen. Even afkloppen maar de laatste weekjes gaat het behoorlijk goed. Zijn dieptepunt want rond de geboorte van zijn broertje, nu 6 mnd geleden.
Mijn zoontje heeft zwaar geslist, dat is nu ook bijna over, gewoon vanzelf. Is gewoon ontwikkeling hoor dat stotteren, meestal dan. Of ze willen te snel..
heel raar maar het kan ook vermoeidheid zijn..jaaa wist ik ook niet maar dat heeft mijn zoon weleens als hij een dag echt druk is geweest of gewoon niet goed heeft geslapen de dagen ervoor begint hij te stotteren.