Hoi meiden, Ik moet het even ergens kwijt hoor.... Gisteren hadden we een verjaardagsfeestje van mijn schoonmoeder. Ze is 65 geworden. Wij hadden voor haar een surprise high tea geregeld met al haar vriendinnen, buurvrouw, dochter en zus. Iedereen ging uiteindelijk om 5 uur weer naar huis, behalve haar zus en dochter. Die bleven eten. Op een gegeven moment kregen we het over het feit dat haar dochter (mijn schoonzusje dus) en ik bijna tegelijk zullen gaan bevallen. Er zit maar 2 weken tussen onze uitgerekende data. Hartstikke leuk natuurlijk om zo tegelijk te lopen.... Maar toen zei de zus van mijn schoonmoeder ineens: "Tja, als jullie tegelijk zouden bevallen is het natuurlijk wel duidelijk wie er voor gaat!" Ikzelf heb het niet gehoord dat ze dat zei en mijn man vertelde het vanmorgen pas bij het ontbijt. En nu zit ik er dus al de hele dag mee in mijn hoofd en kan ik het niet van me afzetten... Wat moet ik hier nou mee?
Niets, ben ik bang, je zou er wat van kunnen zeggen ,maar het kwaad is al wel geschied. Wat vind je man ervan? Voor hem lijkt het mij helemaal lullig, want dat je je eigen dochter verkies boven je schoondochter is nog tot daaraan toe, maar dus ook boven je eigen zoon, lijkt mij wel heel pijnlijk. Edit: ik had verkeerd gelezen, ik dacht dat je schoonmoeder dat had gezegd. In dat geval, niets meer meedoen, dat die zus daar wat over zei, zegt toch niets over je schoonmoeder?
Ik denk dat die zus het een beetje verkeerd ziet. Want een kindje van een dochter of zoon maakt niet uit. Volgens mij heeft ze daar gewoon niet aan gedacht. Dacht ze alleen aan diegene die bevalt en niet aan dat het kindje die gebaard wordt door een schoondochter dat die van de zoon is... zo iets Ik zou het uit je hoofd zetten. Verspilde energie.
Niks. Als je schoonmoeder, je schoonzus belangrijker vind, lekker gaan. Ik merk bij ons in de familie dat me broertje en schoonzus er belangrijk zijn voor me moeder: ze krijgen heel veel en worden erg voor getrokken. En wij... nee hoor die aandacht krijgen we niet. Nou in begin deed me het zeer. Nu kan het me geen moer schelen. Ik ga nu mijn eigen weg met mijn gezin... We hebben wel contact maar anders
PARDON?!?!?!?! Als je het niet los kan laten, is het een mogelijkheid om contact met haar (de tante van je man) op te nemen en gewoon te vragen wat ze daarmee bedoelde? En vervolgens te zeggen dat dat best een kwetsende opmerking was? Dan kun je het daarna misschien een plekje geven en het loslaten? Maar hoe reageerde je schoonmoeder daar zelf op? Misschien heeft die daar expres niet op gereageerd. Het maakt ook niet uit was de zus van je schoonmoeder vindt... wat je schoonmoeder vindt is veel belangrijker en ik maak uit niets op dat zij het daar mee eens was... toch?
Aangezien het gezegd is door de zus van je schoonmoeder zou ik er zelf niks mee doen, het mens is niet wijzer moet je maar denken. Als je er toch mee rond blijft lopen, kan je het eens rustig bespreken met je schoonmoeder. Je zou haar bijv. kunnen vragen wat ze nou vond van die opmerking van haar zus... Succes.
Ik zou me dr niet druk om maken. Sinds wanneer heeft de zus van je s-moeder daar over te oordelen? Misschien ziet je s-moeder zelf t wel heel anders. Enneuh, precies tegelijk bevallen zou wel heel bijzonder zijn... Denk dat t normaal zou zijn dat de eerste baby t eerste bezocht word toch?? Of is dit te makkelijk gedacht van mij?
Niks mee doen. Lekker laten wezen en genieten van je zwangerschap. En denken "Het is wel duidelijk wie er bij kraamvisite de laatste rechten heeft..." De tante van je man..
Mijn schoonmoeder, geweldig mens en eerlijk, heeft wel eens aangegeven dat het toch anders heeft gevoeld toen haar dochter is bevallen van een kindje. Dat had even toch een extra speciaal gevoel. Ze kon het niet echt benoemen. Ze heeft ook de bevallingen van haar andere schoondochter meegemaakt. Eveneens speciaal maar toch anders. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Ik bedoel, mocht het mij nog lukken om zwanger te worden, en dan ook te bevallen heb ik meer wens naar mijn eigen moeder, dan mijn schoonmoeder tijdens de bevalling. Ik zie de logica van de tante dus wel, echter hoeft het natuurlijk niet zo expliciet benoemd worden. Het is er waarschijnlijk lulliger uitgekomen, dan bedoeld.
Ja... ik kan me er ook iets bij voorstellen, als moeder zijnde. Je ziet niet alleen je nieuwe kleinkind, maar je dochter is ook moeder geworden (en dat is misschien net iets bijzonderder dan als je zoon vader is geworden. Waarom weet ik niet, misschien vanwege de prestatie? ) Maar was jij ook al zei: Dat hoef je nog niet uit te spreken. Sterker nog: Ik ben een GROOT voorstander van eerlijkheid en de waarheid zeggen, maar dit soort dingen dien je voor je te houden. Niemand wordt er beter van als je zoiets uitspreekt. Sterker nog: Je kunt er alleen mensen mee kwetsen.
Ja, het is niet echt een doordachte opmerking. Maar het feit dat ze zoiets zegt, doet me wel zeer, want zij is juist altijd iemand die heel weloverwogen haar woorden uitspreekt. Heel intelligente vrouw ook.... Maar niet snugger genoeg blijkbaar, anders had ze dit niet gezegd. Mijn schoonmoeder zelf heeft niet gehoord dat ze dit zei. En mijn man tilt er, zoals gewoonlijk, weer niet zo zwaar aan. Die kan dat veel makkelijker loslaten. Ik kan hier dagen over piekeren, ook al weet ik dat ik het niet zou moeten doen....
Och, je wil niet weten hoe vaak ik een zeer intelligent en hoog opgeleid persoon een écht domme opmerking heb horen maken! In sommige gevallen gaat hoge intelligentie niet goed samen met aanvoelen wat voor consequenties bepaalde dingen hebben op emotioneel gebied. Kijk maar eens naar Bones.
Gewoon een domme opmerking waar je je niets van aan moet trekken, denk wel dat het voor een moeder heel spannend is als je eigen dochter gaat bevallen, denk dat ze dat bedoelde
Waar pieker je dan over? Ik zou het echt loslaten hoor! Het heeft niets met jou te maken. Tenzij je altijd met haar in de clinche ligt natuurlijk, maar dan zou ik het ook naast me neer leggen. Zelfs de meest verstandige mensen kunnen af en toe (onbewust) ontactische opmerkingen maken.
Tja, dan is het denk ik wel duidelijk waarom hij dingen heeft leren loslaten. Als je familie er zulke dingen uit flapt dan moet je wel.
Dit is dus bij ons gebeurd... al was het mijn zus en niet mijn schoonzus. In het ziekenhuis vonden ze dat zo bijzonder, dat we gewoon samen een kamer kregen... zo kon alle visite dus gelijk de 2 mannetjes zien. Katja's verhaal snap ik ook wel... dat je als moeder zijnde dichterbij je eigen dochter (en haar bevalling) staat... maar het komt vast goed hoor. Hier werd alles dus verdeeld... eerst bij die op visite en dan door naar de ander en andersom...
Ja, als dit het enige voorval was geweest, was ik er misschien niet over gevallen, maar met zulk soort dingen, zijn er vaak wel wat dingen aan vooraf gegaan... Zo hebben wij bijvoorbeeld met de kerst op een leuke manier (d.m.v. blauw gekleurde slagroomsoesjes) bekend gemaakt dat we een jongetje krijgen. Schoonmoeder reageerde daar toen helemaal niet op. Heeft er niks over gezegd. Ze heeft alleen gevraagd hoe ik die slagroom toch blauw had gekregen...... En gisteren stonden we na afloop van de high tea nog even na te praten en toen werd er alleen maar over de buik van mijn schoonzusje gesproken. Hoe mooi ze wel niet zwanger is e.d.... En ik stond daar met mijn mooie zwangere buikje naast en niemand die daar wat over zei.... Best lullig.... En als de band van mijn schoonzusje met haar moeder nou heel goed zou zijn, zou ik denken; ja tuurlijk is zij belangrijker en ga je daar eerst heen. Maar dat is niet zo. Ze hebben elkaar zelf een periode helemaal niet gezien omdat ze volgens haar moeder een fout vriendje had. Ze woont ook best ver (1,5 uur rijden) dus ze zien elkaar bijna nooit, maar nemen ook allebei niet veel moeite om elkaar wel te zien af en toe. Wij vragen schoonmoeder als we op vakantie zijn om gezellig een middagje te komen bowlen en daarna te gourmetten. We helpen haar met allerlei dingen en eten er heel regelmatig. Als ze in de zomer op de camping verblijft (ze heeft een staplaats), dan komen we regelmatig een dagje langs. We wonen ook maar op 10 minuten afstand, dus lekker dichtbij. Wij doen 'meer ons best' een de band te onderhouden. En dan krijg je zo'n opmerking van haar zus, waar ze toevallig net de hele week gezeten heeft. Ik heb dus ook het vermoeden dat het ter prake is geweest, zo van 'stel dat ze tegelijk bevallen', en dat tante daarom die opmerking zo maakte....
@GewoonLinda, alle voorbeelden die je noemt vind ik niet zo ernstig klinken. Nu klink je toch een beetje alsof je je schoonzus als concurrent ziet en dat je eigenlijk vind dat je band beter is en dus ....? Vind je dan eigenlijk dat de voorkeur naar jou moet gaan? Mijn band met schoonmoeder is eigenlijk beter dan met mijn moeder. Echter blijft mijn moeder, mijn moeder. Ook al heb ik haar ook een tijd niet gesproken door onenigheden. Echt laat het los... Richt jij je gewoon op jouw moeder / of andere familie.