Hallo allemaal Ik heb een vraagje, klinkt misschien nogal dom. Maar veel van julie schrijven dat jullie vlak na een mk zijn gaan klussen om weer zwanger te worden. Ik zit er de laatste tijd veel aan te denken dat ik heel graag een kindje wil. Mijn miskraam is nu een halfjaar geleden, en daar ben ik nog lang niet overheen. Hoe gaan jullie met het sterke gevoel van opnieuw zwanger willen worden maar het ook om leren gaan met het verlies van een kindje? Groetjes liz
Lieve Liz, Dat is geen domme vraag , en iedereen is anders. De één heeft meer tijd nodig als de ander. Ik heb mijn mk november 2006 gehad en ben er ook nog niet overheen toch wil ik zo snel mogelijk opnieuw zwanger zijn. Alleen dan kan ik verder , weer verder waar ik gebleven was. Mijn meisje dat ik verloren heb zal ik nooit vergeten en ik zal ook nooit weer dezelfde zijn... liefs
Ik was ook gelijk weer bezig met zwanger worden maar nu ik zwanger ben denk ik er nog steeds vaak aan. Het is voor iedereen anders maar door mijn miskraam ben ik eigenlijk pas goed gaan beseffen wat voor wondertjes baby 's zijn. Ik wilde zo graag een kindje en ben toen ook echt van een roze wolk afgedonderd . Toen ik het een beetje verwerkt had was ik ook die maand weer zwanger geraakt dus ik denk dat mijn lichaam en geest dat echt even nodig hadden om weer te kunnen genieten van een nieuw wondertje! Ik hoop dat je je miskraam een plaatsje kunt geven en neem de tijd die jezelf denkt daarvoor nodig te hebben ! liefs caroline
ik heb begin dit jaar een miskraam gehad en ik heb het ook nog lang niet verwerkt!Maar mijn wens op een kindje is zo groot en ikzelf denk dat ik me miskraam het beste kan verwerken als ik weer zwanger zou raken(en het goed gaat).iedereen is anders en verwerkt het anders.Doe waar je je goed bij voelt! liefs
Ik vind het ook zeker geen stomme vraag en denk ook dat iedereen anders is en er anders mee om gaat. Probeer jezelf niet te spiegelen aan anderen, neem de tijd die jij nodig hebt. Ik ben zelf erg nuchter en ben er naar iedereen heel erg open over geweest. Ik heb bijna 4 weken terug een MK gehad en voor mijn gevoel heb ik het een plek kunnen geven, ik begrijp het en ik heb er vrede mee. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik er nog wel verdrietig om ben. Het verdriet moet slijten, maar staat mijn kinderwens niet in de weg. Veel sterkte!