Beste, Ik heb een vraag over het voelen van de buik. Tijdens mijn controles bij de verloskundige is niet alles gegaan zoals zou moeten. Ik zit er daarom aan te denken om zelfs een klacht in te dienen. Omdat ik geluk bij ongeluk had dat ik in het proces van de gynaecoloog ben gekomen. De verloskundige gaf aan dat mijn dochter niet meer in stuitligging lag. terwijl ik wel degelijk anders dacht te voelen. Een dag later bij de gynaecoloog bleek mijn dochter wel degelijk in stuit te liggen en bleek mijn vruchtwater op. versie was onmogelijk. Ze is daarom als prematuur gehaald met een keizersnede.... De verloskundige heeft dit allemaal niet opgemerkt. Iets wat ik wel raar vind eigenlijk en mij achteraf wel boos om maak. Als fysiotherapeut ben ik in staat verschillende spieren zelfs van elkaar te onderscheiden. Is mijn verloskundige niet secuur geweest? of is het eigenlijk onmogelijk om zoiets goed te voelen.? Ik had geen voorliggende placenta, was maar 7 kg aangekomen en had van mezelf een BMI van 19. (niet echt beperkende factoren om iets goed te voelen lijkt mij.) Hoe alles verlopen is, is iets om verder met de verloskundige te bespreken dat weet ik. Maar op voorhand wil ik eigenlijk weten of ik niet het onmogelijke verwacht/verlang en mij voor niks boos maak. alvast bedankt.
Hoi Jolien1986, vervelend dat je dit hebt meegemaakt. Ik snap je vraagtekens heel goed. Ik denk dat het sowieso verstandig is er nog eens een gesprek met de verloskundige op te wagen. Want het mag nooit de bedoeling zijn om een zwangere vrouw niet goed te begeleiden, ook niet op emotioneel vlak. Of ze fout gehandeld heeft, vind ik lastig te zeggen. Het is namelijk zo dat je je bij het uitwendig onderzoek echt kunt vergissen in de ligging van een kindje. Billen kunnen enorm op een hoofdje lijken, zeker als het kindje met de beentjes omhoog ligt. En als zij op de hand het idee had dat het goed lag en dat ze het kindje nog een beetje heen en weer kon bewegen (waaraan je de hoeveelheid vruchtwater probeert te schatten) kan ik me indenken dat zij echt dacht dat het goed was. Maar wellicht heeft ze niet bewust op het vruchtwater gelet en is dit voor haar juist een opsteker om in het vervolg alerter te zijn. Het is lastig om iemand aan te klagen als diegene heeft genoteerd wat ze voelde en echt dacht dat ze het goed had. Vergissen is menselijk, maar van vergissingen leren is heel belangrijk! En als het een vergissing was die te voorkomen was geweest, moet dit ook boven tafel komen. In het vervolg zal ze bv eerder voor de zekerheid een liggingsecho afspreken, of bij twijfel van de hoeveelheid vruchtwater een echo laten maken. Ik ken de casus natuurlijk verder niet en wil niet speculeren van wat ze wel of niet heeft gedacht en heeft gezegd en opgeschreven en over het beleid dat ze maakte, maar ik denk dat het wel heel nuttig is hier met haar van gedachten over te wisselen. Als je dan nog de indruk hebt dat ze verkeerd gehandeld heeft of je vindt geen gehoor, ben je uiteraard vrij om een klacht in te dienen. Het vergelijken met spieren in een lijf is niet helemaal correct denk ik. Spieren behoren ongeveer op dezelfde plek in een lijf te zitten, terwijl er bij een zwangerschap heel veel factoren zijn die variabel zijn en meegenomen moeten worden in je uiteindelijke bevinding. En er is dus meer om fout geïnterpreteerd te kunnen worden. Vervelend dat dit verhaal bij je herinnering aan je bevalling hoort. Hopelijk kun je het op een dusdanige manier een plaats geven dat het je uiteindelijk wat rust brengt in het hele verhaal. Op welke wijze dan ook. Groetjes Brigitte