hoihoi! Mijn zoontje van bijna 2 ( aug 2 jaar ) is altijd al een super goede slaper geweest... sliep snel door.. gaat super graag naar bed .. begint ie zelfs te lachen.. en word super gezellig kletsend brabbelend wakker.. echt geweldig dus! TOT 2 maandjes terug.......!!!! Een DRAMA is het nu.. echt... hij gaat nog wel redelijk vanzelf / graag naar boven.. doen we altijd pyama en boekje lezen bij ons op grote bed.. en dan naar zn kamertje zoals altijd al.. dat gaat goed.. maar leggen we m in bed.. SCHREEUWEN zlefs zo hard en kwaad dat ie bloeduitstortinkjes in zn gezichtje heeft gehad..!!!! Hij raaakt het matras nog niet aan of hij springt uit onze arme om vervolgesn te gaaan staan en smeken met zn handjes en schreeuwen dat ie er uit wil.. ( hij slaapt nog in ledikant ) Tot 2 maand terug sliep hij ook tot half 9/9 uur. nu is hij om 6 a 7 uur wakker.. schreeeuwend.. en nog hondsmoe!! als we m uit bed halen is ie nog moe en wrijt ie in zn oogjes .. chagi etc.. laat staan om een uurtje of 10 a 11 smorgens ( zn ochtendslaapje is er al tijd af en ging perfect.. nu dus weer geprobeerd naar bed te doen maar na 2 weken zonder resultaat en schreeuwen totdat we terug komen maar mee opgehouden ) Herkend iemand dit?? Is het verlatings angst..? Bang in het donker ( hebben altijd wel nachtlampje aan dus dat kent ie ) Eng gedroomd ooit? Overmoe of toch tewakker? ( we doen altijd zelfde tijden ongeveer ) ik zit echt met mn handen in het haar... Nu moet ik zeggen hij heeft er 9 weken terug wel een zusje bij gekregen.. maar hij vind haar gweldig.. helpt graag en krijgt nog zn normale ritme en aandacht.. en het begon een paar weken na haar geboorte... iemand tips? Is er nu iets aan de hand ? ik vind het nog zielig ook!! liefs Ps. weet dat ik niks te klagen heb tegenover sommigen anderen.. maar weet t ff niet meer...
Klinkt alsof je jochie toch flink moet wennen aan de nieuwe situatie in huis. Veel kan je niet doen behalve liefdevol consequent zijn in alles. Zeker nu ook bij het naar bed brengen. Sterkte!
Is hij wellicht toe aan een peuterbed of gewoon bed ipv het ledikantje? Wellicht voelt hij zich plots opgesloten in zijn bedje nu? Aangezien hij er blijkbaar graag weer uit wil....
Klinkt alsof hij moet wennen aan zijn nieuwe taak als grote broer. Misschien is hij toe aan een peuterbedje, misschien wil hij ook echt 'grote broer' zijn en is hij toe aan een peuterbedje. Verder zou ik het niet kunnen verzinnen, sterkte en succes!
Dankjewel allemaal! Fijn dat julkie reagrleren en meedenken.. Hij zit nooit aan zn oortjes ofzo... of hoeft dat ook niet als ie er last van heeft? Het grote broer taak heb ik ook aam gedacht.. maar het is na 2 weken begonnenm. ( je zou denken dat juist in de kraamweek met veel drukke visite hij moet wennen ? ) en waarom word hij dan zo schreewend en kwaad wakker en vroeg wakker? ( ff serieuze vraag want ik kan me geen reden bedenken ) en oplgesloten in de ledikant heb ik ook al an gedacht.... Maar.. ik weet t nog niet..... twijfelwltwijfel.. Hijnis trouwens overdag ook al wel meernaanhankelijkmm als hij bij me op de arm wil en na een paar minuten wil ik hem neerzetten blijft ie als een aapje om me heen klemmen en mag ik hem niet wegzetten.. en als manlief de deur uit gaat krijst ie bijna tot ie thuiskomt bij wijze van . hij gaat lang door!! Misschien hier meer duidelijkheid van?
Misschien (klinkt misschien heel gek dit) heeft hij nu pas in de gaten dat zijn zusje echt blijft en niet een logee is voor tijdelijk of zo, snap je? Wellicht dat bij hem nu pas 2 weken later tot hem doordringt van 'oké ze gaat niet weg en blijft dus hier' misschien denkt die dat die nu ook dingen moet doen voor 'aandacht' niet dat ik wil suggereren dat hij geen aandacht krijgt maar wellicht is hij daar bang voor...? Misschien is het een idee om met hem samen een gesprekje te voeren dat zijn zusje nog heel klein is ect, ect. Maar dat als zijn zusje slaapt jij dan leuke dingen met hem kan doen. Maar dat je wel lekker uitgerust moet zijn om lekker te kunnen spelen met mama en papa want als jullie allemaal moe zijn gaat dat niet snap je...? Op peuterniveau natuurlijk en je wilt hem geen schuldgevoel of zo aanpraten, maar wellicht dat hij de situatie dan beter gaat begrijpen en zijn gedrag positief kan veranderen? Een andere insteek zou ik niet kunnen bedenken.... Succes!
Als remedial teachter op een bassichool zagen we dit gedrag vaker dat wanneer er een broertje of zusje kwam. We zagen ook vaker dat kinderen die zindelijk waren ineens weer in bed gingen plassen, dat is niets om je zorgen om te maken, hij/zij moet gewoon wennen aan de nieuwe situatie en dat papa en mama de aandacht nu moeten verdelen over twee, en je niet meer de enige bent! Vaak doet een gesprekje of een boekje (er zijn ook boekjes over broertjes of zusjes) wel wat meer rust brengen, maar dat is geen garantie natuurlijk. 'Kas krijgt een zusje' is een leuk en leerzaam boekje wat je met je peuter kan lezen. Ik heb een stukje gekopieerd, het is te krijgen bij bol.com. Wellicht ook bij de plaatselijke boekhandel...? Kas krijgt een zusje en dat is wel even wennen. Eerst was alles van hem en kon hij overal mee spelen. Het flesje, het wiegje, het bloesje, het badje en het zitje van zijn zusje zijn ideaal speelgoed voor Kas en zijn knuffel. Nu zijn zusje er is, moet Kas zijn speelgoed plots delen. Als zijn zusje ook de hele schoot van mama inneemt, heeft Kas er genoeg van. Maar dat is zonder zijn zusje gerekend Een warm en grappig prentenboek over een jongen die eraan moet wennen dat hij niet meer enig kind is. Op een speelse en herkenbare manier brengt Pauline Oud in beeld wat er in kinderen omgaat als ze een broertje of zusje krijgen. Voor kinderen vanaf 2,5 jaar.[/I][/I]
Dankjewel! Denk dat ik het boekje maar eens aan ga schaffen... en idd edn gesprekje doen... tis ook niet niks voor m idd... Maar hijnis wel gek met dr en ga bewust ook aandacht aannhem besteddn... zn ritme trekken we ook dood zoals voor zn zusje er was.. maar tuurlijk ziet hij vooral mij veel met dr gezken ik borstvoeding geef.. Hij heeff geen driffbuien als ik of mn man met dr zit te tutten of kletsen.. Maar gekukkig zie jij het dus ook wel vaker. .. hij is dus niet de enige.. mn arme mannetje..