@K-Bloem: Hier is het wakker worden ook weer aan de orde...vermoed dat het een combi is van een ontwikkelingsfase en ook door mamahonger... Mag ik vragen of je ook een vast naar bed gaan patroon hebt?
Ja dat vind ik het 'jammere' aan een forum het zijn korte en bondige antwoorden waaruit iedereen zijn eigen conclusie trekt. Kijk er zijn dingen wat je schrijft wat ik nooit zou doen en er zullen allicht dingen zijn die ik doe, wat jij nooit zult doen. Maar over het badje ik doe dat idd 's ochtends, ik ga het morgen even proberen net voor haar laatste fles, thanx! en dan kom ik meteen bij noatje.. Ik heb dus een avondritueel; slaapkleding aan, flesje, tanden poetsen, boekje voorlezen, knuffelen en naar bed. Maar doordat we net vakantie hebben gehad liep het niet altijd zo, dat is natuurlijk ook weer verwarrend! Ik ga het morgen even met het badje vantevoren proberen en dan kijk ik het even aan!
Denk dt dat geen slecht idee is, misschien zelfs een lavendelbadje (natusan of zwitsal o.a) is er iets verandert in haar kamertje?
Ik zit nu idd te denken dat ik wat spullen uit haar kamertje heb weggehaald omdat het steeds voller kwam te staan, zou het daar dan ook aan kunnen liggen? Heb nog van Natusan douchecreme met lavendel dus die gebuiken we dus morgenavond in ieder geval!
misschien dat het badje gaat werken, ik hoop het voor je, ja wie weet mist ze wel wat van haar kamertje... iets waar ze vaak naar keek ofzo?? Is altijd lekker om je heerlijk geurende kindje in een fris bedje te leggen, altijd een geniet momentje! Ik doe ook altijd verhaaltje of liedje, in elk geval een vast avond patroon dat geeft wel duidelijkheid en ze weten wat ze kunnen verwachten..
Ik hoop dat het allemaal gaat werken. Hier tot in den treure dingen geprobeerd. Hij ging altijd makkelijk slapen, maar snachts was gewoon drama. Gelukkig gaat het nu eindelijk wat beter...al is hij gewoon erg gevoelig en zit er dus nog regelmatig een slechte nacht bij tussen. Sommige kindjes slapen goed en sommige kindjes niet... Uiteindelijk zullen ze heus door gaan slapen hoor, kan je alleen niet vertellen wanneer.
vannacht ging het gelukkig wel goed. hij kwam om half 1 een keer en na een aai over zn bolletje ging ie ook weer slapen en werd vanmorgen om 8 uur weer wakker hopen dat het zo blijft of nog iets verbeterd.
Ik wil niet flauw zijn, maar volgens mij waren er juist mensen die HAAR manier van opvoeden veroordeelden. Je had haar eerste post ook echt heel anders kunnen lezen dan hoe er nu op wordt gereageerd. En ik kan me voorstellen dat ze zich daardoor aangevallen voelt en in de verdediging schiet. Maar goed, hier ook een nachtbraker. Maar ook hij slaapt direct weer door als we hem zijn speen geven. Ik denk alleen wel dat het gewenning is en vind eigenlijk dat we er niet aan toe moeten geven. We hebben dit twee keer geprobeerd en toen was hij een uur tot 2 uur wakker! Huilen doet ie dan niet, hij is gewoon wakker. Tsja, dan geef je hem de volgende keer toch maar weer die speen... Maar we kunnen toch niet aan de gang blijven denk ik dan? Zeker omdat ik straks die speen wil gaan afbouwen! Dus dan vraag ik me af, moeten we het niet gewoon even volhouden? Wellicht gaat ie vanzelf uit zichzelf verder slapen als wij hem niet steeds die speen geven. Dat zelf weer in slaap vallen wanneer ze lichtjes wakker worden is wel iets wat ze kunnen leren namelijk. Net zoals je dit als volwassene kunt leren. Ik weet het niet
Ik ben een van die mensen die wel redelijk fel op Isademi gereageerd heeft, en bij mij was dat echt vanwege haar opmerkingen in latere posts van als je je kind niet kunt laten huilen 's nachts, dat je dan op andere vlakken waarschijnlijk ook moeite zou hebben met de opvoeding, en opmerkingen als 'bij elke kik je kind uit bed halen'. Isademi zette het erg zwart-wit neer (mogelijk in reactie op anderen, maar dan nog...) als zou een kind dat 's nachts wakker wordt eigenlijk altijd resultaat zijn van het feit dat jij het uit bed haalt en daar heb ik op gereageerd. Dat zij ervoor kiest om haar kinderen te laten huilen, is haar keuze en ik ga er van uit dat zij in haar situatie goeie keuzes maakt. Maar de zwart-witte opmerkingen vielen mij -als moeder met een kindje dat al maanden lang meerdere keren per nacht wakker word- wel even in het verkeerde keelgat. Als dat in reactie op anderen is geweest, vind ik de opmerkingen nog steeds niet OK en vraag je zelf om tegenreactie: zwart lokt wit uit en andersom... @Merijn: mogelijk dat deze periode waarin ze gaan dromen en verlatingsangst een rol speelt, niet helemaal de lekkerste periode is om de speen af te leren? Hier gelukkig een duimertje, maar als er EEN periode is dat ik het m'n kind niet af zou proberen te leren, is het geloof ik wel deze... Ik zou denken: komt nog wel...
@ Rozemarijke: je hebt gelijk hoor dat dat ook geen fijne reacties zijn Maar er wordt veel kritiek op haar geleverd, terwijl de eerste reacties op haar ook niet bepaald vriendelijke zijn. Terwijl ik in haar eerste post zelf in eerste instantie niet zoveel kwaads lees (opvoeden wordt tussen haakjes gezet, en ik zou dat opvatten als dat dat haar manier van "opvoeden" is...). Het gaat dus wel 2 kanten op Daarbij heb ik erg veel gemene persoonlijke reacties gezien die ik ook niet bepaald mals vond. Nou ja, ik vond beide partijen niet echt vriendelijk (niet iedereen overigens, want jij kan opvallend rustig en vriendelijk discussieren ). Maar om weer ontopic te gaan, mijn zoontje doet dit al sinds hij zo'n 5 maanden oud is. Al een hele tijd dus. Maar ik denk ook niet dat dit het juiste moment is om die speen af te leren, daar heb je wel gelijk in. Alhoewel hij nooit echt een fase van verlatingsangst heeft gehad. Hij ging een periode wat snel huilen als ie bij vreemden op schoot zat, maar dat doet ie ook niet meer. Lastig...
Merijn, waar Rozemarijke het waarschijnlijk over heeft, is de periode als ze 9 maanden zijn. Ze leren "afstand" Wanneer jij naar de keuken loopt, zien ze je weg lopen en dat vinden ze raar en een beetje eng. Ze merken dat hun eigen lichaampje van zichzelf is en los van jou staat en dat emoties hun eigen emoties zijn. Dat uit zich dan vaak in piepen wanneer je weg loopt, dromen en slechter slapen. Het hoort erbij en is gewoon een stapje in hun ontwikkeling.. Misschien ga je dit binnenkort ook wat meer merken bij jouw zoontje. Mijn dochter slaapt gelukkig elke nacht door, maar ik merk wel dat ze het fijn vindt om mij te blijven zien en wil graag in mijn buurt zijn..
Dat weet ik allemaal wel Dat "gepiep" als ik weg loop, doet ie al een tijdje. Ik heb dus het idee dat hij niet zo extreem last heeft van verlatingsangst (verlatingsangst is niet iets van 9 maanden, er is een hele brede periode waarin het zich kan ontwikkelen, al vanaf zo'n 6 maanden gemiddeld). Maar mijn zoontje wordt al sinds hij 5 maanden is iedere nacht minstens 1 keer wakker. Dus dat is niet iets van nu en ik bemerk daar ook geen verandering in. Ik vind het trouwens ook niet zo'n heel groot probleem om 's nachts naar hem toe te gaan, omdat ie gewoon direct verder slaapt. Dus ik heb ook geen haast om het hem af te leren (al klinkt dat alsof ik een hond africht, maar zo bedoel ik het niet), maar het is in zijn geval wel echt gewenning.
@Merijn: bedoelde ook idd niet dat het nu onstaat, maar wel dat het niet echt de meest handige tijd is om het af te leren nu Maar dat begreep je al Thanks trouwens voor je compliment. Moet soms wel even op m'n handen gaan zitten hoor zodat die niet zonder sturing van m'n hoofd allerlei gekke dingen gaan typen (En soms vergeet ik dat dus toch even - even op m'n handen gaan zitten ).
Mijn kleine meid wordt ook weer wakker 's nachts... Nu, denk ik, een klein maandje, maar gelukkig niet elke nacht. Ik kan haar dan met geen mogelijkheid in haar bedje troosten: ze wil de speen niet, aai over de bol werkt niet, instoppen niet. Als ik haar dan slokje water geef, drinkt ze gulzig een paar slokken maar als ik die dan weghaal wordt ze nog bozer Dus wat dan te doen? Tja, toch maar weer de tiet en dan slaapt ze heerlijk verder. Meestal wordt ze wakker en hoor ik haar jengelen, dan ga ik naar haar toe en probeer haar in slaap te sussen. Dat werkt dan soms maar zo gauw ik wegloop gaat ze huilen. Dan laat ik haar even huilen (2min max) maar deze huil gaat al snel over in echt krijsen en dat trek ik niet: echt te zielig. Als ik dan terug kom in haar kamer, staat ze in bed te krijsen... Toch maar eruit dan en even rustig worden bij mama aan de borst. Ze drinkt dan ook echt goed. Ik zit eerijk gezegd dan ook echt in tweestrijd. Leer ik haar nu aan dat als ze wat harder gaat huilen, mama gelijk terug komt? Verwen ik haar nu? Maar ik kan het gewoon echt niet over mijn hart verkrijgen om haar te horen krijsen en snikken... Ik hoop ook maar dat een fase is dus snel weer over gaat! Ze heeft inmiddels wel 1 tandje dus misschien komen er meer? Sterkte in ieder geval allemaal met de kleine nachtbrakertjes!
@ bellabella: vorige week heeft mijn zoontje ook een klein weekje heel slecht geslapen en raad eens? Sinds gister piept er (zijn eerste!) een tandje
Haha! Leuk is dat he? Heeft hij er eentje onder? T. heeft ook vaak een rood wangetje de laatste tijd maar die trekt dan weer gewoon weg en ze heeft er dan geen tandje bij gekregen? Raar!
Hier ook een lief jongetje die nog altijd niet doorslaapt. Hij heeft het wel een periode gedaan, maar met 6,5 maand heeft hij een longontsteking gekregen en sindsdien is het over geraakt. We hebben wel eens een enkele keer dat hij een nacht doorslaapt met wat gepruttel maar daar hoeven we dan niet voor uit. Maar de meeste nachten is het ten minste 2x er uit en als we het treffen dan wel 5 keer ofzo.... Laten huilen/pruttelen proberen we zeker, maar vaak gaat het dan over tot paniek bij hem. Dus tja.... dan gaan we er toch liever uit voor eventjes... We hopen nog steeds dat het een (hele lange) fase is en dat het rond zijn 1,5 jaar wel over is. Hoop, hoop, hoop
Sinds twee weken is Luca ook bijna elke nacht wel 1 of 2 keer wakker. Daarvoor sliep hij altijd van 20.00 tot 07.00 aan 1 stuk door. Vannacht begon hij om 00.30 te jengelen en ik heb hem toen laten liggen, het was een paar seconden jengelen en dan weer een paar minuten stil. Dit heeft een half uur geduurt en toen is hij weer gaan slapen. Om 04.15 heeft hij een paar seconden echt gehuilt en sliep daarna meteen weer door. Of hij dan ook echt wakker of dat hij dit doet in zijn slaap ik weet het niet. Ben bang als ik er naar toe ga dat hij wel slaapt en dat ik hem wakker maak. Als hij echt huilt dan ga ik er natuurlijk naar toe. Hij woelt ook veel de laatste tijd, meestal vind ik hem 's ochtends bovenin, achterstevoren en op zijn buik terug in bed. Daar zou hij ook wakker van kunnen worden. Terwijl ik zijn slaapzakje onder de matras stop. Ik hoop ook dat het een fase is en dat dit snel weer over is want als ik wakker ben slaap ik niet zo snel meer in helaas, lig toch dan nog een poosje te luisteren of ik hem niet hoor!!!!! Veel liefs Nataly
Jongens wat een kinderachtige reacties heb ik gelezen! En nee, niet alleen maar van Isademi. Getsie. Ts: Ik denk aan een sprongetje. Mijn zoontje heeft van het ene sprongetje meer last dan van het andere. Bij ons resulteert het meestal in vroeg wakker worden. Nu zit hij in de zeventien maanden sprong en ik hoop echt dat ie ooit over gaat! Mijn zoontje sliep altijd van acht tot half negen volgende ochtend en is nu tussen half zes en half zeven wakker. En nog doodmoe en geen land mee te bezeilen. Dus heb hem vanmorgen ook proberen te laten huilen (na eerst naar hem toe geweest te zijn) en uiteindelijk gaf hij het op en is nog een uurtje gaan slapen. Moet wel zeggen dat hij nu dus, in tegenoverstelling tot de afgelopen week, vrolijk en uitgeslapen is. Hij liep zichzelf in de weg. En geloof me: laten huilen kost mij vele malen meer energie dan hem oppakken en naar beneden gaan, denk maar niet dat ik daarna ook nog maar vijf minuten mijn ogen dicht doe. Daarbij komt mijn dochtertje rond zes uur dus ik zou hem net zo makkelijk mee naar beneden kunnen nemen. Maar voor hem is dat dus heel naar, om zichzelf zo in de weg te zitten. Ik ben trouwens ook geen moeder die bij iedere kik met een speentje heen loopt. Sterker nog: ik leerde het bij mijn zoontje met een maand of vier af. Als het meer dan jengelen wordt ga ik kijken of er wat is en wat dat dan is, en op dat moment neem ik een beslissing. Bij een pijnlijke doorkomende kies laat ik hem natuurlijk niet huilen maar het gewone jengelen heb ik snel afgeleerd omdat het hemzelf óók zijn nachtrust kost. Maar ik heb dus geen vaste tactiek, ik kijk iedere keer weer naar de situatie en trek dan mijn plan. Waarbij ik altijd kijk naar de behoefte van mijn zoon, dus ook als ik besluit hem te laten jengelen doe ik dat omdat hij anders geen kant op kan met zichzelf en niet omdat ik dat zelf nou zo makkelijk vind om te doen...
MvLiam: Ik studeer en maak in mijn verslagen nauwelijks fouten terwijl ik hier op het forum af en toe teksten terug lees waarvan ik denk: Heb ik dat echt zelf geschreven? Verschil is dat ik hier meelees en schrijf tussen het spelen met de kinderen door, en ook al is mijn man er dan meestal ook: toch ben ik dan meer met de kinderen bezig (en met datgene ik wil zeggen op het forum) dan met mijn taalvaardigheid. Ik geloof dat mijn record zo'n beetje op een hele alinea zonder punten en komma's staat haha. En dan de d's en t's: Hoevaak ik hier niet 'ik word' met dt geschreven heb! Als ik boven aan het studeren ben, ben ik daar op de één of andere manier vele malen alerter op dan wanneer ik hier een stukje 'vrijetijdstekst' schrijf tussen de bedrijven door.