Omm 'n dochtertje in slaap te krijgen. Maar ze krijst hier de hele tent bij elkaar. En ze is zo ontzettend moe. Waterige rooie oogjes. Constant wrijven en gapen. Doodop gewoon. Zal wel sprongetje zijn denk ik. Pffff
Hier net ook een uur bezig geweest, maar dat kwam doordat Eva weer eens haar hele bed aan het verkennen was, grotendeels op haar buik. Ze heeft alle hoeken van haar bed nu wel gezien geloof ik . En uiteindelijk ook overstuur huilen, maar gelukkig slaapt ze nu...
Dat doe ik ook meestal hoor, na een uur. Maar Eva sliep nog net binnen het uur . Gewoon een uurtje later ofzo weer proberen.
Nee maar vroeg op bed vanavond. 18.30 er maar weer in. Kunnen papa en mama ook even rustig romantisch eten
zou het het weer kunnen zijn Julia (normaal een enorme slaapkop) wil ook al heel de dag niet slapen.. en nu is ze zo moe dat ze helemaal overstuur is
Hier hetzelfde verhaal, Damani slaapt NET pas Word er zelf helemaal verdrietig van.. Hij is ook heeeeeeeeeel moe en vecht tegen z'n slaap ! Rode oogjes, wrijven in oogjes, en zich maar wakker houden ! -x-
hier ook brullen; 19 weken sprongetje denk ik.. (2 mnd te vroeg geboren dus vandaar). Wil gewoon ehcht niet slapen terwijl ie super moe is, de hele dag al... Normaal huilt ie echt bijna nooit, dus ik weet bij die sprongetjes steeds niet wat ik mee maak... Echt heeeel zielig..
Sofie heeft de hele middag niet geslapen. Normaal slaapt ze 's middags ook nog best lang. 19 uur in bed gelegd. Bijna niet willen drinken. Kauwen op de speen. Uiteindelijk toch na veel moeite het flesje erin weten te krijgen. Daarna op bed gelegd en weer keihard krijsen. Na een speentje en haar knuffeltje erbij te hebben gelegd en heel lang mijn gezicht tegen haar gezicht te hebben gehouden viel ze eindelijk in slaap. En heel verdrietig huilen. Jeetje zo ken ik haar helemaal niet. Wel zielig hoor. Zat bijna zelf mee te huilen. Wat een verdriet kan zo'n kleintje dan hebben he. En waarom?
Hier ook een uur lang mn gezicht tegen zijn gezichtje en heel zachtjes tegen hem praten, wiegen/wiebelen (valt ie naormaal meteen vn in slaap), speentje, doekje om vast te houden (vind ie normaal heel fijn). niks hielp. Alleen maar keihard huilen... Ken ik echt niet van hem, dus ik stond ook bijna een potje te janken... Haal je Sofie er dan wel uit of troost je inbed? Wij proberen hem altijd in bed te troosten. Dat gaat 99 van de 100 keer goed, maar tijdens die sprongetjes vind ik t wel heel zielig... maar ja, hij begint nu wel de leeftijd te krijgen dat ie door gaat krijgen wanneer en waarmee hij zijn zin krijgt.... Moeilijk
Babs, herkenbaar hoor ... hier ook drama ... met als klap op de vuurpijl ... heel licht slapen en dus ook savonds en snachts spoken ... slopend Sterkte!